Plac Kossaka powinien stanowić reprezentacyjną przestrzeń publiczną jako wnętrze urbanistyczne posiadające wgląd w najbardziej reprezentatywne osie i panoramy widokowe Krakowa w tym na Wawel, Bulwary Wiślane i ul. Retoryka. Dziś niestety, cała ta przestrzeń jest zdegradowana a potencjał całkowicie zmarnowany. Plac wymaga zdefiniowania na nowo swojej tożsamości i charakteru. Tożsamości zbudowanej na poszanowaniu historii, otoczenia i tradycji. Plac powinien stać się przedłużeniem Dworku Kossakówka — tak jak kiedyś willa była tętniącym życiem miejscem spotkań krakowian — tak dziś, rolę tę powinien spełniać plac.
W obrazach Juliusza Kossaka odnajdujemy nie tylko zapis historii Polski ale przede wszystkim utrwalenie krajobrazu polskich wsi, łąk i lasów. To właśnie drugi plan i tło jest dokumentem upamiętniającym coraz rzadziej spotykaną, a tak mocno zakorzenioną w naszej świadomości narodowej, panoramę. Projekt placu Kossaka stwarza niepowtarzalną okazję przywrócenia tego romantycznego pejzażu krakowianom i uhonorowania twórczości malarza.
Kompozycja zakłada dwa główne elementy. Pierwszy to okrąg rozcięty ścieżką — przedłużeniem alei spacerowej ulicy Retoryka. Po jednej stronie znajduje się część ogrodowa, przywracająca wspomnienie wiejskich łąk. Z drugiej — tam gdzie historycznie biegło koryto Rudawy — sadzawka.
Drugim elementem jest ławka otaczająca i spajająca tę całość. Stanowi “Salon Miejski” — miejsce spotkań mieszkańców zwrócone na historyczną zabudowę oraz górujący nad miastem Wawel. Istotą projektu są łąki i łany krajobrazu wiejskiego otulone panoramą Starego Miasta.
Plac Kossaka w Krakowie. Sędziowie tak uzasadnili swój wybór:
„Zwycięska praca w najtrafniejszy sposób realizuje cele konkursu. Silna, wyrazista kompozycja koła-enklawy zieleni porządkuje obszar wnętrza urbanistycznego, budując nową tożsamość na poszanowaniu historii, otoczenia i tradycji, stając się tętniącym życiem miejscem spotkań jak niegdyś Willa Kossakówka. Geometryczna forma oraz jej topografia otwierają najważniejsze widoki i osie kompozycyjne oraz porządkują komunikację i funkcje placu. Kompozycja zieleni to poetyckie nawiązanie do palety malarskiej Kossaka, gdzie zamiast farb użyto składniki polskiego krajobrazu – wodę, łąki i drzewa. Autorzy w części studialnej w obszarze ul. Retoryka wprowadzają w interesujący sposób wspomnienie o dawnym przebiegu rzeki Rudawy, które jako odbicia w taflach wody stają się przewodnikiem po architekturze. Proponowane rozwiązanie projektowe w pracy konkursowej jest elastyczne i ekonomiczne, zarówno w realizacji jak i eksploatacji. Wrażliwość na kreowanie nowej przestrzeni przy jednoczesnym poszanowaniu historii miejsca jest atutem tej pracy.”
O architektach:
Ngo + pasierbiński to polska-wietnamska interdyscyplinarna, pracownia architektoniczna z siedzibą w Tokio, Krakowie i Hanoi. “Naiwne, acz rygorystyczne poszukiwania architektoniczne” to myśl, która przyświeca założycielom —Duc Ngo i Piotr Pasierbiński — od samego początku. Wrażliwość i doświadczenie zdobyte w najlepszych pracowniach japońskich wykorzystują w połączeniu ze znajomością lokalnego kontekstu. Są laureatami licznych międzynarodowych konkursów, między innymi zajęli II miejsce w konkursie na Cmentarz Żołnierzy na Westerplatte oraz III miejsce w konkursie na projekt kabiny do medytacji w Portugali.
Przypomnijmy, że niedawno opisywaliśmy inną pracę konkursową. O projekcie pracowni Studio 4 Space przeczytacie TUTAJ. Projekt Studio 4 Space nie wygrał konkursu, jendak otrzymał wyróżnienie od jury konkursu.
źródło: www.ngo-pasierbinski.com
