Centrum Rehabilitacji Fok Bałtyckich w Łebie zaprojektowała Weronika Potok. To inżynierska praca dyplomowa, którą studentka opracowała pod kierunkiem mgr. inż arch. Hugona Kowalskiego na Wydziale Architektury i Wzornictwa Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.
Praca podejmuje temat ochrony zagrożonych gatunków Morza Bałtyckiego, a konkretnie fok. Populacja tych zwierząt, na przestrzeni lat, drastycznie zmalała, wszelkie źródła wskazują, że pozostało nam tylko 30 proc. Analiza obecnego problemu ochrony ssaków morskich, przyczyniła się do powstania koncepcji Centrum Rehabilitacji Fok Bałtyckich w Łebie.
Projekt autorstwa Weroniki Potok jest swego rodzaju apelem o pomoc dla fok i innych zagrożonych zwierząt polskiego wybrzeża. Opierając się na wytycznych dla obiektów, zajmujących się rehabilitacją fok w Polsce i w Europie oraz na rozmowach z pracownikami fokarium na Helu, powstało nowoczesne centrum pomocy. Obiekt położony został w oddalonej części Łeby, na styku z rezerwatem przyrody Mierzeja Sarbska. Lokalizacja, ta zapewni fokom powrót do zdrowia w spokojnych warunkach oraz nie będzie wpływała negatywnie na turystykę. Projekt ma głownie na celu poszanowanie krajobrazu naturalnego.
Założenie centrum obejmuje budynek administracyjno-edukacyjny oraz budynek szpitalno-rehabilitacyjny. Ośrodek ma służyć edukacji oraz szerzeniu wiedzy na temat ochrony ssaków morskich, lecz głównie nieść pomoc chorym fokom, by móc je znów wypuścić na wolność. Budynek A pełni funkcje edukacyjną. W tej części przewiduje się strefę wejściową z szatniami i recepcją, sale wykładową, sanitariaty oraz pomieszczenia administracyjne. Układ budynku przewiduje ścieżkę edukacyjną, która prowadzi do części B, w której odwiedzający, mogą zobaczyć jak wygląda praca ośrodka. Instalacje techniczne budynku zostały zlokalizowane w pomieszczeniu oraz na poddaszu. Budynek B to strefa rehabilitacyjno-szpitalna wraz ze strefą dla wolontariuszy. Zaplanowano klinikę weterynaryjną, na którą składają się sale operacyjne, pomieszczenia pooperacyjne, gabinety lekarskie, sale rtg oraz wszelkie pomieszczenia wspomagające. Następną strefą jest kwarantanna, dla nowoprzybyłych fok, wyposażona w pomieszczenia dezynfekujące, gabinety oraz kuchnię. W budynku przewidziano pomieszczenia socjalne, sanitariaty oraz kotłownie. Strefa wolontariuszy została wyposażona w pokoje mieszkalne, szatnie, pralnie oraz pomieszczenia socjalne. Baseny zewnętrzne dla fok zostały podzielone na trzy oddzielne strefy; szkółka przygotowawcza, kwarantanna oraz basen rezydencjonalny
Zastosowano rozwiązania uwzględniające wykorzystanie źródeł energii odnawialnej. Budynek zaprojektowany został zgodnie z tegorocznymi warunkami technicznymi. Przewiduje się zastosowanie wentylacji mechanicznej z rekuperacją. W przestrzeniach biurowych zakłada się instalacje klimatyzacji.
Wody opadowe zostaną odprowadzone do zbiorników retencyjnych, gdzie woda zostanie ponownie wykorzystana do np. podlewania roślin. Pomieszczenia dla fok zostaną ogrzewane za pomocą folii grzewczych na podczerwień, zasilane z paneli fotowoltaicznych, pozostałe pomieszczenia ogrzewane będą ogrzewaniem podłogowym oraz dodatkowymi grzejnikami. Budynek został posadowiony na ławach fundamentowych – opisuje Weronika Potok.
Przyziemie tworzą ściany murowane, usztywnione żelbetowymi trzpieniami. Poddasze wykonane zostało w konstrukcji drewnianej i opiera się na żelbetowym wieńcu obwodowym. Zastosowano podwieszane sufity, by móc schować wszelkie przewody, oświetlenie oraz instalacje, a wysokość pomieszczeń wynosi 3 metry. Forma budynku została zróżnicowana w zależności od funkcji. Część edukacyjna pełni rolę reprezentatywną, a cześć rehabilitacyjna- techniczną. Zastosowana została gama barw, nawiązująca do zastanego krajobrazu Łeby. Piaskowy budynek koresponduje z wydmami Słowińskiego Parku Narodowego, natomiast szklany budynek z leśnym otoczeniem działki.
źródło: Weronika Potok
Czytaj też: Zwierzęta | Ciekawostki | Budki lęgowe | Detal | whiteMAD na Instagramie
