Barowy tramwaj na gdańskie ulice wyjechał w 1956 roku. To pierwszy w Polsce mobilny punkt gastronomiczny, który poruszał się po torach.
Dziś nikogo nie dziwią knajpy urządzone w food truckach. Barowy tramwaj w Gdańsku śmiało może uchodzić za ich protoplastę. Barowy tramwaj powstał w wyniku przebudowy starego tramwaju pasażerskiego, który do Gdańska przyjechał w 1904 roku. Wóz zbudowany został w kolońskiej fabryce Wagonfabrik A. G. vorm. Paul Herbrand & Cie., Köln-Ehrenfeld.
Wagon zyskał oryginalne malowanie i napis “Bar samoobsługowy tramwajarz”. Na okrągłych tablicach, które zazwyczaj informują pasażerów o numerze linii pojawił się napis “BAR”. Od innych wozów odróżniała go kolorystyka. Poniżej dolnej linii okien miał kolor niebieski, reszta zaś była żółta. W latach pięćdziesiątych wagony pasażerskie były czerwone, a pojazdy techniczne miały ciemnozielony kolor.
Przebudowany wagon miał tylko jedno stanowisko dla motorniczego. W tylnej części urządzono zaplecze gastronomiczne. Jadalnia zajęła całą kabinę pasażerską. Ciekawostką było wejście i wyjście, które wyznaczono przez przednie drzwi. Było to ewenementem bo w tamtych czasach do tramwajów należało wchodzić tylnymi drzwiami, gdzie znajdowało się stanowisko konduktora, natomiast wyjście wyznaczone było w przedniej części. Po przebudowie z tylnych drzwi korzystali wyłącznie pracownicy baru.
Zamiast tradycyjnych ławek dla podróżnych ustawiono pięć stolików z dziesięcioma siedziskami. Po prawej stronie, na wysokości dolnej linii okien zamieszczono długi pulpit. Można tu było zajadać się przekąskami na stojąco.
Od części dla klientów kuchenne zaplecze oddzielała przeszklona ściana z okienkiem i ladą, przy której realizowano zamówienia. W miejscu pulpitu motorniczego umieszczono kuchenkę elektryczną, zmywak z ciepłą wodą, która spływała ze zbiornika umieszczonego na dachu oraz magazynek z naczyniami i sztućcami. W wagonie można było tez kupić słodycze – czekolady i cukierki.
Obsługa takiego wagonu była jednoosobowa. Pracownik baru musiał przyjmować zamówienia, kasować pieniądze, zaparzać herbatę lub kawę, podać butelki z kefirem, lemoniadą, piwem lub podgrzać bigos. Przysmakiem były też gorące serdelki. Pracownik musiał też samodzielnie sprzątać lokal.
Pierwszy kurs baru “Tramwajarz” odbył się 1 maja 1956 roku – w hucznie obchodzone ówcześnie święto pracy. Kursy zaczynał o piątej rano, a kończył po godzinie 21. Wagon często zmieniał trasę, zatrzymywał się na pętlach lub tak zwanych martwych torach. Latem docierał do Sopotu, gdzie przystawał blisko plaży i stanowił sporą atrakcję.
Historia baru na kółkach nie trwała jednak długo. W 1960 pojazd przebudowano w mobilną świetlicę, a rok później skierowany został do kasacji.
Czytaj też: Ciekawostki | Miasto | Komunikacja miejska | Gdańsk
źródło: Gdańskie Autobusy i Tramwaje Sp. z o.o., Pierwodruk: „30 Dni” 6/2018
