Willa przy Modlińskiej jest coraz piękniejsza. Prace remontowe idą naprzód

Willa przy Modlińskiej 257 odzyskuje dawny blask. Ten historyczny budynek, który przez lata popadł w ruinę, obecnie przechodzi gruntowną renowację, przywracającą mu jego pierwotny charakter i urok. Prace restauracyjne trwają w pełni, a wnętrza willi znów zaczynają cieszyć oko odnowionymi polichromiami – oryginalnymi malowidłami, które zdobią ściany i sufity. Te unikalne dekoracje, w tym anielskie główki, rozety, fryzy oraz inne motywy, zostały pieczołowicie odtworzone, aby zachować autentyczność i historyczny klimat miejsca.

Renowacji są poddawane nie tylko malowidła. Drewniane schody i balustrady również stają się piękne jak przed laty, a na parterze położono już oryginalne ceramiczne posadzki. Dwa piece kaflowe, zrekonstruowane z oryginalnych elementów, dumnie stoją na swoich miejscach, dodając wnętrzom elegancji i ciepła. Główny budynek kompleksu zyskał nowy dach, odtworzono w nim parkiet oraz przywrócono pierwotną kolorystykę elewacji. Nowe okna, z koszami na kwiaty pod nimi, podkreślają historyczny charakter willi.

Źródło: Stołeczny Konserwator Zabytków

Willa stała się również bardziej dostępna – zainstalowano windę oraz podnośnik dla osób z niepełnosprawnościami. Wkrótce zostaną także odtworzone ozdobne bramy od strony ul. Modlińskiej, a teren wokół budynków zostanie zazieleniony i odpowiednio zagospodarowany, tworząc harmonijną przestrzeń wokół zabytkowego kompleksu.

Willa przy Modlińskiej przed i w trakcie renowacji. Źródło: SZRM i Stołeczny Konserwator Zabytków

Zespół budynków przy ul. Modlińskiej 257, wzniesiony około 1913 roku dla Leona Hajdzionego w stylu powściągliwej secesji, składa się z trzykondygnacyjnej willi oraz dwóch parterowych oficyn. Pierwotnie służył jako dom jednorodzinny, a po 1927 roku został przekazany Siostrom Samarytankom, które przekształciły go w placówkę opiekuńczą dla kobiet, znaną jako „Przystań”. Willa zapisała się na kartach historii dzięki siostrze Benignie Umińskiej, znanej wcześniej jako aktorka Stanisława Umińska, która podczas II wojny światowej organizowała w niej konspiracyjne przedstawienia teatralne, przyciągając wybitne postaci tamtych czasów.

W czasie wojny willa służyła nie tylko jako zakład opiekuńczy, ale również jako magazyn broni dla Armii Krajowej oraz schronienie dla Żydów. Po wojnie budynek pełnił różne funkcje, mieszcząc bibliotekę i punkty handlowe. Niestety, z biegiem lat stan techniczny kompleksu uległ znacznemu pogorszeniu, co doprowadziło do jego wyłączenia z użytkowania. Na szczęście, w 2009 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków, a w 2022 roku rozpoczęto kompleksową przebudowę i adaptację na potrzeby Białołęckiego Ośrodka Kultury.

Projekt: MXL4 architekci

Źródła: Stołeczny Konserwator Zabytków, szrm.pl, tustolica.pl

Czytaj też: Architektura | Kamienica | Metamorfoza | Warszawa | Ciekawostki