Przebudowa domu kostki z PRL. Architekci zmienili ją w cudo

Budynek znajduje się w miejscowości Łaziska Górne i zbudowany został w latach 60. XX wieku. Przebudowa domu to dzieło architektów z pracowni SLAS architekci – Aleksandra Bednarskiego i Mariusza Komrausa.

Takich budynków w Polsce jest mnóstwo, jednak niewiele z nich może pochwalić się taką przebudową. Budynek zbudowany został w latach 60., na podmiejskiej działce o dużym spadku terenu. Obiekt znajduje się w dość chaotycznie zabudowanym regionie i sąsiaduje z budynkami o funkcji gospodarczej. Stary dom był oparty na stosunkowo funkcjonalnym planie, jednak dla właścicieli był zbyt mały, dlatego zwrócili się do architektów z biura SLAS, chcąc go przebudować i powiększyć o nową część.

Głównym wymogiem inwestora było powiększenie strefy dziennej. Dom został poddany gruntownej rearanżacji funkcjonalnej i rozbudowie. Na poziomie parteru usunięto większość ścian działowych i nośnych zastępując je podciągami. Od strony południowej dobudowano dwukondygnacyjną przestrzeń, w której na poziomie parteru umieszczono garaż, a na piętrze stworzono przestrzeń dla salonu oraz taras. Ten ostatni jest funkcjonalnym przedłużeniem strefy dziennej – kuchni, jadalni i salonu, i ze względu na częściowe zadaszenie stanowi dodatkową strefę odpoczynku dla mieszkańców.

Na drugim piętrze urządzono sypialnie z wyjściem na kolejny taras oraz łazienki. W budynku zlikwidowano wszystkie zbędne otwory okienne od strony północnej. Chcąc zapewnić mieszkańcom optymalną ilość naturalnego światła zbudowano panoramiczne przeszklenia w salonie.

Na parterze umieszczono też pomieszczenia techniczne oraz magazynowe. Wejście do budynku znajduje się w przeszklonym wiatrołapie, pełniącym dodatkową funkcję – właściciele stworzyli tam oranżerię.

Budynek zyskał skromną, szarą elewację. To tynk silikatowy, a jego stonowana kolorystyka jest próbą wizualnego scalenia budynku z sąsiednimi zabudowaniami.

Duża różnica poziomów terenu powoduje nietypową sytuację w której strefa dzienna jest wyniesiona na poziom kondygnacji 1 piętra co z jednej strony jest utrudnieniem a z drugiej otwiera projekt na nowe możliwości i relacje z otoczeniem. Zawieszony w ogrodzie taras daje możliwość korzystania z widoków a oderwanie strefy dziennej od poziomu gruntu zwiększa poczucie bezpieczeństwa mieszkańców – opisują autorzy projektu.

Atutem budynku jest wzbogacenie go o system rekuperacji, kolektory słoneczne umieszczenie na dachu i kominek z płaszczem wodnym. Po przebudowie budynek lepiej trzyma ciepło i powoduje mniejsze zużycie energii. W sumie powierzchnia użytkowa domu to niemal 180 m kw.

Czytaj też: Dom jednorodzinny | Renowacja | Minimalizm

źródło: SLAS architekci