Kamienica znajduje się przy ulicy Wilczej 65 w Warszawie. Trwa jej gruntowny remont, dzięki któremu zaniedbana elewacja wygląda jak nowa.
Odnowiona elewacja pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Charakteryzuje ją wielkość oraz bardzo bogata artystyczna i architektoniczna dekoracja. Podczas prac udało się usunąć zabrudzenia i zlikwidować ubytki. Co ciekawe, fasadę i wszystkie dekoracje budynku wykonano ze specjalnej zaprawy, tak zwanego cementu romańskiego.
Kamienica przy ulicy Wilczej zbudowana została w latach 1890-97. Jej inwestorem i właścicielem był przedsiębiorca Jan Mejer, który zajmował się handlem tytoniem. Kamienica ma cztery kondygnacje i trzynastoosiową fasadę. Ta ostatnia jest oryginalna – nie skuto jej po II wojnie światowej. Kamienica ilustruje późno XIX-wieczne zasady urbanistyki, prezentując charakterystyczny dla tego okresu układ przestrzenny z okazałą częścią frontową uzupełnioną zespołem oficyn, które okalają wewnętrzne podwórze. Współtworzy tym samym wielkomiejski, stylistycznie zróżnicowany charakter ulicy Wilczej.
Historyczna posesja kamienicy, uwzględniona na dawnych rysunkach parcelacyjnych i na planach lindleyowskich oraz udokumentowana na mapach i fotografiach lotniczych, przetrwała do dziś w swym oryginalnym kształcie. Tym samym odzwierciedla parcelację tej części Śródmieścia. Zarówno sposób zagospodarowania posesji, jak i charakter wystroju świadczy o zamożności inwestora i kunszcie projektanta, co przełożyło się na wysoki poziom koncepcji architektonicznej i realizacji.
Wartości artystyczne budynku koncentrują się w utrzymanej w eklektycznej konwencji fasadzie z obfitym detalem rzeźbiarsko-architektonicznym, prezentującym bogactwo motywów ornamentalnych, wśród których znalazło się także odniesienie do osoby właściciela w postaci wyeksponowanych w centrum kompozycji inicjałów. Walory te przejawiają również w jakości opracowania zachowanych wnętrz (ozdobne formy balustrad i stolarki drzwiowej, częściowo zachowane zdobienie ścian, stopni i wykończenie posadzek). Całość składa się na bogaty repertuar rozwiązań dekoracyjnych i materiałowych stosowanych w eklektycznej kamienicy warszawskiej końca XIX wieku – opisuje Agnieszka Żukowska, Rzecznik Prasowy Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Remont kamienicy prowadzony jest przy wsparciu finansowym urzędu miasta, który na ten cel przeznaczył 200 tysięcy złotych.
Czytaj też: Zabytek | Warszawa | Kamienica | Renowacja | Detal | whiteMAD na Instagramie
źródło: Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, UM Warszawa
