Nowy budynek Uniwersytetu Warszawskiego według projektu biura P2PA

Nowy budynek Uniwersytetu Warszawskiego zbudowany zostanie przy ulicy Furmańskiej. Pierwsze miejsce w konkursie zdobyła koncepcja przygotowana przez architekta Piotra Bujowskiego. Niżej publikujemy projekt przygotowany przez pracownię P2PA, który również brał udział w konkursie.

Projekt architektów z pracowni P2PA realizuje postawione przez organizatora konkursu cele w powściągliwy i minimalistyczny sposób. Nowoczesny gmach ma być elastyczny i łatwo adaptować się do nowych funkcji, pełnić miastotwórczą rolę, korzystać z odnawialnych źródeł energii i budować ład urbanistyczny stolicy.

Koncepcja P2PA zakłada budowę kameralnego gmachu, którego główne wejście zaprojektowano w narożniku ulic Karowej i Dobrej. Wejście zostało podkreślone przez charakterystyczne wycięcie w bryle tworzące podcień. Dzięki temu jest ono widoczne aż z okolic BUW. Pozwala to na budowanie czytelnej i wyraźnej dla mieszkańców osi kampusu Powiśle.

Budynek został zaprojektowany jako przestrzenna rama o module 4×4 m, zorganizowana wokół dwóch przestrzeni patio z komunikacją główną oraz z dwoma, skrajnie zlokalizowanymi trzonami z komunikacją pomocznią. Rama charakteryzuje się pełną transparentnością oraz daje możliwości zmian i dostosowania do zmieniających się wymagań. Konstrukcyjna prostota budynku odnajduje swoje odbicie w elewacji obiektu. Betonowe prefabrykaty elewacyjne podkreślają proste podziały ramy. Moduł widoczny na elewacji obejmuje dwa modułu wewnętrznej konstrukcji (8m odległości między podziałami pionowymi) co skraca optycznie elewację i nadaje całemu budynkowi większej transparentności i otwartości. Wyglądu całości nadaje wprowadzenie drewnianych okładzin wnęk okiennych.

Pomieszczenia biurowe i gabinety rozłożono obwodowo, wzdłuż elewacji tworząc między nimi szerokie przestrzenie komunikacji aktywizującej. Parter został przeznaczony dla sal dydaktycznych, Learning Center, czytelni, funkcji usługowych oraz licznych przestrzeni przeznaczonych dla Studentów. Część sal dydaktycznych zlokalizowana została w części podziemnej obiektu. W tych kondygnacjach swoje miejsce znalazły również pomieszczenia magazynowe, pomieszczenia obsługi budynku, pomieszczenia techniczne oraz parking podziemny. Na wyższych piętrach rozłożono Wydziały i Instytuty oraz łatwo dostępne z komunikacji ogólnej sale dydaktyczne. Patia zlokalizowane od północnej i południowej strony budynku w czytelny sposób dzielą go funkcjonalnie na dwie sekcje. W części zachodniej budynku swoje miejsce znalazły wydziały Uniwersyteckie, część zachodnia i najwyższe piętro przeznaczone zostało dla jednostek Polskiej Akademii Nauk.

Parter dostępny jest od dwóch narożników, od strony zielonej agory oraz pośrednio przez lokale usługowe. Główne wejście, przy ul. Karowej i Dobrej zostało wycofane tworząc przestrzenny podcień. Dla jego dodatkowego wyróżnienia został on wykonany w okładzinie drewnianej. Przestrzeń ta jasno wskazuje wejście do obiektu oraz tworzy miejsce dla zewnętrznej części lokalu usługowego (np. kawiarni), a także zadaszoną przestrzeń spotkań dla użytkowników budynku i osób odwiedzających Powiśle. Wejście od strony narożnika z ul. Furmańską również ostało wycofane i zaakcentowane w podobny sposób. Lokale usługowe zlokalizowano przy ul. Dobrej i przy południowym patio od strony ul. Karowej. Lokal przy ul. Dobrej ma bezpośredni kontakt z zieloną agorą, natomiast lokal przy patio uzyskuje dostęp do tarasu oraz bezpośredni widok na skwer „Agatona”. Po wejściu do budynku użytkownik bezpośrednio kierowany jest do przestrzeni stanowiącej serce obiektu.

Pomiędzy głównym wejściem oraz patiem północnym i południowym zlokalizowana jest trzykondygnacyjna przestrzeń centralna z głównymi, szerokimi schodami paradnymi. Przestrzeń bezpośrednio otwiera się na patio północne, a dalej w kierunku zielonej, zewnętrznej agory. Przestronny hol może być w okresie letnim bezpośrednio połączony z zewnętrznym tarasem co znacząco zwiększa jego powierzchnie i umożliwia przystosowywanie tej przestrzeni do wielu różnych funkcji. Może być tu organizowany wykład na świeżym powietrzy, wystawa czy pokaz filmowy.

Budynek uniwersytetu zaprojektowania jako przestrzenna rama żelbetowa o rozstawie 8x8m wykonana z elementów prefabrykowanych. Zastosowano stropy żelbetowe z płyt prefabrykowanych. Ściany działowe projektuje się jako szkieletowe, oparte na drewnianym szkielecie i wykończone płytami drewnianymi.

Prefabrykacja elementów betonowych ma dobrze rozwinięte łańcuchy dostaw i zapewnia szybką i prostą budowę, Odległość od projektowanej działki do najbliższych zakładów prefabrykacji zapewnia możliwie krótką drogę dojazdu. Dla ograniczenia wpływu produkcji betonu na środowisko proponuje się użycie spoiw cementowych typu BYF których produkcja powoduje niższą o 30% emisję CO2 w stosunku do spoiw tradycyjnych. Użycie drewna jako materiału konstrukcyjnego szkieletowych ścian działowych zapewnia zastosowanie materiału niskoemisyjnego tam gdzie najlepiej spełni swoją rolę. Przy zmianach przestrzennych w obiekcie materiał rozbiórkowy może zostać użyty do budowy nowych wydzieleń.

Nowy budynek Uniwersytetu powinien współdziałać ze środowiskiem i wykorzystywać jego odnawialne zasoby. Wprowadzone w projekcie rozwiązania przyczyniają się do jego energooszczędności, redukcji efektu wyspy ciepła, oszczędnego gospodarowania wodą, utrzymania bioróżnorodności oraz zapewniają wytworzenie zdrowego środowiska wewnętrznego.

Wprowadzenie zielonego dachu oraz ogrodu na dachu niesie za sobą kilka korzyści. Zastosowana na nim flora o wysokiej bioróżnorodności zapewnia nową przestrzeń do bytowania owadów. Zieleń wraz z warstwą substratu pochłania promienie słoneczne ograniczając tym samym przegrzewanie się budynku i wpływając na ograniczenie zużycia energii do utrzymania w nim komfortowej temperatury. Bezpośredni kontakt użytkowników z zielonym ogrodem daje wytchnienie i pozwala na odpoczynek podczas pracy znacząco zwiększając komfort użytkowania obiektu.

Czytaj też: Warszawa | Edukacja| Wydarzenia

źródło: p2pa.pl