Projekt Tower powstał na międzynarodowy konkurs na chatki dla poetów w miejscowości Pavilosta w Łotwie, organizowany przez Bee Breeders. Agata Mila, która studiuje architekturę na Politechnice Wrocławskiej przygotowała projekt, który w konkursie zdobył honorowe wyróżnienie.
Konkurs polegał na zaprojektowaniu pięciu chatek przeznaczonych na tymczasowy pobyt poetów. To małe domki, w których poeci mogliby zaszyć się na długie godziny, wyciszyć, połączyć z naturą i odnaleźć inspirację do pisania. Idea projektu jest próbą przełożenia założeń architektury wernakularnej na architekturę współczesną, zgodnie z którymi tradycja nie powinna być postrzegana jako statyczność i trwałość, lecz raczej jako kreatywny proces, w którym jedynym stałym czynnikiem jest zmiana. Tradycje budowlane ewoluują, jednocześnie ciągle charakteryzując dane miejsce.
Łotewska miejscowość Pavilosta definiowana jest poprzez jej industrialny i morski charakter. Szczególnie wyróżnia się wizualna kompozycja podzielona na krajobrazowe elementy horyzontalne (niebo, morze, plaża) oraz wertykalne, stworzone ręką człowieka (maszty łodzi i jachtów, latarnia Akmenrags, wiatraki).
Dodatkowo koncepcję projektu definiują krajobraz, kultura i historia miejsca, a także literatura. Chatki poetów stoją ponad ziemią i pną się w górę, poszukując odosobnienia na wysokości i wśród natury, przywołując na myśl archetyp wieży, będący często wykorzystywany w motywie samotności w literaturze, a również nawiązując do wieży obserwacyjnej, gdzie celem jest osiągnięcie najwyższego punktu. Wywyższenie i umiejscowienie budynków na słupach nie tylko nawiązuje do morskiego dziedzictwa Pavilosty, ale również nadaje architekturze transparentny charakter i minimalizuje ślad ekologiczny.
Agata Mila zaprojektowała pięć domków dla poetów, a także budynek wspólny z krytym tarasem i przestrzenią wielofunkcyjną do medytacji i czytania poezji oraz budynek dla gospodarzy. Kolejno najniższa z wieży, przeznaczona dla jednej osoby ma 13 m wysokości, wieża dla dwóch osób 16,5 m i najwyższa z nich dla czterech osób 20 m, każda z nich posiada dostęp na dach, przeznaczony do medytacji. Wieże rozrzucone są promieniście od budynku głównego, skierowane w taki sposób, aby widoczny z nich był tylko krajobraz natury. W skali globalnej rozmieszczenie obiektów nawiązuje do zabudowy folwarcznej regionu Kurlandii, natomiast w skali lokalnej główny budynek opiera się na tradycyjnej konstrukcji mieszkalnej ze środkową częścią komunikacyjną i paleniskiem w centralnej części. Ta forma znajduje odzwierciedlenie w środkowym pomieszczeniu wielofunkcyjnym, w którym pochylne ściany i otwór w suficie nawiązują do kształtu tradycyjnego paleniska.
Kompozycja każdego z budynków opiera się na module o szerokości 2,65 m. Inspiracją do nich stała się charakterystyczna poezja łotewska – dainy, lecz nie ze względu na opisywany świat, a na strukturę metrum. Każdy z tych utworów składa się z 4 wersów po 8 sylab i to właśnie ta proporcja jest podstawą modularności projektu (wieża to moduł 2×2, budynek centralny 8×4, a gospodarza 4×2).
Podstawowym materiałem wykorzystanym w projekcie jest drewno. Strukturę nośną stanowi drewno prasowane krzyżowo CLT, następne pokryte warstwą izolacji i drewnianą okładziną na elewacji. CLT nie wymaga dodatkowego pokrycia od wewnątrz, będąc widocznym „szkieletem” budynku.
