Najbardziej oczywistą funkcją kładki jest komunikacja. Zaprezentowana koncepcja kładki w Poznaniu idzie jednak o krok dalej.
Odrestaurowana konstrukcja, która została przeniesiona z poznańskiej Starołęki daje takie możliwości, aby z kładki uczynić także miejsce spotkań. Takie, z którego mogą korzystać studenci, turyści i wreszcie zwykli mieszkańcy.
Kładka ma się znaleźć na trakcie pomiędzy zabudową śródmiejską i bliską rychłej reaktywacji na cele kulturalne Starej Gazowni, a ,,miasteczkiem” Politechniki Poznańskiej, a dalej zagospodarowaniu rekreacyjnemu nad Maltą. Ma to być miejsce, które ma olbrzymią szansę stać się wspaniałą atrakcją turystyczną i uzupełnieniem funkcjonalnym dla obiektów w środkowej części Ostrowa Tumskiego: Katedry, Rezerwatu Archeologicznego Genius Loci i ICHOT-u na Śródce.
Przedstawione wizualizacje udowadniają, że bez nadmiernych nakładów można wykorzystać przestrzeń stalowych kratownic jako miejsce organizowania wystaw, kawiarnię, restaurację czy w łukowej konstrukcji krytej ruchomym tekstylnym dachem, na przestrzeń dla kameralnych koncertów i spektakli.
Posadzka kładki wykończona drewnem, właściwie zaprojektowana mała architektura mają sugerować ewidentnie rekreacyjny charakter nowego traktu. Rowerzysta, pieszy, biegacz, turysta zwalniają tu, zatrzymują się, odpoczywają, rozmawiają i podziwiają widok na zielone koryto płynącej niżej Warty.
