Prace przy renowacji budynku na Muranowie trwają. Monumentalny gmach zbudowano w latach 50., od chwili powstania budynek nie był remontowany aż do teraz.
Budynek znajduje się na Muranowie, wyjątkowej części Warszawy zbudowanej w latach 50. na gruzach jednej z najbardziej dotkniętych działaniami wojennymi części Warszawy – dzielnicy północnej, części getta. Budynek przy ulicy Świętojerskiej 24 należy do socrealistycznego założenia północnej części Muranowa, wzniesionego w latach 1952-54, według projektu zespołu architektów pod kierownictwem Stanisława Brukalskiego i Stanisława Szurmaka. Zaprojektowali oni obiekt o monumentalnym, wielkomiejskim charakterze, który wyglądem nawiązuje do klasycystycznych wzorców architektury mieszkaniowej i stanowi część spójnego stylistycznie założenia architektonicznego osiedla Muranów.
Elewacje od strony ulic Andersa, Świętojerskiej i Wałowej zdobią podcienia z kolumnadą, pilastry, dekoracyjne gzymsy i opaski okienne. Wszystkie te elementy wykończone zostały okładzinami z piaskowca i wpływają na wielkomiejski charakter budynku. Jego ściany pokryte zostały nakrapianym tynkiem barwionym w masie z domieszką miki, zaś detale architektoniczne tynkami zatartymi na gładko.
Budynek od czasu powstania nie był kompleksowo remontowany. Wykonywano w nim jedynie częściowe naprawy tynku, a zabrudzone okładziny kamienne pokryto szpachlą i pomalowano grubą warstwą farby, co pogorszyło ich estetykę – czytamy w komunikacie wydanym przez Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków.
Remont rozpoczął się w tym roku. Był on możliwy dzięki wsparciu finansowemu miasta, które wyniosło niemal 200 tysięcy złotych. Podczas prac oczyszczono ściany z zanieczyszczeń, usunięto odspajające się wyprawy tynkarskie oraz wtórne uzupełnienia. Ściany pokryto nowymi tynkami barwionymi w masie w oryginalnej, eleganckiej jasnej kolorystyce, nawiązującej do szlachetnej barwy piaskowca. Dzięki domieszce kryształów miki powierzchnia ścian delikatnie mieni się w słońcu. Dużym wyzwaniem dla konserwatorów było usunięcie z okładziny kamiennej szpecącej, wtórnej warstwy gładzi gipsowej i farby. Dzięki zastosowaniu zaawansowanych technik delikatnego mikropiaskowania i sodowania udało się oczyścić piaskowiec odkrywając jego naturalne piękno. Wyremontowano również dekoracyjne attyki wieńczące budynek i wykonano nowe, szczelne pokrycie dachu.
Pierwszy etap prac, zakończony w październiku 2020 r., przyniósł bardzo dobre efekty i pozwolił uwydatnić pierwotne rozwiązana artystyczne tego ciekawego przykładu architektury socrealistycznej. Wspólnota mieszkaniowa zapowiada kontynuację prac remontowych w przyszłym roku.
Czytaj też: Zabytek | Renowacja | Warszawa | Elewacja
