Młodzi architekci postanowili stworzyć willę jutra. Wykorzystali pozostałości dawnego magazynu i udowodnili , że mariaż architektury przemysłowej oraz modernistycznej jest możliwy.
Projekt: “faBRICK 49 – willa miejska” -nagroda dodatkowa w Konkursie dla Młodych Architektów Builder 2015.
Autorzy: Iwona Dziemiańczyk, Andrzej Foltman, Michał Gawron, Marta Wojciechowska.
Uczelnia: Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej
Pojęcie willi powszechnie kojarzy się z przestrzenią, luksusem i spokojem – komfortowym miejscem wypoczynku, a także z atrakcyjną, reprezentatywną bryłą wyróżniającą się spośród schematycznych domów jednorodzinnych.
W naszym projekcie chcieliśmy połączyć tradycyjne pojęcie willi i nowatorskie podejście do projektowania – opisują autorzy projektu.
Wybrana lokalizacja znajduje się przy ulicy Armii Poznań w Luboniu koło Poznania, na terenie poprzemysłowym. Jest to obszar zaniedbany, lecz o wysokim potencjale architektonicznym, stwarzający szansę ciekawej aranżacji. Projektanci zdecydowali się na tę lokalizację, ponieważ rewitalizacja tego obszaru to w ich przekonaniu ciekawe wyzwanie projektowe.
Głównym celem projektu zostało stworzenie komfortowego miejsca do życia w miejscu pozornie przeciwstawnym. W obliczu fali katalogowej, powtarzalnej architektury mieszkaniowej, w żadnym stopniu nie wynikającej z lokalnego stylu i tradycji, chcieliśmy stworzyć alternatywę w postaci projektu willi jedynej w swoim rodzaju, nietypowej, a jednocześnie wpisującej się w zastany krajobraz. Ponadto, rewitalizacja obiektu poprzemysłowego, mogłaby stać się impulsem do dalszego rozwoju zdegradowanej dzielnicy.
Jak opisują projekt jego autorzy, mimo powszechnego zainteresowania historycznymi obiektami w przestrzeni miejskiej, wciąż niewiele jest projektów ich adaptacji na cele mieszkaniowe. Wykorzystaliśmy pozostałości po magazynie technicznym o wertykalnej formie, rozbudowując go o kolejne poziomy, lecz akcentując pierwotną formę obiektu. Głównym elementem kompozycyjnym budynku jest przyciągająca wzrok wieża, która w naszym projekcie otrzymała funkcję klatki schodowej oraz trzonu konstrukcyjnego. Dzięki temu, mimo, że forma została rozbudowana, pozostaje widoczna jako najważniejszy element willi. Odtworzony został także pierwotny zarys parteru. Zachowaliśmy istniejące w przyziemiu stalowe słupy konstrukcyjne, które nadały willi industrialny charakter i wyznaczyły podział elewacji.
Projekt rozbudowy pierwotnej formy o cztery nieregularne poziomy powstał pod wpływem inspiracji lokalnej architektury i materiałów. Najbliższe otoczenie obiektu stanowią ceglane budynki historyczne. Głównym odniesieniem stała się więc cegła – najmniejszy element tej struktury. Powiększając ten akcent stworzyliśmy kubaturę.
Wnętrze obiektu charakteryzuje się przejrzystym układem funkcjonalnym podzielonym na wspólną część dzienną i prywatną nocną. W podziemiu znajduje się dwustanowiskowy garaż oraz piwnica. Parter wykorzystano na otwartą przestrzeń dzienną – hol wejściowy, salon połączony z kuchnią i jadalnią, łazienkę oraz toaletę. Salon oraz kuchnię usytuowano od strony południowo – wschodniej. Kolejny człon stanowi część rekreacyjna, na którą składa się biblioteczka z wyjściem na taras oraz otwarty basen, nadwieszony nad garażem. Tradycyjne wille miejskie połączone były zwykle z ogrodem, mającym dać wytchnienie od miejskiego gwaru, dlatego w projektowanym przez nas budynku także stanowi on ważną rolę. W celu wykreowania bezpiecznej strefy odpoczynku odciętej od przemysłowego sąsiedztwa, ogród usytuowany został nad poziomem parteru, co dodatkowo skupia na nim uwagę. Kolejne trzy poziomy stanowią sypialnie. Dom przeznaczony jest dla modelu rodziny 2+3, stąd przewidziano trzy wydzielone sypialnie dla dzieci i jedną wspólną dla rodziców, połączoną z osobną łazienką. Fragment elewacji, za którym znajduje się łazienka, został wypełniony matowym szkłem. Ponadto, w obrębie całego budynku znajdują się mobilne żaluzje umożliwiające mieszkańcom odcięcie się od strony zewnętrznej i zwiększające poczucie komfortu. Wnętrza obiektu zostały wykończone klinkierem. Całość utrzymana jest w industrialnym, lecz lekkim stylu uzyskanym przez użycie szerokich tafli szkła, dzięki któremu obiekt wpisuje się w przemysłowy charakter otoczenia. Transparentność kolejnych poziomów ma także za zadanie sprawienie ich neutralnymi dla adaptowanej pierwotnej formy, która stanowi pierwszy plan projektu. Ponadto, gwarantuje dobre doświetlenie wnętrz. Jednym z dominujących materiałów użytych w projekcie jest także beton architektoniczny, którym wykończone zostały poziome płaszczyzny modułów.
Główny trzon konstrukcyjny obiektu stanowi wspomniana wcześniej wieża. Istniejący fragment budynku został wzmocniony od zewnątrz kratownicami i stanowi punkt zaczepienia dla wszystkich modułów sypialnianych. W projekcie zastosowaliśmy szereg nowoczesnych rozwiązań materiałowych i technologicznych.
