Studenci Politechniki Wrocławskiej – Paulina Gorecka, Łukasz Gnatek i Weronika Kessler zdobyli pierwszą nagrodę za projekt Wielokulturowego Centrum Studenckiego w międzynarodowym konkursie Studijos KAFe 2019, który zorganizowany został przez Litewski Związek Architektów.
Konkurs zorganizowano w ramach festiwalu Kaunas Architecture Festival. Tematem tegorocznej edycji była „Architektura charakterystycznych punktów (landmarków) – tworzenie czy niszczenie tożsamości miasta”. Uczestnicy mogli wybrać jeden z pięciu tematów projektowych – m.in. pomnika i budynku Centrum Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, domu kultury dla kowieńskiej dzielnicy Szańce Dolne czy Centrum Filozoficznego i placu Emmanuela Levinasa.
Reprezentanci Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej postanowili zająć się koncepcją Wielokulturowego Centrum Studenckiego, które mogłoby powstać przy alei Vyduno, tuż obok parku Ąžuolynas – będącego największym miejskim lasem dębowym w Europie.
Zdecydowaliśmy się na ten temat, bo działanie na otwartym zielonym terenie dawało spore pole do interpretacji, jednocześnie będąc największym wyzwaniem. Brak jasnych wyznaczników urbanistycznych, jakie zazwyczaj niesie za sobą istniejąca tkanka, takich jak zabudowa kwartałowa czy kontynuacja linii zabudowy, oznaczał dużą niezależność projektową, ale i bardzo niezdefiniowane zadanie. Zgodnie uznaliśmy, że ten teren ma duży potencjał, który chcieliśmy zgłębić i zinterpretować – mówi Weronika Kessler, finalistka konkursu.
Młodzi architekci chcieli uzupełnić projektowany teren o dodatkowe funkcje i stworzyć w ten sposób punkt wyjścia do rozwijania tej lokalizacji w różnych kierunkach.
Przyjęliśmy, że budynki będą działały najlepiej na otoczenie, jeśli będą atrakcyjne także dla osób przebywających w parku, które niekoniecznie będą chciały korzystać z funkcji w jego wnętrzu. Chcieliśmy, żeby kompleks spajał ze sobą poszczególne części miasta, bo mieści się na rozdrożu między Starym Miastem na zachodzie, Politechniką Kowieńską na wschodzie, akademikami na północy i dębowym lasem na południu. Projektowaliśmy go z myślą o tym, że mógłby stać się miejscem, które uruchomi przepływ ludzi i stanie się ważnym rozpoznawalnym punktem na mapie miasta – podkreśla Łukasz Gnatek.
Dlatego też autorzy projektu zdecydowali się oderwać bryłę obiektów od poziomu gruntu i tym samym otworzyć ich przyziemie. Przezroczyste partery zachęcałyby do wejścia do wnętrza, zacierając granicę między budynkami a ich otoczeniem. Założeniem studentów było nadanie funkcjom zawartym w budynku tej samej wagi co przestrzeni publicznej pomiędzy nimi. Przyziemie mieściłoby funkcje publiczne takie jak przestrzeń wystawowa, główne audytorium i kawiarnia. Ponad nimi studenci zaproponowali powstanie „przestrzeni specjalistycznych” – laboratoriów, pomieszczeń warsztatowych, sal do pracy indywidualnej oraz biura i bibliotekę.
Organizatorzy konkursu dali nam swobodę w interpretacji i zaprojektowaniu wnętrz centrum. Naszym głównym założeniem było stworzenie wielofunkcyjnej przestrzeni dla różnych grup odbiorców – studentów, mieszkańców i przyjezdnych, bez względu na ich status socjoekonomiczny – podkreśla Paulina Górecka.
Dlatego też wnętrza obiektów stanowią integralną część z otoczeniem, co pozwoliło na swobodną adaptację ich do aktualnych potrzeb. Można tu organizować targi, spotkania kulturalne, projekcje i wystawy. Ważnym elementem funkcjonalnym są też przestrzenie pomiędzy budynkami i parkiem, zaprojektowane tak, by zapraszały i umożliwiały łatwą komunikację z miastem.
Proponowany kompleks miałby formę pawilonów, która nie zdominowałaby otaczającego ją lasu. Podwyższona kubatura wejścia od północy byłaby zasłonięta koronami drzew, co tworzyłoby efekt dyskretnego wejścia w głąb terenu.
Dużo uwagi studenci poświęcili zieleni, planując nowe nasadzenia m.in. we wnętrzu obiektów – by „wpuścić” rośliny do wnętrza w okresie zimowym, gdy pogoda nie pozwala na przebywanie na zewnątrz. Przez środek kompleksu studenci poprowadzili istniejący szlak rowerowy będący głównym łącznikiem pomiędzy Starym Miastem a kompleksem politechniki. Takie rozwiązanie ma być odpowiedzią na obecny brak ciągłości głównego szlaku kulturowego miasta. Drugie i trzecie miejsce w konkursie zajęli studenci z Politechniki Kowieńskiej. To kolejno: Martynas Kilius oraz Luiza Sevele.
źródło: Politechnika Wrocławska
