Derinkuyu to jedno z najbardziej niezwykłych dzieł architektonicznych, jakie stworzyła ludzkość. To podziemne miasto, położone w tureckiej Kapadocji, od lat przyciąga swoją unikalną historią i strukturą. Wydrążone w skale bezkresne tunele i krypty powstały wiele wieków temu i służyły mieszkańcom przez kolejne stulecia. Dziś to wyjątkowa atrakcja turystyczna, która budzi ogromny podziw dla dawnych budowniczych i inżynierów.
Derinkuyu, największe z wielu podziemnych miast w Kapadocji, mogło pomieścić aż 20 tysięcy osób. Jego historia sięga czasów starożytnych, kiedy to zaczęto budować podziemne schronienia. To monumentalne dzieło znajduje się w prowincji Nevşehir, w miejscowości o tej samej nazwie. Jego wyjątkowość polega na braku potrzeby budowania potężnych umocnień na powierzchni — jedno kamienne wejście, które można było szczelnie zamknąć, zapewniało skuteczną ochronę przed najeźdźcami. Poszczególne poziomy również posiadały dodatkowe zabezpieczenia w razie ataku.
Yasir999, CC BY-SA 4.0
Podziemne miasto służyło swoim mieszkańcom jako ochrona przed atakami Arabów, a później muzułmanów. W XIV wieku było używane jako schronienie przed mongolskim władcą Timurem. Nawet po upadku Cesarstwa Bizantyńskiego, gdy Azja Mniejsza została przejęta przez muzułmanów, Derinkuyu dalej pełniło funkcję ochronną. Miasto ma kilka poziomów, które sięgają aż do 85 metrów w głąb ziemi. Oprócz mieszkań dla ludzi, w Derinkuyu znajdowały się magazyny na żywność, pomieszczenia dla zwierząt gospodarskich, a także wytwórnie wina i oleju. Wyjątkowym elementem był duży, sklepiony kolebkowo pokój, prawdopodobnie używany jako szkoła. Na ostatnim, ósmym poziomie znajdował się kościół, wykuty w kształcie krzyża, do którego prowadziły schody z niższych poziomów.
Derinkuyu miało również 55-metrowy szyb wentylacyjny, który pełnił kluczową rolę w dostarczaniu świeżego powietrza i wody. Wodociąg zbudowany wzdłuż miasta zapewniał mieszkańcom wodę nawet podczas zagrożeń, a także służył okolicznej wiosce w czasie pokoju. Miasto datuje się na około VIII wiek p.n.e., a jego budowniczymi byli prawdopodobnie Frygijczycy. Kolejni mieszkańcy tych ziem, w tym Bizantyńscy chrześcijanie, kontynuowali rozbudowę kompleksu, tworząc liczne kaplice i kościoły. Budowa i rozwój miasta trwały przez kilkanaście wieków, aż do około XII wieku n.e. Derinkuyu było także połączone z innymi podziemnymi miastami Kapadocji za pomocą tuneli, w których archeolodzy odkryli artefakty z okresu od V do X wieku n.e.
Przez długi czas zapomniane, Derinkuyu zostało na nowo odkryte przypadkiem w 1963 roku. Od początku lat 70. XX wieku jest dostępne dla turystów, choć obecnie można zwiedzać jedynie połowę kompleksu. Derinkuyu pozostaje jednym z najważniejszych świadectw starożytnej inżynierii i umiejętności adaptacji do trudnych warunków życia.
Źródło: bigthink.com, historia.dorzeczy.pl
Czytaj też: Architektura | Zabytek | Miasto | Historia | Turcja | Ciekawostki | Podróże
