Budowa redakcji tradycyjnej prasy to ważne wydarzenie. Mimo cyfryzacji mediów w niewielkiej Wrześni udało się zbudować nowoczesny budynek, w którym swoją siedzibę mają Wiadomości Wrzesińskie – lokalny tygodnik informacyjny.
Budynek zaprojektowali architekci z poznańskiej pracowni Ultra Architects. Kształt budynku Wiadomości Wrzesińskich określony został przez jego program funkcjonalny i ograniczenia budżetowe. Tarasowo ukształtowana bryła jest odpowiedzią na potrzeby poszczególnych stref działalności wydawnictwa, a jednocześnie – dzięki redukcji powierzchni budynku umożliwiła zmniejszenie kosztów inwestycji.
Będący strefą publiczną parter mieści biuro obsługi klienta, salę konferencyjną z zapleczem, kawiarnię i niewielki parking z pięcioma miejscami postojowymi oraz miejscem dla rowerów. Ze względu na najbardziej rozbudowany program funkcjonalny, jego powierzchnia jest największa. Z uwagi na funkcję zaś, jest on najbardziej otwartą częścią budynku – elewacja jest przeszklona i osłonięta niewielkim daszkiem, zachęcając do wejścia.
Pierwsze piętro, o nieco mniejszej powierzchni niż parter, mieści pokoje redakcji. Zaprojektowanie tej części budynku było największym wyzwaniem, musieliśmy bowiem połączyć ze sobą dwa różne założenia. Pierwsze to otwartość i jawność dziennikarstwa, drugie natomiast to prozaiczna sprawa związana z charakterem tej pracy. Od strony północnej usytuowane są pokoje redaktorów, niewielka jadalnia i pokój konferencyjny. Wszystkie te pomieszczenia mają dostęp do zewnętrznych tarasów. Otwarta przestrzeń ze stanowiskami pracy dziennikarzy zajmuje część południową kondygnacji. Żeby zapewnić im komfortowe warunki pracy przy komputerach, musieliśmy ograniczyć ilość światła słonecznego wpadającego do wnętrz. W tym celu zdecydowaliśmy się pokryć fasadę budynku perforowanymi ekranami przeciwsłonecznymi wykonanymi z aluminiowych paneli kompozytowych. Wzór perforacji tych paneli wycięty został według naszego projektu, a inspiracją dla niego była szpalta gazety. W ten sposób praktyczna przesłona pełni jednocześnie funkcję identyfikacji wizualnej budynku. Perforowana elewacja, która w dzień ma zapewniać ochronę przez zbyt mocnym światłem, w nocy jest praktycznie niewidoczna. Podświetlony od środka budynek żyje do późnych godzin wieczornych – tak długo, jak długo trwa w nim praca.
Najwyższe, drugie piętro biurowca, mieści studio telewizji internetowej z reżyserką, niewielki pokój gościnny oraz część techniczną. Z tarasu studia można będzie podziwiać panoramę miasta.
Dzięki uskokowemu ukształtowaniu bryły, w miejscach wycofania kolejnych kondygnacji powstały porośnięte zielenią tarasy. Tworzą one przyjazną przestrzeń rekreacyjną, będąc jednocześnie ukłonem w stronę ekologii – roślinność pełni funkcję naturalnego filtru powietrza, a także pochłania wodę opadową, zmniejszając ilość deszczówki odprowadzanej do sieci miejskich kanałów.
