Braniborska we Wrocławiu już niedługo może zmienić swoje oblicze, wzbogacając się o nową dominantę. Charakterystyczne dla wrocławskiej architektury arkady, cegła elewacyjna i stal to cechy rozpoznawcze nowego projektu kamienicy, która stanie na ul. Braniborskiej we Wrocławiu. Budynek przygotowany przez pracownię Ideograf ma szansę stać się nową dominantą architektoniczną okolicy, wyznaczając nowy standard Szczepina – dzielnicy, w której powstaje.
Inwestycja przygotowywana jest na planie litery „E” i składać się będzie z 11 kondygnacji – 9 naziemnych oraz 2-kondygnacyjnego podziemnego parkingu. Wzdłuż ul. Braniborskiej zaplanowane zostały dwukondygnacyjne lokale usługowe, na pozostałych piętrach przygotowywanych jest 388 apartamentów o szerokim wachlarzu metraży.
Braniborska we Wrocławiu – tło historyczne
Przez wiele lat Wrocław obudowywany był fortyfikacjami, jednak po zdobyciu miasta przez wojska napoleońskie na początku XIX w., proces ten dobiegł końca. Po wyburzeniu fortyfikacji miasto zaczęło rozwijać się w zupełnie nowych kierunkach. To wtedy zaczęły powstawać zupełnie nowe dzielnice mieszkaniowe, a popularnym stylem projektowania stał się historyzm, charakterystyczny dla kamienic czynszowych. Dzięki rozwojowi technologii i przemysłu, architektura Wrocławia w tym okresie zyskała nowe typy budowli – domy handlowe, fabryki, wieże ciśnień oraz nowoczesne dworce kolejowe.
Dawniej wzdłuż ulicy Braniborskiej biegła trasa kolejowa łącząca dworzec świebodzicki i dolnośląsko-marchijski z Berlinem – mówi Paulina Czurak – Czapiewska, właścicielka pracowni architektonicznej Ideograf. Nazywana była berlińską trasą kolejową. Na jej końcu znajdował się dworzec, który stanowił dla nas jedną z pierwszych inspiracji. Centralnym elementem dawnego dworca było majestatyczne wejście zwieńczone łukami, charakterystycznymi dla architektury Wrocławia z tamtego okresu.
Założenia projektowe
Czerpiąc z architektury XIX-wiecznego Wrocławia, zespół projektowy zaproponował wykończenie frontowej elewacji nawiązującymi do historii arkadami. Projektując nasz budynek postawiliśmy sobie za cel jak najlepsze odzwierciedlenie historycznych atutów okolicy i charakterystycznej dla Wrocławia zabudowy. Jednocześnie zależy nam na tym, aby wpleść w budynek elementy otaczającej go architektury miasta, charakterystycznej dla XIX wieku. Analizując stare mapy, zapiski historyczne oraz specyfikę budynków z tego okresu, stworzyliśmy bazę wytycznych, na podstawie których powstał nasz projekt – podsumowuje Paulina Czurak – Czapiewska.
Dominującymi kolorami elewacji będzie kolor czerwony oraz grafit. Dobór materiałów i kolorystki elewacji nawiązuje do charakteru otoczenia, w szczególności do budynków poprzemysłowych zaadaptowanych na funkcję mieszkalną. Elewacja frontowa budynku oraz częściowo elewacje boczne wykończone będą płytką klinkierową, stalą, szkłem i tynkiem mineralnym. Nad halą garażową oraz częściowo na dachu budynku zastosowana będzie technologia dachu zielonego.
źródło: Materiał Prasowy (ultrarelations.com)/ wizualizacje: Ideograf (https://ideograf.pl)
Czytaj też: Architektura w Polsce | Wrocław | Cegła | Historia | Ciekawostki | Metamorfoza
