Ratusz w Stargardzie jest jednym z najcenniejszych ocalałych z pożogi wojennej gotyckich zabytków na Pomorzu. Jego twórca ozdobił go imponujących rozmiarów szczytem, stanowiącym więcej niż połowę wysokości budynku. W swojej historii obiekt ulegał przebudowom i odbudowom – to jego wielka wartość sprawiła, że trwa do dziś i jest dumą miasta.
Pierwszym budynkiem wzniesionym na miejscu obecnego ratusza była hala zwana Domem Kupieckim (1250-1280). Był to obiekt parterowy, murowany, wielkością odpowiadający zarysowi dzisiejszych murów. Z czasem zaczęły się tam odbywać posiedzenia ławników miejskich. Przy końcu XIV w. Dom Kupiecki został całkowicie przebudowany, stając się siedzibą władz miejskich i patrycjatu kupieckiego.
Rynek Staromiejski z ratuszem na pocz. XX w. Źródło: Bildarchiv Foto Marburg
W przebudowanym ratuszu na parterze nadal mieściła się hala targowa i karcer, a na pierwszym piętrze biuro burmistrza, kancelaria, sala posiedzeń rajców, sala sądowa i skarbiec. Piwnice wykorzystywane były jako magazyny dla przyjezdnych kupców. W okresie świąt hala parteru była miejscem zabaw dla mieszczan. W wyniku przebudowy powstał jednopiętrowy obiekt o schodkowych szczytach dekorowanych blendami i o ostrołukowych oknach. Fasadę frontową tworzył szczyt od strony zachodniej. Budynek przykrywał dach dwuspadowy z rzędami okienek oświetlających użytkowe poddasze.
Ratusz w Stargardzie w roku 1940 i obecnie. Źródło: Bildarchiv Foto Marburg i Szczecinolog, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
Wielki pożar w 1540 r. zniszczył ponad 100 budynków w całym mieście, w tym ratusz. Jego odbudowa nastąpiła dopiero po 29 latach. Podczas rekonstrukcji w duchu późnego gotyku wprowadzono bogate dekoracje maswerkowe szczytów, zmieniono kształt i wielkość okien. Nowy wystrój ratusza musiał zyskać uznanie mieszczan, gdyż w krótkim czasie powstały dwie inne kamienice z podobnymi dekoracjami szczytów. Budynek ratusza został ponownie zniszczony podczas wojen szwedzkich, kiedy trakcie pożaru miasta spłonęło bezcenne archiwum miejskie. Gmach został odbudowany w 1636 roku. W trakcie tych prac szczyt jego elewacji tylnej otrzymał formę wczesnobarokową.
Rynek Staromiejski z ratuszem, lata 40 i współczesne. Źródło: Bildarchiv Foto Marburg i Małgorzata Jakubowska, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
W końcu XIX wieku przeprowadzono regotyzację budynku. W czasie II wojny światowej Stargard nawiedził kolejny tragiczny pożar. Tym razem ratusz spłonął wraz z całym Starym Miastem. Straty oszacowano wówczas na 75 procent. Ogień strawił dach i wnętrza, a oba bezcenne szczyty runęły. Odbudowę gotyckiego zabytku rozpoczęto od zabezpieczenia ruin, całość prac trwała od 1948 do 1961 r. Jego wartość historyczna była zapewne decydującym czynnikiem, który wpłynął na decyzję o podniesieniu z ruin. Bezpośrednio do elewacji południowej przylega zrekonstruowany budynek dawnego odwachu z XVIII wieku (obecnie siedziba muzeum) i dwie barokowe kamieniczki mieszczańskie. Pozostała część miasta miała dużo mniej szczęścia. Dziś stargardzkie Stare Miasto to głównie bloki i postmodernistyczne, średnio udane kreacje.
Ruiny ratusza i odwachu, lata powojenne i rok 2000. Źródło: Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Stargardzie i Mariusz Brzeziński/fotopolska.eu
Zrujnowany ratusz w Stargardzie w 1947 i widok współczesny. Źródło: Wojciech Szuba/fotopolska.eu i Google Maps
Budynek ratusza zrekonstruowano na podstawie rysunków i zdjęć, przywracając stan dekoracji z końca XIX w. Zlikwidowano wejście od strony wschodniej, zmieniono kształt okien, cały obiekt otynkowano, a wnętrza przystosowano do potrzeb administracyjnych siedziby władz miasta. Obecnie, oprócz siedziby Rady Miejskiej i Sali Ślubów, zabytek mieści Towarzystwo Przyjaciół Stargardu oraz komendę hufca Stargard.
Rynek Staromiejski z lotu ptaka przed wojną i w 2023 r. Źródło: Stargard Nieznany i Kapitel, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
W czerwcu 2000 r. na frontowym szczycie zamontowany został sześćdziesięciokilogramowy zegar. Wydzwania on pełne i połówkowe godziny. Zegar jest synchronizowany wzorcem atomowym znajdującym się we Frankfurcie nad Menem. Codziennie o godz. 12.00 z ratusza rozlega się hejnał autorstwa Waldemara Cieślaka.
Źródło: medievalheritage.eu, pomeranica.pl
Czytaj też: Architektura w Polsce | Ciekawostki | Historia | Miasto | Zabytek | whiteMAD na Instagramie
Centrum Warszawy jest coraz gęściej zabudowane. Wolne obszary pod nowe inwestycje mogą powstać dzięki przebudowie…
Kolejna zabytkowa wielorodzinna kamienica na Oruni odzyskała dawny blask. Jest to już dwunasta inwestycja Gdańskich…
Nowa kolekcja "Masovia" jest współczesną interpretacją tradycji i kultury Mazowsza. „Nasza tradycja ludowa jest dla…
Zlokalizowany przy placu Trzech Krzyży w Warszawie Instytut Głuchoniemych przejdzie modernizację. Inwestycja pozwoli zapewnić dzieciom…
Dune House to nowy projekt autorstwa pracowni REFORM ARCHITEKT Marcina Tomaszewskiego. Projektując budynek architekt chciał…
Studio COSMO zaprojektowało na nowo mieszkanie kamienicy z lat 30. XX wieku, położone w jednej…
Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.
Dowiedz się więcej