Zabytkowy Teatr Zdrojowy w Polanicy-Zdroju. Działa od blisko stu lat

Teatr Zdrojowy w Polanicy-Zdroju (wówczas: Bad Altheide) został wzniesiony w 1925 roku przez architekta Otto Büttnera. Już wtedy upowszechniał kulturę wśród mieszkańców, gości i kuracjuszy uzdrowiska, zapraszając w swoje progi wybitnych twórców. Po niemal stu latach tak jest nadal!

Polanica-Zdrój od wielu lat jest znana jako popularne miejsce odpoczynku (więcej na temat historii i współczesnego oblicza uzdrowiska pisaliśmy tutaj). Już przed wojną dbano jednak nie tylko o to, aby w kurorcie można było wypocząć wśród zieleni czy skorzystać z szerokiej gamy zabiegów zdrowotnych. Stąd też decyzja o powołaniu instytucji, która miała dbać o życie kulturalne mieszkańców i kuracjuszy. I tak w 1925 roku powstał Teatr Zdrojowy. 

Tuż po jego powstaniu w zielonym uzdrowisku sezon teatralny zainaugurowały występy berlińskiej „Rotterbühne”. W tamtym okresie grywano aż cztery przedstawienia tygodniowo, wśród nich między innymi operę komiczną „Martha” Friedricha Flotowa czy w 1928 roku, inscenizowaną przez teatr z Meiningen, pierwszą niemiecką klasyczną komedię narodową „Minna von Barnhelm” Gottholda Lessinga. Gościnnie występował również w teatrze „Görlitzer Stadttheater” oraz wielu znaczących artystów niemieckich.


 

Po II wojnie światowej teatr przeszedł w użytkowanie państwowego uzdrowiska w Polanicy-Zdroju. Od 1951 roku na scenie teatru zaczął aktywnie działać zespół artystyczny związku zawodowego pracowników służby zdrowia w Polanicy-Zdroju. Założycielem grupy był instruktor kulturalno-oświatowy, z zawodu aktor, Franciszek Hollik-Hollikowski. Widząc perspektywy dalszego rozwoju sceny Hollik-Hollikowski poprosił słynną aktorkę Mieczysławę Ćwiklińską o objęcie patronatu nad polanickim zespołem dramatycznym. Już rok później zespół nosił oficjalną nazwę – uzdrowiskowy teatr im. Mieczysławy Ćwiklińskiej”. Taką też nazwę otrzymał gmach polanickiego teatru znajdujący się w samym sercu uzdrowiska, tuż obok słynnej pijalni wód i zabytkowego parku zdrojowego. Mieczysława Ćwiklińska wielokrotnie przebywała latem w Polanicy-Zdroju na kuracjach i chętnie spotykała się z zespołem, służąc mu radą i pomocą w opracowywaniu repertuaru oraz grała na scenie teatru. W 1953 roku wybitna artystka kreowała nawet tytułową postać w „Moralności pani Dulskiej”, rok później w „Ożenku” rolę Fiokły, a w 1955 roku wzbudziła aplauz jako Podstolina w „Zemście”. Kiedy w 1957 roku zespół teatralny przestał istnieć, aktorka nadal przyjeżdżała do Polanicy. Jeszcze 12 lat później, w 1969 roku na polanickiej scenie zachwycała swoją kreacją w sztuce Alejadro Casony „Drzewa umierają stojąc”.

 

W latach 70. i 80. XX wieku budynek teatru był miejscem występów gościnnych organizowanych przez Uzdrowiskowy Dom Kultury. Po likwidacji tej placówki prezentacje artystyczne odbywały się sporadycznie, a na początku lat 90. zamarły na niemal dekadę. Sytuacja odmieniła się w 2000 roku, gdy w Polanicy-Zdroju powstało Miejskie Centrum Kultury. Instytucja ponownie ożywiła scenę Teatru Zdrojowego, który przez kolejne lata stanowił główne miejsce wydarzeń kulturalnych. 2003 rok przyniósł szczególną zmianę. Właścicielem budynku zostaje lokalny samorząd. Od tego czasu Teatr Zdrojowy, położony w centrum miejscowości jest miejscem wielu wydarzeń kulturalnych realizowanych z pasją przez niewielki zespół. Niemal dekadę temu zabytkowy obiekt przeszedł też gruntowną modernizację, stając się miejscem ogólnopolskich festiwali i przeglądów. Są w nim także realizowane otwarte zajęcia artystyczne dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Przy instytucji działa również Teatr Młodzieżowy im. M. Ćwiklińskiej. Młodzi aktorzy zdobywają warsztat na profesjonalnej scenie, efektem tych działań są bardzo liczne wygrane i wyróżnienia podczas konkursów teatralnych w całej Polsce.

Podczas wakacyjnych wizyt w Polanicy-Zdroju warto odwiedzić również ten wyjątkowy obiekt, poznać jego historię, a także skorzystać z bogatej oferty kulturalnej.

Tekst i zdjęcia: Tomasz Kobylański, archiwum Teatru Zdrojowego 

Zobacz również: Architektura | Zabytek | Historia | Renowacja