Elewacja PRZED i PO remoncie
Ceglaną elewację budynku dokładnie oczyszczono. Remont kościoła św. Stanisława w Warszawie prowadzony jest od kilku lat. Teraz najbardziej widać efekty prowadzonych prac.
O zakończeniu kolejnego etapu poinformował stołeczny konserwator zabytków. Ze względu na duże koszty prace remontowe podzielono na kilka etapów – jeden na każdy rok. Ostatni etap dotyczył renowacji elewacji prezbiterium, zakrystii II i zachodniej kaplicy.
Kościół pw. św. Stanisława został wzniesiony w latach 1898-1903 wg projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Charakterystyczną ozdobą tej neogotyckiej świątyni, w stylu gotyku nadwiślańskiego, jest smukła wyniosła wieża, filary wewnętrzne i barwne witraże. Świątynia została uszkodzona we wrześniu 1939 r. Hitlerowcy w czasie powstania warszawskiego przeznaczyli kościół na obóz przejściowy dla mieszkańców stolicy (przeszło przez niego blisko 90 000 osób). Na terenie przykościelnego cmentarza Niemcy dokonali masowych egzekucji kilkuset warszawiaków.
Przygotowany do wysadzenia w powietrze, cudem uniknął całkowitego zniszczenia. Po wojnie wyremontowany, w latach 1959-60 przeprowadzono restaurację wnętrza, a w latach późniejszych na elewacji wykonano prace naprawcze i zabezpieczające. Polegały one głównie na łataniu ubytków zaprawą o jednolitym intensywnie czerwonym kolorze niewspółgrającym z melanżowymi odcieniami oryginalnej cegły.
W ostatnich kilku latach właściciel obiektu, tj. Parafia Rzymskokatolicka Świętego Wojciecha prowadzi zakrojony na szeroką skalę remont mający na celu przywrócenie budynkowi kościoła jego dawnej świetności. Kolejny etap prac właśnie się zakończył.
Konserwatorzy pracowali przy wątku ceglanym. Dezynfekowali całe partie muru zaatakowane przez grzyby, mchy i glony. Usunęli wszystkie cementowe uzupełnienia i zastąpili je specjalistycznymi kitami. W przypadku najbardziej zniszczonych cegieł i kształtek wymienili je na nowe o wyglądzie i wymiarach cegieł pierwotnych. Całość muru została oczyszczona, wzmocniona, a na końcu zaimpregnowana.
Wyjątkowej precyzji i cierpliwości wymagała konserwacja ceglanych kształtek okien, których stan był bardzo zły. Oprócz konserwacji wątku ceglanego przeprowadzona została także konserwacja wszystkich elementów kamiennych oraz powierzchni otynkowanych – czytamy w komunikacie na stronie UM Warszawy.
Na tegoroczny etap prac parafia otrzymała dotację m.st. Warszawy w wysokości 200 tys. zł, co stanowi blisko 47 proc. kosztów.
źródło: UM Warszawa
Czytaj też: Architektura sakralna | Warszawa | Renowacja | Cegła | Elewacja | whiteMAD na Instagramie
Kościół świętego Macieja w Orlu ma bogatą historię. Jego początki sięgają już XV wieku. Przez…
To był największy budynek mieszkalny w przedwojennej Gdyni. Zespół mieszkalny BGK “Bankowiec” zaprojektowany został przez…
Świdermajery to potoczna nazwa domów letniskowych, które budowano od lat 80. XIX wieku nad rzeką…
Jego projekt w latach 70. przygotował Ricardo Bofill. Apartamentowiec Walden 7 powstał w wyniku utopijnej…
Zadanie słupków i blokad parkingowych jest jedno. Mają uniemożliwić pozostawienie samochodu na miejscu postojowym, które…
Kolejny skrawek stolicy staje się zielony. W ramach szeroko zakrojonej inwestycji o nazwie Nowe Centrum…
Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.
Dowiedz się więcej