To jeden z najbardziej kultowych budynków modernistycznej architektury. Pawilon Nordycki (Nordic Pavilion) znajduje się w Wenecji. To przykład budynku, który powstał w zgodzie z naturą, która dosłownie go przenika.
Pawilon Nordycki w Wenecji powstał w 1962 r. Zaprojektował go architekt Sverre Fehn. Architekt zasłynął projektując norweski pawilon na Wystawie Światowej w Brukseli w 1958 r. Kolejnym głośnym projektem jego autorstwa był właśnie pawilon nordycki powstały na Biennale Architektury w Wenecji.
Budynek powstał jako uniwersalna przestrzeń, w której można organizować spotkania o różnym charakterze. Pawilon może więc pełnić funkcję typowo wystawienniczą, ale może też zmienić się w salę kinową, przestrzeń do organizowania wystaw, salę teatralną lub koncertową. Architekt zaproponował więc ogromną przestrzeń, którą wypełniają jedynie rosnące na działce stare drzewa.
Projektując pawilon nordycki architekt wiedział, jak ważne jest doświetlenie wnętrza. To właśnie w pawilonie w Wenecji umieścił w suficie trzy świetliki, które wprowadzają światło to wnętrza zorganizowanego wokół trzech wspomnianych drzew.
Światło było dla architekta Sverre Fehna bardzo ważne. Projektant w swojej pracy traktował światło jako najważniejszy „materiał”. Pawilon nordycki został zaprojektowany tak, aby wpadające do wnętrza światło uległo rozproszeniu w koronach drzew, imitując w ten sposób „światło skandynawskie”. Aby osiągnąć zamierzony efekt sufit wykonano z belek lakierowanych na wysoki połysk – to metafora światła słonecznego, które odbija się od śniegu. Pawilon cały zatopiony jest w jasnych barwach. Beton połączono z białym cementem, białym piaskiem i białym włoskim marmurem.
Czytaj też: Modernizm | Marmur | Sztuka
fot. Åke E:son Lindman (www.lindmanphotography.com)
