Ulica Kościelna obecnie to przestrzeń w znacznym stopniu nieuporządkowana, łącząca wiele sprzecznych ze sobą koncepcji. Do dziś posiada duże luki w zabudowie, które zajmowane są przez obiekty pełniące funkcje charakterystyczne dla peryferii miast, takie jak złomowisko, myjnia i warsztat samochodowy, czy też stacja paliw.
Zielona przestrzeń rozgraniczona przez ulice jest zaaranżowana dla wypoczynku pieszych tylko w rejonie pomiędzy ulicą Świętego Wawrzyńca a stacją paliw. Popularnym miejscem jest także część pomiędzy ul. św. Wawrzyńca a wiaduktem, pomimo obecności jedynie tymczasowych siedzisk. Wpływ na to ma funkcjonująca przy ul. Kościelnej gastronomia, która stopniowo wypiera usługi niewymagające dostępu pieszego, takie jak np. sklep ze sprzętami AGD (róg Kościelnej i Jeżyckiej, obecnie: restauracja). Przykład ulicy Stanisława Taczaka w Poznaniu pokazuje, że gastronomia jest jedną z tych usług, które w dużym stopniu ożywiają ulicę. Znaczna część zielonej przestrzeni ulicy Kościelnej nie jest jednak dostępna dla pieszych. Istniejąca stacja paliw oraz parking stanowią barierę, niweczącą możliwość traktowania zielonej strefy jako ciągu spacerowego. Strefa pomiędzy ul. Wąską a parkingiem, pomimo intensywnego zadrzewienia, funkcjonuje głównie jako wybieg dla psów. Nie jest w jej obrębie zaaranżowane nic poza krzewami, istniejąca ścieżka wydeptana została przez ludzi. W rejonie ulicy Kościelnej jest zatem wiele kolizji przestrzennych na stosunkowo niedużym obszarze.
Główne idee projektu
Stworzenie atrakcyjnej i przyjaznej dla każdej z grup wiekowych przestrzeni publicznej i nadanie jej unikatowego charakteru wpisanego w historyczny kontekst
W trakcie projektowania istniejące przejścia pomiędzy obiema stronami ulicy Kościelnej wzbogacone zostały o 5 nowych połączeń. To podstawowe uzupełnienie zwiększyło dostępność zadrzewionej przestrzeni dla pieszych oraz ułatwiło przepływ ludzi w obrębie całej ulicy. Następnie, wytyczony został główny, komfortowy ciąg pieszy, umożliwiający spacerowanie wzdłuż całej ulicy Kościelnej zadrzewioną strefą. Dla uatrakcyjnienia spaceru, utworzona została także alternatywna, „krajobrazowa”, ścieżka, która odbija na boki od głównego ciągu i pozwala „zagubić się” pomiędzy krzewami i wysokimi trawami. Ścieżka ta przebiega przez dwie górki, prowadzi przez pergolę, a w kulminacyjnym punkcie zbiega się z głównym traktem, nachodząc razem z nim na zbiornik z wodą. Mając na uwadze fakt, iż głównymi kierunkami napływu ludzi jest droga z Rynku Jeżyckiego oraz ulica z Parku Sołackiego, długość zielonej strefy stała się linią, na której utworzono wykres gradacji wrażeń. Na jego podstawie ustalono punkty, w których powinny pojawić się dodatkowe elementy, uatrakcyjniające przestrzeń. Analiza ta przy konfrontacji ze stanem istniejącym, doprowadziła do wniosku, że miejsca wymagające akcentowania
zawierają się w zbliżonych do planowanych punktach, lecz nie posiadają określonej formy. Projekt ten polega zatem nie na stworzeniu wyglądu Kościelnej od nowa, lecz wtłoczeniu życia w to, co już istnieje.
Etap I
Na miejscu asfaltowego placu pomiędzy ul. św. Wawrzyńca a stacją paliw pojawia się niecka z wodą, stanowiąca reminiscencję istniejących niegdyś w tym miejscu stawów. Zbiornik ten stwarza przyjazny mikroklimat i komfortowe warunki do odpoczynku. Pojawiają się także nowe ścieżki, w tym jedna krajobrazowa, na niedużym wzniesieniu. Na tym etapie zakłada się także, że po jego wykonaniu usunięta zostanie stacja paliw. Obecność stacji nie utrudnia jednak realizacji ani I ani II etapu.
Etap II
Tymczasowe meble w strefie pomiędzy wiaduktem a ul. św. Wawrzyńca, zastąpione zostają przez ażurową altanę z zawieszonymi na jej konstrukcji siedziskami z siatki. Część ścian altany porośnięta jest pnączami, stwarzającymi symboliczną przegrodę, oddzielającą od ulic i zwiększającą poczucie intymności. Z obydwu stron ulicy jeden pas ruchu staje się buspasem z dopuszczonym ruchem rowerowym. Pojawia się także nowa ul. Nad Seganką, łącząca planowaną na miejscu fabryki czekolady dzielnicę z ul. Kościelną.
Etap III
W rejonie pomiędzy ul. Mączną a Wąską pojawiają się trzy ścieżki, w tym dwie krajobrazowe – pierwsza przebiegająca przez wzniesienie, druga – przez pergolę porośniętą pnączami. W pozostałej części znika parking – na jego miejscu częściowo kontynuowane są powyższe ścieżki, zaś na większości przestrzeni powstaje plac, na
którym rozlokowane zostają mobilne meble miejskie, nowe latarnie oraz nasadzenia. Plac ten w etapie III wykorzystuje jeszcze nawierzchnię dawnego parkingu. Ulica Kościelna staje się strefą Tempo 30 km/h. Znikają wszystkie miejsca
Autorzy projektu: Kamil Ziółkowski i Seweryn Trzyna.
