„Wearable Art – Unseen Threads” to instalacja złożona z 30 modowych obiektów, artystycznych tkanin i nowych mediów. Międzynarodowy projekt Joanny Hawrot zamieni luksusowe Centrum Daimaru – miejsce o kilkusetletniej tradycji związanej z produkcją i sprzedażą tradycyjnych kimon – w galerię wzbogaconą o multimedia. Hawrot buduje swój manifest na fundamencie Polskiej Szkoły Tkaniny, tworząc modowe interpretacje obiektów Magdaleny Abakanowicz i Wojciecha Sadleya.
Projekt jest częścią programu kulturalnego towarzyszącego Wystawie Światowej EXPO 2025 organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza. Szacuje się, ze w związku z wystawą Osakę odwiedzi 128 milionów odbiorców ze 161 krajów. „Wearable Art – Unseen Threads” będzie można oglądać od 31 maja do 24 czerwca 2025 roku.
Wystawa Joanny Hawrot to jedyny międzynarodowy projekt, który odbędzie się w prestiżowej przestrzeni Daimaru Shinsaibashi podczas Wystawy Światowej EXPO 2025. Prace polskiej artystki zostaną zaprezentowane w głównych witrynach, na poziomach między piętrami oraz w galerii sztuki na ósmym piętrze. Tak szeroka ekspozycja nie tylko podkreśla unikatowy charakter projektu, ale także otwiera nowe możliwości dla międzynarodowej kariery Joanny Hawrot.
Dwanaście kobiecych historii osadzonych w japońskiej koncepcji jūnihitoe, inspiracje twórczością Magdaleny Abakanowicz i Wojciecha Sadleya, a także sztuka przekraczająca granice estetyki i funkcjonalności – „Wearable Art – Unseen Threads” redefiniuje pojęcie mody jako formy ekspresji artystycznej. Hawrot tworzy nie tylko ubrania, ale znaczeniowe struktury, które łączą tradycję z nowoczesnością, rzemiosło z technologią i Wschód z Zachodem.
Tkanina od zawsze była dla mnie nośnikiem historii, polem artystycznej interwencji, głosem, który zamiast tłumienia, upomina się lub wręcz domaga się wysłuchania. Z kolei digital patterns nie śledzą linii ciała, ale pozwalają mu na nowo określić swoją obecność w przestrzeni – wyjaśnia Joanna Hawrot.
Sztuka do noszenia według Joanny Hawrot to rzeźby w ruchu – obiekty, które nie tylko podążają za ciałem, ale stają się częścią wizualnej opowieści. To tekstylne archiwum pamięci i manifest tego, co kultura eksponowała i co postanowiła ukryć (#UnseenThreads). Projekt celebruje różnorodność i inkluzywność, włączając do dyskusji osoby zbyt często marginalizowane w świecie mody – osoby starsze, transpłciowe, wykluczone społecznie. #UnseenThreads to ślady ich historii, które na fotograficznym papierze zapisała Zuza Krajewska, fotografka zaproszona do projektu. Seria portretów wykonanych w Osace umieszcza modę w kontekście codzienności – na ulicy, w restauracyjnej kuchni, pośród miejskiego zgiełku. Odzież i tożsamość splatają się tu w nową opowieść – pełną siły, możliwości i poszukiwania widoczności, tak istotnej we współczesnej kulturze. Prace Krajewskiej będą częścią instalacji multimedialnej, która towarzyszy wystawie.
–Moda to teatr, a Japonia jest jego mistrzynią – od nō, przez kabuki, po uliczne stylizacje Harajuku. Hawrot dodaje do tego spektaklu nową scenę, gdzie historia splata się ze współczesnością. Nie interpretuje japońskiej tradycji, ona z nią rozmawia, czasami kwestionuje, filtruje przez własną wrażliwość i buduje nowy, transkulturowy język tkaniny – podkreśla dr Paweł Pachciarek, z zespołu kuratorskiego projektu.
Integralną częścią ekspozycji „HAWROT: Wearable Art – Unseen Threads” są rzeźby serc Angeliki Markul. To, co w tkaninie pojawia się jako #UnseenThreads – ukryta nić, w pracach tej artystki przybiera namacalną formę. Jej rzeźby stają się zapisem obecności, której nie da się wymazać – materialnym śladem pamięci, napięcia i emocji.
Joanna Hawrot ponownie zaprosiła do współpracy również Tomka Wichrowskiego, warszawskiego artystę złotnika.
Tworząc zestaw dedykowany Osace, zdecydowaliśmy się na powrót do motywów z pierwszej serii naszej biżuterii. Obok ręcznie wykonanych łańcuchów pojawiły się romantyczne akcenty, tym razem inspirowane wiktoriańskimi charmsami oraz asymetrycznymi sercami „Witch’s Heart” – dawnymi amuletami ochronnymi, a także symbolami miłości i przyjaźni. Wykorzystaliśmy również elementy logotypu marki Hawrot w formie niewielkich zawieszek. Chcieliśmy w ten sposób połączyć inspiracje – od historycznych odniesień po współczesną wrażliwość – wyjaśnia Wichrowski.
Projekt Joanny Hawrot „Wearable Art – Unseen Threads” – realizowany jest we współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza oraz Art & Design Festival w ramach Programu promocji kultury polskiej w Japonii podczas Wystawy Światowej EXPO 2025 w Osace. Ekspozycja stanowi zarówno hołd dla tradycji, jak i nowe narracyjne otwarcie w języku sztuki artystki i związaną z nim redefinicję pojęcia WEARABLE ART. Moda w kontekście jej twórczości nie tylko odpowiada na zmiany społeczne, ale także je inicjuje, będąc pomostem między kulturami.
Partnerem projektu jest Polska Agencja Inwestycji i Handlu będąca organizatorem Pawilonu Polskiego na Wystawie Światowej EXPO 2025. Projekt finansowany jest ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zobacz również: Moda | Projektant | Japonia
