Projekt kliniki ortopedycznej przy ulicy Szwajcarskiej w Poznaniu

Przedstawiamy projekt przygotowany przez Jakuba Dreszlera oraz Huberta Jacolika z Politechniki Poznańskiej. Młodzi projektanci opracowali wygląd placówki medycznej. W całym założeniu istotną rolę odgrywa zieleń, której kojące działanie pacjentom ma ułatwić powrót do zdrowia.

Uczelnia: Politechnika Poznańska Wydział Architektury i Urbanistyki.

Autor: Jakub Dreszler oraz Hubert Jacolik /  II semestru studiów drugiego stopnia pod przewodnictwem dr inż. arch. Mirosława Kozaczko

Lokalizacja obiektu nie jest przypadkowa, w najbliższym otoczeniu znajduje się Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. Józefa Strusia, a po wschodniej stronie mieści się odział zakaźny. Ulokowanie budynku podyktowane jest bliskim sąsiedztwem obiektów służby zdrowia oraz terenów zielonych.

Klinika została ulokowana w bliskim otoczeniu natury, Naszym celem było zapewnienie jak największej ilości zieleni, gdyż ma to wpływ szybszy powrót do zdrowia. Po północnej stronie budynku zaprojektowaliśmy ogród wzorowany na ogrodach francuskich. Główny trakt obiega ogród tworząc organiczne formy. Całość została przecięta ortogonalną siatką ścieżek, które wyraźnie z nią kontrastują. Znajdują się tam ławki, zbiornik wodny oraz ścieżki zdrowia na których pacjenci odbywają spacery oraz zajęcia terenowe. Na końcu ogrodu przewidzieliśmy dodatkowy budynek, który pełnić będzie funkcję sali gimnastycznej. Został on wkomponowany w otoczenie, stanowi z nim integralną całość. Poprzez duże przeszklenia otwierające się na ogród, staraliśmy się zerwać z tradycyjną formą szpitala, by pacjent przebywając w budynku bliskość natury.

III – kondygnacyjna bryła budynku stanowi silnie horyzontalną formę. Zastosowanie obłych kształtów sprawie, że odnosimy wrażenie integracji wnętrza z przestrzenią zewnętrzną. By podkreślić ten zabieg architektoniczny zdecydowaliśmy się na umieszczenie zieleni we wnękach obiektu. Nasze dążenie do “zatopienia” budynku w naturze nie ogranicza się tylko i wyłącznie do ogrodu. Nad kondygnacją I oraz II powstały rozległe tarasy pokryte zielenią, gdzie pacjenci mogą obcować z przyrodą, bez konieczności schodzenia na kondygnację 0.

Chęć zachowania czystej i sterylnej formy kojarzonej z obiektami służby zdrowia, skłoniła nas do zastosowania jasnych paneli elewacyjnych. Składają się z połączenia 2 rodzajów szkła: architektonicznego oraz mlecznego, przeplatanego membraną elewacyjną. Dla przełamania monotonii wprowadzone zostały przysłony elewacyjne wzbogacone o motyw drzewa. Od strony rehabilitacji, której ściana nie posiada otworów okiennych, zaproponowaliśmy umieszczenie paneli słonecznych.

Schemat funkcjonalny budynku jest klarowny i zrozumiały dla użytkownika. Wejście zaakcentowane rozrosłym drzewem wprowadza nas do obszernego holu. Na parterze zlokalizowano funkcje usługowe, przychodnie oraz rozległy oddział rehabilitacyjny z osobnym wejściem. Pierwsze piętro stanowią blok operacyjny składający się z dwóch sal oraz oddział łóżkowy dla 28 pacjentów. Ostania kondygnacja to wyłącznie oddział łóżkowy z wyjściem na zielony taras.