Prochownia Twierdzy Modlin trafiła do rejestru zabytków

Prochownia położona jest na terenie Twierdzy Modlin. Zbudowana została w I połowie XIX wieku. O jej wpisie do rejestru zabytków poinformował prof. dr hab. Jakub Lewicki – Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Zabytkowa Prochownia nr 197 położona jest przy ulicy generała Józefa Bema 200 C w Nowym Dworze Mazowieckim. Z informacji udostępnionych przez konserwatora wynika, że budowano ją w latach 1832-1841. W drugiej połowie XIX wieku ze względu na postęp w dziedzinie obronności i modernizacji zabudowań Twierdzy obiekt przebudowano. Wykonano wtedy od strony północnej, wschodniej i zachodniej nasyp ziemny, który miał zabezpieczać obiekt przed ostrzałem ładunkiem kruszącym. Przebudowano też system komunikacyjny przenosząc wejścia do elewacji frontowej (południowej) oraz zmodernizowano wentylację wykonując między innymi kominy wentylacyjne w nasypie.

Kolejna modernizacja przeprowadzona w latach 90. XIX w. miała na celu zabezpieczenie budowli przed ewentualnym ostrzałem pocisków demolujących o działaniu minowym. W tym celu usunięto część nasypu, wykonano wzmocniony strop z warstwą piasku i materacem betonowym oraz nowy nasyp. Budynek wyposażono w przelotnie oraz drzwi pancerne.

W czasie trwającej w latach 1915-1918 obrony Twierdzy oraz w czasie wojny polsko-bolszewickiej budynek nie odniósł większych zniszczeń. W dwudziestoleciu międzywojennym wykorzystywany był przez stacjonujące w Modlinie wojska polskie. W 1939 r. w budynku prochowni nr 197 mieściło się stanowisko dowodzenia obroną Twierdzy Modlin, którą kierował gen. Wiktor Thommée (1881-1962), osławiony bohaterską obroną Twierdzy w dniach 13-29.09.1939 r. Po kapitulacji Twierdza zajęta przez wojsko niemieckie wykorzystywana była na potrzeby szkoleniowe Wermachtu, bazę zaopatrzeniową dla wojsk walczących na froncie wschodnim oraz koszary wojskowe – czytamy w informacji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Już po zakończeniu II wojny światowej obiekt przejęła Armia Czerwona. Działały tam Oficerska Szkołą Broni Pancernej, Podoficerska Szkoła Saperów, Pułk łączności, Batalion radiotechniczny i Archiwum Wojskowe.

Dziś obiekt jest w prywatnych rękach. Właściciel użyczył przestrzeń Fundacji Nasza Historia. Konserwacja obiektu i jego adaptacja na cele muzealne trwała od 2019 do 2020 roku. Konstrukcja stanowi cenne źródło wiedzy na temat rozwiązań stosowanych w wojskowych obiektach technicznych.

źródło: Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków

Czytaj też: Zabytek | Cegła | Renowacja | Podróże | whiteMAD na Instagramie