Willa Moniuszki w Gdańsku. Tak architekci dopasowali niewielkie osiedle do miasta

Willa Moniuszki to kameralny zespół dwóch budynków mieszkalnych, które znajdują się  we Wrzeszczu w Gdańsku. Jego projekt powstał w pracowni SIM Architekci.

Przygotowując projekt niewielkiego osiedla architekci dokładnie przeanalizowali najbliższe otoczenie działki. Obiekt znajduje się bowiem w dość gęsto zabudowanej części miasta o chaotycznej architekturze. Projektanci chcieli osiedlu nadać taki kształt, aby oddziaływał on na sąsiednią zabudowę w stopniu minimalnym. Udało się to osiągnąć poprzez rozdzielenie bryły i stworzenie dwóch osobnych budynków, a także przez odwrócenie północnego skrzydła jednego z nich. Ten zabieg sprawił, że mieszkańcy i istniejącego od północy budynku na działce sąsiedniej mogli nadal w sposób nieskrępowany korzystać z promieni słonecznych.

Projektant tak ustawił zabudowę na działce, aby jeden z budynków stanowił barierę akustyczną dla wewnętrznego dziedzińca.  Dodatkowym powodem na kształtowanie brył, była chęć zachowania istniejących na terenie drzew.  Zespół składa się z dwóch budynków: niższego położonego wzdłuż ul. Wojska Polskiego i wyższego wycofanego w głąb działki. Zabieg ten odsłania dziedziniec, na którym umieszczono plac zabaw dla dzieci. 


Pamiętam dzień, kiedy wygraliśmy zamknięty konkurs na ten projekt. Nikt jeszcze wtedy nie mówił o nim „Willa Moniuszki”. Nazwa pojawiła się później, tuż po tym jak Inwestor zmienił założenia i z zespołu biurowego-mieszkalnego projektowaliśmy budynki mieszkalne. Nie był to jedyny punkt zwrotny całej inwestycji. Projektowanie w Gdańsku to jak meblowanie muzeum. Historię czuć tu na każdym kroku a niewiele można tknąć. Dzielnica Strzyży nie jest wyjątkiem i świadomość jej XII wiecznych korzeni wymuszała pokorę i umiar. Od początku naszym pragnieniem było wpisać się w ten kameralny charakter i odrobinę odświeżyć jej wizerunek – mówią autorzy projektu.

Takie założenie udało im się przenieść na projekt i zrealizować.

Budynek niższy o dwuspadowych dachu nawiązuje sposobem kształtowania bryły do budynków z pierwszej połowy XX w. ustawionych w pierzei ul. Wojska Polskiego. Charakterystycznym elementem, który go wyróżnia jest przechodząca w dach fasada ceramiczna. Inaczej ukształtowane są ściany szczytowe. Zawinięte materiały, wnęki i światłocień budują dynamiczną kompozycję, która przyciąga uwagę. 

Wyższy budynek ma 16 m wysokości. Na czwartej kondygnacji nadziemnej znajdują się mieszkania dwupoziomowe. Pod całością budynku jest hala garażowa do której prowadzą zejścia z dwóch klatek schodowych.

zdjęcia: Magdalena Ubysz