W swojej jesienno-zimowej kampanii wizerunkowej marka NENUKKO po raz kolejny odwołuje się do relacji człowiek-natura, poddając ją krytycznej analizie. Aktualna kolekcja ubrań wpisuje się w niepokojącą wizję przyszłości, w której zasoby przyrody zostały całkowicie wyniszczone przez rabunkową eksploatację.
Na zdjęciach autorstwa Łukasza Ziętka, zieleń jest jedynie wspomnieniem utraconego świata spustoszonego w imię politycznych i ekonomicznych korzyści. Przyroda zostaje sprowadzona do elementów szczątkowych w postaci drewnianych ram i podobrazi. Zdewastowane płótna symbolizują nieodwracalny proces destrukcji, który redukuje przyrodę do kategorii obiektu muzealnego, reliktu przeszłości, mitu. Nietrudno domyślić się, że ujęcie tematu nawiązuje do ostatnich wydarzeń związanych z planem zwiększenia pozyskiwania drewna z obszaru Puszczy Białowieskiej. Kampania zdjęciowa NENUKKO jest wymownym artystycznym komentarzem do tego kontrowersyjnego projektu. Zdjęciom towarzyszą cytaty z raportu FAO z 2015 roku na temat stanu zalesienia Europy (State of Europe’s Forests 2015), który szeroko opisuje znaczenie ekosystemów leśnych w kontekście ekologii, gospodarki i kultury.
Obecność Agaty Buzek w roli modelki jest w tym kontekście szczególnie znacząca. Aktorka jest działaczką na rzecz praw człowieka, aktywną wegetarianką broniącą praw zwierząt i osobą regularnie angażującą się w lokalne i ogólnopolskie akcje społeczne. Jako bohaterka sesji NENUKKO wciela się w rolę człowieka przyszłości, który instynktownie dąży do odzyskania swojej pierwotnej więzi z naturą. Kontakt z jej substytutami – spopielonymi resztkami płótna, drewna i ziemi – nie może jednak zaspokoić tej podstawowej potrzeby. Oczekiwania nie zostają spełnione, jedyną odpowiedzią jest niema, surowa biel ścian.
W kolekcji dominują kolory ziemi – paleta złamanych zieleni, brązów i beży. Gamę przełamują odcienie błękitu i granatu pojawiające się w pasiastych wzorach. Formy ubrań są przeskalowane, a w stylizacjach dodatkowo spiętrzone przez warstwowe ułożenie i obecność udrapowanych patchworkowych szali. Użyte materiały to głównie drelichy i dzianiny swetrowe, pojawiają się też popeliny i lekka dzianina bluzkowa. Konstrukcje są minimalistyczne, oszczędne w cięciach i pozbawione dekoracji. Osią kolekcji jest czysty funkcjonalizm.
