Dworzec kolejowy Węgliniec zbudowany został w XIX wieku i działał pod nazwą Kohlfurt. Jego oryginalna bryła znowu cieszy oczy. Kolejarze właśnie zakończyli remont i oddali budynek podróżnym.
W ramach prac wyremontowano budynki tzw. Starego i Nowego Dworca, część kładki dla pieszych nad torami oraz wiaty przylegające do dworców. Dzięki niemu pochodzący z 1865 roku tzw. Nowy Dworzec odzyskał swój historyczny blask. Kompleksową renowację przeszła bogato zdobiona detalem ceglana elewacja. Znajdziemy na niej wzory kwietne, kolumny w stylu korynckim, a także postacie zwierząt, w tym m.in. orłów. W partiach szczytowych elewacji odtworzono zegary. Uwagę zwracają również grafitowe, żeliwne kolumny, ze zdobionymi kapitelami, na których oparto przylegającą do dworca wiatę ze świetlikami. Całość uzyskanego w ten sposób efektu podkreśla w nocy nowa iluminacja budynku.
Nowy wygląd zyskało wnętrze budynku. Przestrzeń obsługi podróżnych mieści się na parterze w zachodniej części budynku w dawnej poczekalni 3. i 4. klasy. Podróżni znajdą tam przestronną, jasną poczekalnię z oświetleniem nawiązującym do historycznego charakteru dworca. Wyposażono ją w ławki, gabloty na rozkłady jazdy oraz elektroniczne tablice przyjazdów i odjazdów pociągów. Nowością jest również specjalna strefa dziecka, znajdująca się za szklaną witryną. W przestrzeni obsługi podróżnych nie zabraknie toalet oraz niewielkiego lokalu na wynajem. Ciekawie prezentuje się wschodnia część budynku. W dawnej poczekalni 1. i 2. klasy zlokalizowano kameralną salę kinową oraz powierzchnię wystawienniczą. Mieści się tam również posterunek Straży Ochrony Kolei.
Poza budynkiem tzw. Nowego Dworca przebudowę przeszedł, wybudowany w 1846 roku, Stary Dworzec. Swoim wyglądem przypomina on zamek obronny z dwoma symetrycznym wieżami o wysokości 18,6 metra każda. Renowację przeszła elewacja budynku, na której odtworzono szereg detali architektonicznych, w tym m.in. boniowania czy gzymsy. Uwagę zwraca również zegar, a także niewielka loggia oparta na stylowych kolumnach z balustradą z motywami kwietnymi. Wnętrze dawnego dworca zostało przystosowane pod biura dla spółek kolejowych.
Dzięki inwestycji dworzec stał się przyjazny dla osób z niepełnosprawnościami oraz bezpieczny. Zlikwidowano bariery architektoniczne i wprowadzono szereg nowych rozwiązań ułatwiającym korzystanie z niego tej grupie podróżnych. Wśród nich m.in. oznaczenia w alfabecie Braille’a, tablice dotykowe z planem dworca oraz ścieżki prowadzące. Poprawiło się bezpieczeństwo w budynku, jak i w jego bezpośrednim otoczeniu. Zamontowano nowoczesne systemy monitoringu, kontroli dostępu oraz sygnalizacji włamania i napadu, a także przeciwpożarowe.
Dworzec jest również bardziej przyjazny środowisku. Dzięki odtworzonej na wzór historycznej stolarce okiennej i drzwiowej, dociepleniu od wewnątrz stał się on mniej energochłonny. Poza tym zastosowano w nim energooszczędne oświetlenie i pompy ciepła. Do optymalizacji zużycia energii cieplnej, elektrycznej i wody przyczynia się również system inteligentnego zarządzania budynkiem (BMS), który nadzoruje pracę urządzeń i instalacji.
Przebudowa kompleksu dworca w Węglińcu objęła swoim zasięgiem również niewielki historyczny budynek dawnych kas towarowych, który stał się stanicą rowerową ze stojakami i punktem mycia rowerów. Inwestycja objęła także korektę wejścia na kładkę nad torami biegnącą w kierunku miasta, na którą można dostać się windą. W sąsiedztwie dworca zlokalizowano również elementy małej architektury.
Projekt przebudowy kompleksu dworca opracowała TPF Sp. z o. o. z Warszawy, nadzór inwestorski pełniła firma SAFAGE SAS z Warszawy. Łączny koszt inwestycji to nieco ponad 41 mln złotych brutto.
źródło: PKP S.A.
Czytaj też: Dworzec kolejowy | Metamorfoza | Cegła | Ciekawostki | Zabytek | whiteMAD na Instagramie
