Uniwersytet Europejski ma swój kampus w sercu Walencji. Kampus stanowi unikalny przykład spotkania historycznego dziedzictwa z nowoczesną architekturą. Zabudowania z XIX wieku połączono z nowymi budynkami, które zostały zaprojektowane przez pracownię Ramón Esteve Estudio.
Centralnym punktem projektu jest dawny San Juan Bautista Asylum, budynek zbudowany w 1873 roku w neoklasycystycznym stylu. Dzięki swojemu historycznemu znaczeniu oraz wyjątkowym walorom architektonicznym budynek stanowi cenny element dziedzictwa. Jego strategiczne położenie, naprzeciwko Instytutu Sztuki Nowoczesnej w Walencji (IVAM) oraz bliskość niegdyś koryta rzeki Turia, nadają mu dodatkowy wymiar – staje się mostem łączącym przeszłość z teraźniejszością. Projekt europejskiego kampusu odbiera temu miejscu nowe życie, przekształcając starą strukturę w nowoczesne centrum edukacyjne XXI wieku.
Dziedzictwo w nowoczesnej formie
Podczas kompleksowej renowacji, architekci postawili na zachowanie unikalnych detali, które definiowały oryginalny charakter budynku. Współczesne rozwiązania zostały wkomponowane w historyczną strukturę przy zachowaniu takich elementów jak mozaiki Nolla, kamienne podłogi, kaplica oraz krużganki. W efekcie powstał harmonijny dialog między autentycznymi materiałami przeszłości a nowoczesnymi koncepcjami designu. Ta umiejętność łączenia elementów retro z nowoczesnymi tylko potwierdza, jak architektura może być pomostem między epokami, umożliwiającym ciągły rozwój bez utraty tożsamości miejsca.
Nowy kampus został zaprojektowany z myślą o potrzebach współczesnej edukacji. Budynek został podzielony na dwie główne części: jedną z krużgankami, w których umieszczono sale wykładowe oraz biura, a drugą zawierającą centralny blok przeznaczony na przestrzenie wspólne. Podwójna elewacja sal wykładowych – od strony ogrodu jak i krużganków – zapewnia obfitość naturalnego światła oraz sprzyja tworzeniu przyjaznej atmosfery pracy. Krużganki nie tylko pełnią funkcję komunikacyjną, lecz także stają się naturalnymi miejscami integracji studentów i wykładowców, co przyczynia się do budowania dynamicznego i kreatywnego środowiska akademickiego.
Harmonijny dialog między starym a nowym
Integralną częścią projektu jest także budowa nowego aneksu, zlokalizowanego na zachodnim krańcu terenu kampusu. Ta nowa część, mimo że stanowi wyraz nowoczesności, jest mistrzowsko wkomponowana w istniejący kompleks. Architekci zadbali o spójność materialną, kolorystyczną oraz kompozycyjną, tworząc nowoczesny blok, który nie dominuje nad zabytkowym budynkiem, lecz go uzupełnia. Powstała przestrzeń to dowód na to, że można łączyć innowacyjne idee z historycznym kontekstem – bez kompromisu dla żadnej z tych sfer.
Umiejscowiony w sercu Walencji, kampus stanowi nowy punkt odniesienia w zakresie interdyscyplinarnego podejścia do architektury oraz renowacji zabytków. Zaprojektowany z myślą o przyjęciu prawie 2000 studentów, w tym licznej społeczności międzynarodowej, obiekt ten nie tylko wyróżnia się walorami estetycznymi, ale także funkcjonalnymi. Przemyślana organizacja przestrzeni sprzyja zarówno intensywnym studiom, jak i spontanicznym spotkaniom, umożliwiając wymianę doświadczeń i pomysłów, co bez wątpienia przyczynia się do rozwoju akademickiego i kulturowego.
Ta nowatorska koncepcja kampusu to więcej niż tylko modernizacja zabytkowego budynku – to świadectwo głębokiego przekonania, że przyszłość edukacji opiera się na synergii między bogatym dorobkiem przeszłości a dynamicznie rozwijającymi się formami współczesnego designu.
projekt: Ramón Esteve Estudio
zdjęcia: Alfonso Calza, www.alfonsocalza.com
Czytaj też: Edukacja | Hiszpania | Polecane | Sztuka | whiteMAD na Instagramie
