Zakończył się konkurs, dzięki któremu dowiedzieliśmy się, jak będzie wyglądać budynek Muzeum Czynu Powstańczego w Górze Św. Anny. W konkursie pierwsze miejsce przyznano koncepcji autorstwa pracowni P2PA.
Wzgórze św. Anny to miejsce o wielopoziomowym i wielowymiarowym znaczeniu. Łączy w sobie piękno naturalnego krajobrazu ziemi śląska opolskiego oraz skomplikowaną historię jego mieszkańców. Koncepcja projektowa w spójny sposób wiąże ze sobą te dwie rzeczywistości kładąc nacisk zarówno na aspekt przyrodniczy jak i antropogeniczny. Celem projektu jest odzwierciedlenie w obiekcie symboliki powstań w sposób, który nie zakłóci relacji z otaczającym krajobrazem ani go nie zdominuje. Projektowana przestrzeń opowiada o przyrodniczym dziedzictwie miejsca i wspólnej walce powstańczej, a patrząc w przyszłość staje się miejscem integrującym i budującym tożsamość w oparciu o wspólną historię i bogactwo naturalne ziemi Śląska Opolskiego.
Projektowany obiekt wykorzystuje i uwydatnia walory otaczającej przyrody oraz podkreśla wagę istniejącego Domu Polskiego. Podchodzi z szacunkiem do bezpośredniego otoczenia oraz stara się współgrać z kontekstem. Pozwala na obcowanie z naturalnym krajobrazem i daje przestrzeń, w której może wybrzmieć historyczne znaczenie zabytkowego budynku.
Patrząc w dół wzgórza nowa część budynku jest prawie niewidoczna, stopniowo i delikatnie wyłaniając się ze stoku. Platformy zatapiają się w zieleni i opadają wraz z naturalnym spadkiem co pozwoliło na wprowadzenie liniowych, charakterystycznych doświetleń ich wnętrz.
Rozbudowa Muzeum została zaprojektowana w oparciu o szacunek nie tylko dla skali i charakteru zabudowań w obszarze góry Św. Anny, ale również dla historycznego budynku. Wykorzystuje ona i uwydatnia walory otaczającej przyrody oraz podkreśla wagę istniejącego Domu Polskiego, dając przestrzeń, w której może wybrzmieć jego historyczne znaczenie.
Sąd konkursowy zdecydował o przyznaniu I nagrody dla pracy nr 050 biorąc pod uwagę całość przedstawionych rozwiązań. Wkopanie nowej kubatury w ziemię i znaczne jej ukrycie poniżej poziomu terenu pozwoliło na odsłonięcie istniejącego Domu Polskiego i wykorzystanie w pełni walorów jego architektury. Program funkcjonalny Zamawiającego został rozplanowany w tym istniejącym budynku i dodanych prostopadłościanach, utopionych w krajobrazie zarówno poprzez fizyczne zagłębienie w gruncie, jak i poprzez użycie kamiennego wykończenia ścian zewnętrznych i zielonych stropodachów łączących się z otaczającym terenem porośniętych roślinnością. W dalszych fazach opracowania projektowego (projekt budowlany i wykonawczy) należy przeanalizować reorganizację parkingu zewnętrznego po zachodniej stronie terenu opracowania, aby umożliwić wygodniejsze parkowanie i komunikację pieszą. Należy zapewnić komfortowe użytkowanie budynku w duchu projektowania uniwersalnego. Ekonomia procesu realizacji i eksploatacji budynku nakazuje też rozważyć połączenie projektowanych podziemnych kubatur i eliminację nieuzasadnionych odstępów między ścianami podziemia – czytamy w uzasadnieniu Jury opublikowanego na stronie opolskiego oddziału SARP.
Zaprojektowany przez architektów obiekt o otwartej strukturze zewnętrznej zdaje się bezpośrednio łączyć z zielenią, która przepływa między jego otwarciami i po jego powierzchniach. Wyłaniające się z łąki niskie ściany z naturalnego, lokalnego wapienia tworzą kompozycję nawiązującą do ruralistycznych układów i przywodzą na myśl miejsca możliwych zdarzeń historycznych.
P2PA – skład zespołu autorskiego: Aleksander Blicharski, Paweł Floryn, Łukasz Kaczmarek, Maciej Marszał, Jakub Podgórski, Maciej Popławski.
Czytaj też: Muzeum | Historia | Ciekawostki | Zieleń | Kultura | whiteMAD na Instagramie
źródło: P2PA
