Budynek przy ul. Pięknej w Warszawie zbudowany został w latach 1950-52, w pierwszym etapie budowy Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej MDM, obejmującym plac Konstytucji i jego najbliższe otoczenie. Trwają prace remontowe, dzięki którym charakterystyczna elewacja odzyska blask.
Projekt architektoniczny i urbanistyczny tego budynku jak i założenia opracował w zaledwie cztery miesiące zespół kierowany przez Józefa Sigalina. Zgodnie z poleceniem kierownictwa politycznego ten najbardziej prestiżowy fragment MDM-u oddano do użytku w dniu 22 lipca 1952 r., czyli tradycyjnie w rocznicę ogłoszenia Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego.
Kompozycja elewacji budynku oparta jest na klasycznej zasadzie trójpodziału. Strefa cokołowa, która obejmuje wysokie lokale użytkowe dostępne z ulicy została wykończona płytami jasnego piaskowca imitującego rustykę.
Kolejne kondygnacje wykończono w cegle gruzobetonowej, uzyskanej ze zmielenia zalegającego po wojnie gruzu ceglanego. Zwieńczenie budynku stanowi wysunięty gzyms z attyką. Jak przystało na reprezentacyjną kamienicę socrealistyczną tralkową attykę zdobią trzy figuralne grupy rzeźbiarskie – alegorie architektury i sztuk pięknych autorstwa Kazimierza Bieńkowskiego i Józefa Gosławskiego – czytamy w komunikacie Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków.
To ważny remont bo budynek nie był remontowany od momentu powstania. Upływ czasu, długotrwała eksploatacja i brak bieżących, fachowo przeprowadzonych remontów sprawił, że z upływem lat stracił na swojej świetności. Dopiero po rozstawieniu rusztowań możliwe było ostateczne rozpoznanie zastosowanych materiałów wykończeniowych oraz pełna ocena zniszczeń elewacji.
Oryginalna elewacja wykonana została z piaskowca szydłowieckiego, czerwonego piaskowca oraz jasny wapień pińczowski w dekoracyjnych obramowaniach portfenetrów na wyższych kondygnacjach. Dodatkowo występują tu tynki szlachetne z domieszką miki i białego kamienia na ścianach i sufitach balkonów oraz na płycinach pomiędzy oknami.
Swoimi monumentalnymi rozmiarami, a także podziałami i dekoracją architektoniczną budynek nawiązuje do epok minionych. Z jednej strony blisko mu do florenckich renesansowych pałaców, czy neorenesansu francuskiego, a z drugiej naśladuje eklektyczne paryskie kamienice końca XIX w. Socrealizm na Pięknej swobodnie żongluje cytatami i motywami zaczerpniętymi z europejskiej tradycji architektonicznej.
Remont elewacji zakończy się jesienią tego roku. Remont był dofinansowany z budżetu m.st. Warszawy kwotą 186 tys. zł.
Czytaj też: Warszawa | Zabytek | Historia | Architektura PRL | whiteMAD na Instagramie
Budynek przy ul. Pięknej w Warszawie – fot. BSKZ
To był największy budynek mieszkalny w przedwojennej Gdyni. Zespół mieszkalny BGK “Bankowiec” zaprojektowany został przez…
Świdermajery to potoczna nazwa domów letniskowych, które budowano od lat 80. XIX wieku nad rzeką…
Jego projekt w latach 70. przygotował Ricardo Bofill. Apartamentowiec Walden 7 powstał w wyniku utopijnej…
Zadanie słupków i blokad parkingowych jest jedno. Mają uniemożliwić pozostawienie samochodu na miejscu postojowym, które…
Kolejny skrawek stolicy staje się zielony. W ramach szeroko zakrojonej inwestycji o nazwie Nowe Centrum…
Wkrótce w centrum Katowic rozpocznie się szeroko zakrojona inwestycja, która zmieni oblicze stolicy Śląska i…
Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.
Dowiedz się więcej