Na „plażę Dubaj” w Jarosławcu poprowadzi nowoczesna ścieżka

Poznaliśmy wyniki konkursu na koncepcyjny projekt platformy widokowej wraz z zejściem na „plażę Dubaj” w Jarosławcu. I miejsce zdobyła propozycja pracowni RESTUDIO, II miejsce trafiło do architektów z biura SANECCY. Teraz skupiamy się na koncepcji, która zdobyła III miejsce. Jej autorami są Paweł Barczyk i Andrzej Duda. Pierwsze i drugie miejsce zobaczycie w dolnej części galerii.

„Plaża Dubaj” w Jarosławcu to licząca 5 hektarów sztuczna plaża ukończona w 2018 r. Powstała w celu ochrony wysokiego klifu przed osunięciem. Miejsce jest lubiane przez turystów, chcąc zapewnić im bezpieczne dotarcie na teren plaży Gmina Postomino ogłosiła konkurs, którego wyniki poznaliśmy 11 lipca.

Obszar, na którym zbudowana ma zostać platforma znajduje się w Obszarze Chronionego Krajobrazu „Pas Pobrzeża na Zachód od Ustki”. Idea jej budowy jest sporym wyzwaniem twórczym i konstrukcyjnym, jest też szansą na stworzenie nowej ikonicznej atrakcji turystycznej, która będzie zapamiętana przez odwiedzających miejsce turystów. Architekci mieli dużą swobodę projektową. Naturalne piękno klifu, imponująca skala sztucznej plaży oraz potrzeby funkcjonalno-użytkowe stały się głównymi czynnikami mającymi wpływ na decyzje projektowe.

Potrzeba ochrony naturalnych walorów i roślinności klifu spowodowała, że zaczęliśmy szukać rozwiązań pozwalających na jak najmniejszy kontakt konstrukcji z terenem oraz jej lokalizację w miejscach dotychczas już zainwestowanych, wymagających jedynie dostosowania lub przebudowy, pozostawiając znaczną część terenu przeznaczonego pod inwestycję w jego oryginalnej formie z naturalną szatą roślinną. Planowana konstrukcja, mimo dużej pożądanej powierzchni użytkowej tarasów, szerokich dojść i zejść na plażę, ma około 510 m² powierzchni zabudowy. Jednak przez zastosowane rozwiązania przestrzenne i konstrukcyjne, jej bezpośrednie oparcie i posadowienie (ingerencję w teren) ograniczono do około 110 m² – wyjaśniają architekci Paweł Barczyk i Andrzej Duda.

Chcąc ograniczyć do minimum ingerencję w teren architekci zaplanowali zachowanie istniejących starych drzew. Ich układ dopełniony zostanie nowymi nasadzeniami. Ich układ ma pozwolić na stworzenie zielonego parasola koron nad większością skweru i zapewnić cień latem. Prosta tynkowa forma obiektu przełamana będzie jedynie drewnianymi podcieniami wejściowymi. Większość powierzchni skweru stanowić będą trawniki wypoczynkowe. Jedyną utwardzoną nawierzchnią będzie trakt o szerokości 6,6 m wykonany ze szlifowanego betonu. W koncepcji architektów trakt prowadzi od ulicy wprost na główną platformę widokową. Na jej powierzchni usytuowano ławki oraz fontannę w postaci źródełka z filtrowaną wodą pitną. Punkty widokowe zaprojektowano przy samej krawędzi klifu. Zostały zabezpieczone barierkami.

Głównym elementem nośnym platformy widokowej jest filar betonowy posadowiony na palach. W jego wnętrzu znajdzie się szyb windowy. Winda będzie mogła jednocześnie przewieźć nawet 53 osoby. Trzon ten stanowi podparcie dla monolitycznych, żelbetowych belek o wysokości około 4,6 m.

Planuje się wykonanie nowej promenady u podstawy klifu w formie betonowej płaszczyzny przeznaczonej do ruchu pieszo-rowerowego. Promenada zintegrowana i prowadzona zostanie wzdłuż istniejącego betonowego muru oporowego chroniącego klif. Wykorzystane zostaną także istniejące zejścia. Promenadę projektuje się jako 4-metrowy pas, z lokalnymi poszerzeniami (dojście do toalety u podnóża klifu) i mini tarasem przy zejściu na plażę nr 4. Na zakończeniu promenady planuje się wykonanie dodatkowej platformy o nachyleniu maksymalnie 6%, umożliwiającej dostęp osobom z niepełnosprawnościami. Wzdłuż całej promenady usytuowano kilka siedzisk z impregnowanych bali drewnianych. Z promenady przy zejściu nr 5 zapewniony zostanie dostęp do windy, umożliwiającej bezproblemowe pokonanie wysokości 17 m przewyższenia klifu.

W koncepcji zaplanowano zastosowanie proekologicznych i energooszczędnych rozwiązań. Do budowy wykorzystane mają być lokalne materiały (głównie beton i kruszywa), co likwiduje potrzebę transportu z odległych obszarów. Wytrzymałość konstrukcji ma ograniczyć potrzebę wykonywania remontów. Woda deszczowa zbierana ma być w specjalnym zbiorniku, by następnie została wykorzystana do podlewania roślin i trawników na skwerze. To tylko niektóre z planowanych rozwiązań.

Jury konkursu SARP przyznało architektom III nagrodę za: wyraziste a zarazem kontrowersyjne wykreowanie zapamiętywalnej, ascetycznej formy artystycznej, mogącej stanowić ikonę-symbol miejscowości z bardzo dobrze zagospodarowanym terenem publicznym i znikomą ingerencją w geometrię klifu. W odpowiedni sposób uzyskano efekt dominanty przestrzennej przy użyciu minimalnych środków wyrazu. Sąd uznał za niewłaściwe użycie windy jako jedynej formy komunikacji dla osób niepełnosprawnych oraz zastosowanej geometrii schodów.

projekt: arch. Paweł Barczyk i arch. Andrzej Duda z Gliwic (www.pawelbarczyk.pl)

Czytaj też: Meble miejskie | Place, Skwery, Parki  | Minimalizm | Ciekawostki | whiteMAD na Instagramie

I miejsce zdobyła propozycja pracowni RESTUDIO:

II miejsce trafiło do architektów z biura SANECCY:

BESTSELLERY W NASZYM SKLEPIE

przesuń i zobacz więcej