Katowicki oddział SARP ogłosił wyniki konkursu na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej rozbudowy Teatru Zagłębia w Sosnowcu przy ulicy Teatralnej. W konkursie przyznano pierwszą nagrodę i trzy wyróżnienia. Zwyciężyła propozycja pracowni Analog Piotr Śmierzewski, jednak dziś przyglądamy się koncepcji architektów z pracowni P2PA, którzy zdobyli wyróżnienie pierwszego stopnia.
Współczesny teatr miejski wychodzi ze swoich klasycznych ram stając się otwartym i aktywizującym centrum kultury. Nie tylko wchodzi w dialog z życiem miasta, ale również aktywnie uczestniczy w jego tworzeniu. Przestaje kojarzyć się z pałacowym przepychem i formalną elegancją, a staje się miejscem tętniącym życiem, inspirującym i zapraszającym szerokie grono mieszkańców do aktywności i zaangażowania większego niż samo uczestnictwo w spektaklu. Projektowany obiekt zapewnia wielofunkcyjną, elastyczną i inspirującą przestrzeń, która da nowe możliwości kreowania iluzji teatralnej oraz stanie się lokalną agorą i miejscem zawsze otwartym na mieszkańców, zapewniającym możliwość społecznego uczestnictwa i realizacji.
Rozbudowa Teatru Zagłębia została zaprojektowana w oparciu o szacunek dla historycznego budynku. Zakłada się przywrócenie wyglądu fasady z lat 40 XX w. oraz oczyszczenie bryły z dobudowywanych przez lata elementów uczytelniając tym samym jej trójpodział. Układ projektowanego obiektu wyznaczony został poprzez zewnętrzne krawędzie zabytkowego teatru. Rytm kubatur powstał jako dwukrotne powtórzenie uproszczonej formy Sceny Klasycznej. Bliżej istniejącego budynku zlokalizowano funkcje węzłowe, a na zamknięciu osi Nową Scenę stanowiącą kontrapunkt dla Sceny Klasycznej. Między elementami powstały dwie poprzeczne przestrzenie otwierające się na ul. Teatralną oraz park.
Budynek wykorzystuje walory istniejącej zieleni. Duże, składane przeszklenia umożliwiają funkcjonalne łączenie przestrzeni z zieloną polaną i wytworzenie Sceny Letniej oraz otwarcie od strony ulicy Teatralnej. Mnogość połączeń i otwarta struktura budynku inspiruje i pozwala na wykorzystanie przestrzeni wyjściowo nieteatralnych do celów performatywnych oraz wyjście spektaklu poza ramy sceny.
Obiekt w nieoczywisty sposób odnosi się do charakterystycznego elementu teatru jakim jest kurtyna. W teatrze jej otwarcie jest symbolicznym zaproszeniem widzów do uczestnictwa w spektaklu. Bariera pomiędzy widzem, a artystą przestaje istnieć. W projektowanym budynku podniesienie kurtyny stanowi analogiczny gest architektoniczny pozwalając na połączenie dotychczas ukrytej rzeczywistości ze światem zewnętrznym.
Jury konkursu przyznało tej koncepcji Wyróżnienie pierwszego stopnia: za atrakcyjne rozwiązanie bryły projektowanego budynku oraz właściwe spełnienie wytycznych konserwatorskich. Architektom gratulujemy!
Czytaj też: Kultura | Sztuka | Elewacja | Minimalizm | whiteMAD na Instagramie
źródło: P2PA, SARP
