Na fasadzie kina Atlantic w Warszawie pojawił się nowy szyld. Już w 2020 roku informowaliśmy, że kino chce przywrócić neon, który zdobił fasadę budynku do końca lat 90. Operator kina Atlantic firma Max-Film zrealizowała zapowiedź, ale w nieco innej formie.
Marta Korycka, dziennikarka działu Kultura serwisu Gazeta.pl zdobyła komentarz Pawła Doktóra, prezesa spółki Max-Film, który tłumaczył, że napis, który niedawno pojawił się na fasadzie budynku jest kompromisem. Stary, który składał się z prostego napisu “ATLANTIC” miał zagrażać przechodniom i wymagał szybkiego usunięcia. Pojawiło się ryzyko, że odpadające litery mogłyby spaść na przypadkowe osoby. Jednak dlaczego nie pojawił się zapowiadany w 2020 roku neon?
Ceny rosną, a kultura w tych warunkach to obszar, od którego większość zaczyna oszczędności. Pomysł od początku był taki, żeby na fasadzie kina Atlantic zawiesić neon identyczny z tym, który wisiał do czasu przebudowy kina w końcu lat 90. Chcieliśmy to zrobić z użyciem tradycyjnych świetlówek, niestety koszt takiego przedsięwzięcia – a to rzemieślnicza robota – jest bardzo wysoki. Z naszego rozeznania wynika, że to dużo ponad 100 tys. złotych – czytamy wypowiedź Pawła Doktóra w serwisie Kultura.gazeta.pl.
W efekcie pojawił się nowy napis, który jest dużo tańszy, ale formą przypomina oryginalny neon. Jednak jest on mniejszy. We frontowej ścianie budynku wybite zostało okno, którego nie było pierwotnie. Napis, który zdobił kino przez dziesiątki lat był większy i powieszony dzisiaj częściowo nachodziłby na szybę. Jednak umieszczenie nowego szyldu na starej i zabrudzonej ścianie może budzić obawy estetyczne. Oceńcie sami, przeglądając zdjęcia.
Kino Atlantic jest najdłużej działającym kinem w Warszawie. Działalność rozpoczęło w 1930 roku. Oryginalny neon kina Atlantic zaprojektowany został w 1959 r. przez Tadeusza Rogowskiego. Świetlną konstrukcję zdemontowano podczas przebudowy w latach 1999-2000.
Czytaj też: Warszawa | Neon | Identyfikacja wizualna | Detal | whiteMAD na Instagramie
zdjęcia: redakcja whiteMAD, źródło: Kultura.gazeta.pl
