Muzeum – Miejsce Pamięci w Palmirach zaprojektowali architekci z pracowni WXCA. Obiekt jest udanym przykładem tego, jak architektura może przypominać o historycznych wydarzeniach. W tym przypadku o smutnej przeszłości. Przed laty w Palmirach z powodu niemieckiego terroru zginęło ponad dwa tysiące ludzi. Gmach od WXCA zdobył już kilka krajowych i międzynarodowych nagród. W tym tytuł najlepszego obiektu użyteczności publicznej w Polsce (European Property Awards) oraz nominację do nagrody Miesa van der Rohe w 2013 r.
Budynek muzeum to fragment Kampinoskiego Parku Narodowego wygrodzony szklanymi i stalowymi ścianami, przykryty został zielonym dachem wykonanym z gładkiego betonu architektonicznego. Podczas II wojny światowej naziści zamordowali tam ponad 2 tysiące polskich cywilów, w tym reprezentantów elity intelektualnej. Obiekt swą ascetyczną formą i surowym materiałem opowiada widzowi tę wstrząsającą historię i stanowi tło dla ekspozycji we wnętrzu.
Przestrzeń ekspozycyjna znajduje się wśród drzew – niemych świadków tragedii sprzed lat. Relacja budynku z otoczeniem dodatkowo podkreślona została poprzez wprowadzenie zieleni do jego wnętrza. W dachu wycięte zostały cztery okrągłe otwory, obejmujące wnętrze szklane kominy – patia. Rozmieszczone są one pośród poszczególnych eksponatów, a w środku rosną sosny. Patia jednocześnie doświetlają przestrzeń wystawową, wydzielając poszczególne części ekspozycji i organizując kierunek jej zwiedzania.
Obecność drzew wewnątrz muzeum ma znaczenie symboliczne. Tylko one były jedynymi świadkami mordu w Palmirach. Umiejscawiając je w szklanych patiach, pozwalając im tam swobodnie rosnąć, podkreślamy ich historyczną rolę i wagę tragicznej historii, która przetrwała i będzie trwać w naszej pamięci. To taki hołd dla otoczenia – mówi Szczepan Wroński z WXCA.
Prostokątna część ekspozycyjna wydzielona została z trzech stron rzeźbiarsko potraktowaną ścianą pokrytą stalą typu korten z 2252 otworami symbolizującymi ślady zbrodniczych kul. 2252 to liczba pochowanych na cmentarzu ofiar niemieckiego terroru. W ciągu dnia do wnętrza przez otwory dostaje się światło, zaś wieczorem oświetlenie wystawy wydostaje się na zewnątrz, tworząc swoisty rysunek złożony z drobnych punktów świetlnych.
Budynek zaprojektowano jako jednokondygnacyjny, zorientowany frontem w kierunku głównego dojścia do cmentarza. Obiekt otwiera się dużymi przeszkleniami w stronę trzech białych krzyży, nie pozwalając zapomnieć o kontekście masowych morderstw, jakie tam miały miejsce.
Budynek zaprojektowano w konstrukcji żelbetowo-stalowej. Szklane ściany przedstawiają historię tego miejsca i przyrody, a oglądane z zewnątrz pasują do otoczenia. Ściany, wykończone stalą corten, zmieniają się z czasem, szara stalowa powierzchnia na początku pokrywa się rdzą.
Zespół WXCA: arch. Zbigniew Wroński, arch. Szczepan Wroński, arch. Wojciech Conder
zdjęcia: Konrad Szczodrak
Jego projekt przygotował architekt Welton Becket z zespołem. Xerox Tower zbudowany został w Rochester w…
Starostwo Powiatowe w Toruniu powstanie według projektu pracowni Toprojekt.Platforma z cegły klinkierowej stanowiąca podstawę „Zespołu Starostwa”,…
Magdalenka Collection to nowa inwestycja firmy Selva Development. W podwarszawskiej Magdalence powstaną cztery wille, których…
Kościół świętego Dominika w Warszawie zaprojektował Władysław Pieńkowski. Jego surowe wnętrze jest charakterystycznym przykładem twórczości…
Daniel Kołodziejczak założył swoją firmę projektową StudioDanielK. Antechamber to jego premierowa kolekcja, którą zaprezentował podczas…
Dobrze zaprojektowany ogród nie tylko koi oczy zielenią czy oferuje miejsce do odpoczynku. Dobrze zaprojektowany…
Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.
Dowiedz się więcej