Kiedyś uchodził za ikonę modernizmu. Bar Alga w Sopocie otwarto latem 1960 r. Przez dziesięciolecia budynek utracił wiele charakterystyzcnych elementów. Projekt Iwony Lisowskiej to swego rodzaju recepta na to, aby gmach uratować i przywrócić mu dawną świetność.
Uczelnia: Wydział Architektury Wnętrz i Scenografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu
Autor: Iwona Lisowska
Temat: Bar Alga w Sopocie. Koncepcja przebudowy i projektu wnętrz baru z lat 60-tych.
Część praktyczna pracy dyplomowej tworzona była pod kierunkiem prof. Weroniki Węcławskiej-Lipowicz, prof. ndzw. UAP. Temat pracy brzmi następująco: Bar Alga – koncepcja przebudowy i projektu wnętrz baru z lat 60. w Sopocie. Budynek mieszczący się przy skrzyżowaniu ulic Grunwaldzkiej oraz Bohaterów Monte Cassino został oficjalnie otwarty 4 lipca 1960 roku. W momencie otwarcia, Alga była porównywana do najciekawszych projektów tamtych czasów (m.in. do baru Wenecja oraz Supersamu w Warszawie). Niejednokrotnie była przedstawiana na pocztówkach i w folderach turystycznych promujących miasto. Bar był jego dumą i przykładem nowoczesnej architektury na wysokim poziomie.
Niestety, obecnie budynek został pozbawiony najbardziej charakterystycznych elementów takich jak zadaszenie nad tarasem i neonu z jego nazwą. Pawilon został podzielony na mniejsze lokale, przez co jego lekkość została zaburzona i ukryta pod licznymi szyldami i reklamami. Sporego uszczerbku dokonano także podczas przebudowy schodów znajdujących się bliżej ulicy Grunwaldzkiej.
Projekt zakłada przebudowę istniejącej bryły oraz zlikwidowanie podziału na mniejsze lokale, wracając do pierwotnego założenia i stworzenia jednej wspólnej przestrzeni gastronomicznej. Jego metraż zwiększył by się z 2.165 m kw. do ok. 3.306 m kw.
Obiekt składać się będzie z dwóch części. W pierwszej z nich znajdować się będzie restauracja z całym zapleczem kuchennym, szatnia oraz węzeł sanitarny na parterze i kawiarnia połączona z cocktail barem oraz dancingiem wraz z zapleczem kuchennym i kolejnym węzłem sanitarnym na drugim piętrze. W drugiej części znajdować się będzie część biurowa obiektu. Rewitalizacja i przebudowa obiektu oraz przywrócenie mu dawnych funkcji na nowo przywróciłaby mu utracony przed laty blask.
Dużym wyzwaniem było przeprojektowanie bryły budynku. Na swoje miejsce wróciła konstrukcja zadaszenia tarasu, która została przedłużona, przez co poniekąd wchodzi do wnętrza przez przeszkloną główną ścianę pawilonu. Dodatkowo, konstrukcja załamuje się na przedzie, okrywając w ten sposób taras od zewnętrznej strony obiektu. Budynek zyskał dodatkową powierzchnię użytkową po przez nadbudowanie budynku nad istniejącym parterem. W dachu pojawiły się świetliki, które pozwalają doświetlić powiększoną część pawilonu. Nowocześniejszy charakter budynku został nadany po przez zlikwidowanie wcześniejszych podziałów okien we frontowej części bryły. Dodatkowe pionowe przeszklenia pojawiły się także na zapleczu restauracji.
Druga część obiektu, która bezpośrednio dotykała sąsiadującej kamienicy, została uproszczona i przeszklona w dwóch miejscach. Zmianie uległy także przebudowane wcześniej schody. Budynek odzyskał wcześniejszą lekkość.
Dodatkowym elementem, przypominającym o tym, w jakim miejscu się znajdujemy, będzie dodanie płytkich zbiorników wodnych. Taras, który okala budynek z dwóch stron, zostanie wydłużony, swoje miejsce zmienią też prowadzące na niego schody. Aby ułatwić użytkowanie budynku przez osoby niepełnosprawne, pojawi się podjazd na przedłużeniu tarasu od strony południowo – zachodniej.
Głównym założeniem towarzyszącym przez cały okres powstawania projektu była prostota. Podłoga w większej części obiektu zostanie wylana z żywicy epoksydowej w dwóch barwach, tworząc w ten sposób graficzny wzór. Przestrzeń dla personelu zostanie wyłożona deskami drewnianymi. W toaletach i części kuchennej baru pojawią się kafelki. Kolejnym charakterystycznym elementem wykończeniowym będzie stworzenie graficznej płaskorzeźby czy też pewnego rodzaju ściany 3D, która stanie się tłem dla dancingu na piętrze, a na parterze oddzieli przestrzeń wydzieloną na punkt kelnerski.
Jasna kolorystyka na ścianach ma wprowadzać jeszcze większe wrażenie świetlistości wnętrza. Nie zabraknie jednak mocniejszego akcentu. Morski kolor zaistnieje na wspomnianej wcześnie ścianie 3D i niektórych elementach wystroju wnętrza. Meble swoim designem będą nawiązywały do lat 60, a więc czasu powstania obiektu. Zaprojektowane zostały także specjalne kanapy, dedykowane temu projektowi. W części restauracyjnej zostało do nich dodane oświetlenie w formie pewnego rodzaju rzeźby, które oddziela główne wejście obiektu od części restauracyjnej.
Forma baru, występująca na piętrze obiektu po obu stronach dancingu, w harmonijny sposób zgrywa się z pozostałą częścią wnętrza, której charakter tworzy wnikająca do niego konstrukcja. W obiekcie znajdą się również udogodnienia dla osób niepełnosprawnych w postaci osobnych toalet czy windy.
