Posadzka w budynku dworca kolejowego Gdynia Główna przy pl. Konstytucji 1, mozaika z płytek z wapieni Dębnik, Morawica i Bolechowice oraz biało-różowego marmuru Marianna.
Są charakterystyczne dla reprezentacyjnych i luksusowych budynków. Kamienne posadzki w Gdyni należą do najlepszych przykładów zdobienia wnętrz budynków. Tamtejsze Biuro Konserwatora Zabytków prowadzi ich rejestr i dba o ich dobry stan.
Kamienne posadzki w Gdyni nie powstawały zbyt często. Kamień był drogi, a wznoszone w modernistycznym mieście budynki były dość oszczędne. Materiał pojawiał się głównie w ważnych i okazałych gmachach użyteczności publicznej, na przykład w bankach, na dworcu kolejowym i w bogatszych kamienicach.
W latach 20. i 30. XX wieku różne rodzaje struktur i kolory kamienia pozwalały na tworzenie posadzek o wyjątkowych walorach. W przeciwieństwie do posadzek ceramicznych, dekoracyjność wynikała często z indywidualnej struktury naturalnego materiału z widocznymi warstwami skały, żyłkami o różnych kolorach i nawet z organicznymi skamielinami. Dzięki temu powstawała oryginalna posadzka, która była charakterystyczna dla konkretnego budynku.
W Gdyni najczęściej stosowano płyty kamienne pozyskiwane w Polskich zakładach. Budowniczowie ściągali je głównie z kamieniołomów położonych na terenie dzisiejszych województw: świętokrzyskiego i małopolskiego. Część rzadszych granitów i marmurów importowano z Włoch i Skandynawii. Już po II wojnie światowej w wyniku zmian granic pojawiła się możliwość korzystania ze złóż kamieni granitów strzegomskich i strzelińskich oraz marmurów śląskich. Charakterystycznym przykładem wykorzystania dekoracyjnej posadzki jest dworzec kolejowy Gdynia Główna. Takie posadzki w tym gmachu pojawiły się w latach 50. XX wieku.
Nad stanem kamiennych posadzek czuwa Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków w Gdyni. Kamień to naturalny materiał, ale jego odporność zależy od wielu czynników. Na posadzkach wykonanych z bardziej miękkich kamieni, na przykład wapieni, można dostrzec ślady upływającego czasu i natężonego ruchu – miejscowe starcie powierzchni. Renowacja takiego materiału jest możliwa, choć w niektórych przypadkach może być konieczna wymiana pojedynczych elementów posadzek.
Czytaj też: Modernizm | Gdynia | Zabytek
fot. Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków, B. Ponikiewski, źródło: UM Gdynia
Swoje śmiałe instalacje realizowali już kilkadziesiąt lat temu. Skrupulatnie wybierali miejsca, które odmienią. Duet artystów…
Remont zabytkowego Żurawia w Gdańsku trwał ponad trzy lata i zakończył się w kwietniu. Można…
Jego projekt przygotował architekt Welton Becket z zespołem. Xerox Tower zbudowany został w Rochester w…
Starostwo Powiatowe w Toruniu powstanie według projektu pracowni Toprojekt.Platforma z cegły klinkierowej stanowiąca podstawę „Zespołu Starostwa”,…
Magdalenka Collection to nowa inwestycja firmy Selva Development. W podwarszawskiej Magdalence powstaną cztery wille, których…
Kościół świętego Dominika w Warszawie zaprojektował Władysław Pieńkowski. Jego surowe wnętrze jest charakterystycznym przykładem twórczości…
Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.
Dowiedz się więcej