Kamienica przy Francuskiej 38 na warszawskiej Saskiej Kępie przechodzi obecnie remont, który odkrywa jej ukryte piękno. Budynek ten jest wzorcowym przykładem prądu architektonicznego zwanego Styl 37, popularnego w ostatnich latach II Rzeczpospolitej. Renowacja jest realizowana dzięki dotacji miasta w wysokości 44 106 zł.
Kamienica została wzniesiona w latach 1938-39 według projektu Jerzego Woyzbuna, ucznia słynnego Bohdana Pniewskiego. Inspirację stylem mistrza widać wyraźnie, szczególnie w okładzinie z ciosanego piaskowca, nawiązującej do domu Pniewskiego przy al. Na Skarpie 27, obecnie siedzibie Muzeum Ziemi PAN. Pisaliśmy o nim TUTAJ. Styl 37 łączył w sobie funkcjonalizm z elementami dekoracyjnymi. Charakterystyczne dla tego stylu są falujące ściany oraz ozdobne, kute, stalowe kraty okienne. Elewacja kamienicy przy Francuskiej 38 jest pokryta okładziną z piaskowca, co dodaje budynkowi prestiżu i unikalności.
Kamienica przy Francuskiej przed remontem. Autor zdjęcia: mamik/fotopolska.eu, Licencja: CC-BY-SA 3.0
Budynek przez 85 lat nie przechodził gruntownego remontu, co spowodowało znaczne pogorszenie stanu technicznego elewacji. Długotrwały brak napraw i użyte szlachetne materiały stanowią teraz wyzwanie dla konserwatorów zabytków. Wspólnota mieszkaniowa, ze względu na ograniczone środki, zdecydowała się na prowadzenie prac etapami. Remont elewacji frontowej, rozpoczęty w tym roku, jest pierwszym etapem tych prac. Okładzina z piaskowca została oczyszczona z czarnej patyny, co pozwoliło uwidocznić wcześniej nieco ukryte detale, takie jak kamienne parapety i glify okienne ozdobione dekoracyjnym ryflowaniem.
Podczas czyszczenia elewacji odkryto ślady po kulach, będące pamiątką po ostatniej wojnie. Dziury w tynkach, które w przeszłości wypełniono cementem, obecnie widoczne są jako ciemne plamy. W trakcie tegorocznych prac większość z tych plam zostanie scalona kolorystycznie, ale zdecydowano o pozostawieniu niektórych śladów jako świadków historii, zwłaszcza w tynku po prawej stronie okna pierwszego piętra oraz na całej powierzchni okładziny kamiennej na parterze budynku.
Elewacja ponad parterem jest wykończona cementowo-wapiennym tynkiem cyklinowanym z dodatkiem miki oraz kruszywa o zróżnicowanym uziarnieniu. Po wyczyszczeniu metodą strumieniowo-ścierną na sucho, tynk ten odzyskał pierwotny wygląd. Płaszczyzna tynku została podzielona cienkim rowkowaniem na pola, co imituje okładzinę kamienną. Większość tynków szlachetnych udało się zachować, co jest dużym sukcesem konserwatorów.
Remont kamienicy przy Francuskiej 38 jest nie tylko odnowieniem elewacji, ale również odkrywaniem historii i piękna architektury II Rzeczpospolitej. Budynek niedługo odzyska dawny blask, przypominając jednocześnie o tragicznych wydarzeniach wojny. Dzięki dotacji miasta i zaangażowaniu wspólnoty mieszkaniowej, Warszawa zachowa kolejny cenny fragment swojej architektonicznej spuścizny.
Źródło: UM Warszawa
Czytaj też: Architektura | Kamienica | Renowacja | Warszawa | Architektura w Polsce
