Tak mogło wyglądać Małopolskie Centrum Nauki. Ten projekt zajął 3 miejsce!

Kilka dni temu prezentowaliśmy Wam wyniki międzynarodowego konkursu na koncepcję urbanistyczną dla Małopolskiego Centrum Nauki. Zwycięski projekt opisaliśmy TUTAJ, dziś chcemy pokazać Wam inne propozycje. Ocenę, pozostawiamy Wam!

Projekt, który zajął 3 miejsce pochodzi z pracowni OVO Grąbczewscy Architekci, w skład której wchodzili: Barbara Grąbczewska, Oskar Grąbczewski, Marek Grąbczewski, Sonia Jarczyk, Kamil kajdas, Jacek Rymaszewski, Izabela Jasińska (I etap), Natalia Pączko (I etap).

IDEA
Małopolskie Centrum Nauki ma być miejscem edukacji i refleksji na temat nauki, ale również zabawy, odpoczynku i beztroskiego spędzania czasu.
Zamiast anonimowej, typowej, monotonnej przestrzeni, która często pod pretekstem pozostawienia wolnej ręki specjalistom od wystaw, stosowana jest w tego typu obiektach proponujemy budynek bogaty przestrzennie, zaskakujący, który pobudza ciekawość, myślenie, kreatywność. Tak o projekcie mówili architekci:

Chcemy, aby obiekt Centrum był syntezą architektury i natury, połączeniem budynku i ogrodu.

KONCEPCJA URBANISTYCZNA
Kluczowy dla projektu jest kontekst lokalizacji. Potężna łąka częściowo porośnięta samosiewnymi krzewami i drzewami, sąsiadująca od północy z ulicą Bora Komorowskiego, a przez nią z dużym zespołem handlowo-usługowym, od wschodu i zachodu z zabudową wielorodzinną i zamieszkania zbiorowego, od południa graniczy z chronionym obszarem zabytkowego lotniska , łączącym się z Muzeum Lotnictwa Polskiego i Parkiem Lotników Polskich i ciągnącym się jako otwarty teren zielony aż do hali widowiskowej Tauron Arena.

KONCEPCJA ARCHITEKTONICZNA
Budynek jest prostopadłościanem o podstawie kwadratu o boku 75 metrów i wysokości 25 metrów. Fasada budynku to otwarty ruszt składający się ze słupów, wsporników i tarasów, porośniętych zielenią.
Budynek ma zmieniać się w czasie. Na początku delikatna ażurowa struktura rusztu będzie prawie w całości widoczna, ale z czasem w większości porośnie zielenią, zamieniając się w tętniący życiem wielki biotop. Forma ta będzie się również zmieniać w zależności od pory roku – wiosną pokryje ją świeża zieleń i kwiaty, latem bujna roślinność w pełnym rozkwicie, jesienią kolory zmienią się na czerwienie, żółcie i brązy, a zimą pozostaną tylko delikatne przenikające się z rusztem gałęzie i gdzieniegdzie zimozielone bluszcze.

FUNKCJA
Budynek ma wejścia z każdej strony, przy czym główne z nich zlokalizowano od północy. Hall, dostępny z każdego wejścia otacza centralnie położony zielony dziedziniec., który jest przestrzenią łączącą cały budynek na przestrzał.
Wokół dziedzińca zlokalizowano cztery główne bloki funkcjonalne – „cztery wieże”, które są połączone ze sobą zarówno hallem jak i łącznikami na wyższych kondygnacjach, ale mogą funkcjonować niezależnie. Jest to optymalny, elastyczny układ pozwalający na wygodne przemieszczanie się po całym budynku między poszczególnymi działami w poziomie i w pionie