Croydon Colonnade – zadaszony szlak pieszy w południowym Londynie, to unikalna przestrzeń łącząca historyczne odniesienia z nowoczesnym rzemiosłem. Jej projekt, przemyślany w najmniejszych detalach, czerpie inspirację z dwóch kluczowych elementów: architektury połowy XX wieku oraz majestatycznego wnętrza katedry w Durham.
Croydon Colonnade znajduje się w sercu miejskiej przestrzeni, otoczona budynkami z lat 50. i 60. XX wieku. Architektura tych lat pozostawiła trwały ślad w okolicy – z jednej strony eleganckie, uporządkowane formy budynków powstałych w czasie Festival of Britain (ogólnokrajowa wystawa i targi, które latem 1951 roku zgromadziły miliony odwiedzających w całej Wielkiej Brytanii), z drugiej strony surowe formy brutalizmu, który zdominował architekturę lat 60. W szczególności motywy trójwymiarowe, charakterystyczne dla brutalizmu, stały się istotnym punktem odniesienia dla kształtu i wyglądu kolumnady. To połączenie dwóch epok zdefiniowało projekt płytek, które ozdobiły tę wyjątkową przestrzeń.
Motyw diamentu, popularny w brutalistycznych konstrukcjach, wyraźnie wpłynął na wzór płytek, które dekorują kolumnadę, wprowadzając dynamiczne, geometryczne rytmy ożywiające przestrzeń. Z kolei motyw zaczerpnięty z form Festival of Britain, symbolizujący harmonię i porządek, wpłynął na projekt „strzałkowych” płytek, tworząc ciekawy kontrast i dialog między stylami.
Drugim istotnym odniesieniem dla projektu Croydon Colonnade była słynna nawa katedry w Durham. Ta monumentalna przestrzeń, znana z niesamowitego rytmu i dekoracyjnych motywów diamentowych oraz zygzaków na kolumnach, była bezpośrednią inspiracją dla architekta. W projekcie kolumnady udało się oddać nie tylko rytmiczny charakter nawy, ale również wzory, które nadają całej konstrukcji wyrazisty i elegancki wygląd. Alternatywne motywy dekoracyjne, zaczerpnięte z katedry, definiują rytm kolumnady, przyciągając uwagę przechodniów i wprowadzając subtelne odniesienia do klasycznych form architektury sakralnej.
Jednym z kluczowych elementów projektu Croydon Colonnade było stworzenie przestrzeni, która nie tylko estetycznie komponuje się z otoczeniem, ale także angażuje zmysły poruszających się po niej osób. Wprowadzenie gradientu kolorystycznego miało na celu połączenie budynku z ziemią w subtelny i harmonijny sposób. Na poziomie oczu przechodniów, intensywne szkliwa płytek wprowadzają bogatą, wciągającą atmosferę, tworząc estetyczną więź między architekturą a osobami, które ją mijają.
Pierwotnie projekt zakładał, że płytki będą białe, jednak w trakcie pracy nad kolumnadą postanowiono dodać kolory, które wzbogaciłyby doświadczenie użytkowników. Zamiast jednolitej bieli, na poziomie wzroku pojawiają się bogate niebieskie barwy, które ożywiają przestrzeń i tworzą bardziej intymny, osobisty kontakt z architekturą.
Każda płytka, choć podobna, różni się od innych drobnymi niedoskonałościami, które są wynikiem ręcznej produkcji. Szkliwo układa się w różny sposób na powierzchni każdego elementu układanki, co nadaje jej organiczny charakter. W efekcie, piesi przechodzący przez kolumnadę doświadczają zmiennego, żywego pejzażu, który odkrywa coraz to nowe detale przy każdym spojrzeniu.
Takie podejście do rzemiosła jest świadomym sprzeciwem wobec maszynowo wykończonych powierzchni, które dominują we współczesnej architekturze. Croydon Colonnade oferuje coś zupełnie innego – głębię barw, teksturę i indywidualność, które sprawiają, że codzienna podróż przez tę przestrzeń staje się przyjemnością pełną niespodzianek.
Autor projektu: Adam Nathaniel Furman
Zdjęcia: Gareth Gardner
Czytaj też: Architektura | Elewacja | Detal | Ceramika | Wielka Brytania | Londyn
