Nadbudowa Teatru Polskiego w Poznaniu. Wygląda jak lewitująca kostka.

Właśnie zakończyła się budowa nowoczesnej dobudówki przy zabytkowym gmachu poznańskiego teatru. Nadbudowa Teatru Polskiego w Poznaniu została wykonana przez architektów z pracowni Trabendo , którzy zaproponowali wzbogacenie bryły o czarną kostkę inspirowaną sceną typu Black Box, która zdaje się lewitować ponad zabytkowym gmachem zaprojektowanym w 1873 przez Stanisława Hebanowskiego. 

Czarna kostka nadbudowy, skrywająca nowe przestrzenie biurowe, zdaje się lewitować ponad istniejącym budynkiem administracji, w zabytkowym zespole budynków Teatru Polskiego w Poznaniu. Jej forma nawiązuje do sceny typu Black Box – ‘czystej’, czarnej przestrzeni z elastycznym układem widowni, dającej reżyserom i scenografom pełną swobodę aranżacji – zrealizowanej we wnętrzu sąsiadującego budynku Malarni. Przeszkloną, nadbudowaną kondygnację oplata czarna ‘skóra’, z perforowanych paneli aluminiowych, których ażurowe fragmenty w ich dolnej części otwierają widok na zieleń i zabudowę ulicy 27 Grudnia.

“Dosłownie kilka dni temu zakończyliśmy realizację naszego projektu przebudowy i nadbudowy budynku Teatru Polskiego w Poznaniu. To współczesna nadbudowa jednego z zespołu zabytkowych budynków teatru. Proste i czyste połączenie starego z nowym – bieli z czernią (najbardziej teatralnego koloru), nawiązującej do sceny typu black-box, zlokalizowanej za ścianą budynku administracji.” – mówią architekci z pracowni Trabendo 

Warto dodać, że nadbudowa Teatru Polskiego w Poznaniu to nie jedyny projekt autorstwa architektów z Trabendo, który pojawił się na naszym portalu. Opisywaliśmy między innymi tapas bistro we Wrocławiu, które powstało w przęśle wiaduktu kolejowego (przeczytasz TUTAJ), a także poznańską klubokawiarnię 239, gdzie nie tylko zjesz świetny obiad, ale także zaprojektujesz mieszkanie (przeczytasz TUTAJ).

Teatr Polski w Poznaniu: 
Teatr Polski w Poznaniu powstał w XIX stuleciu, w czasie zaborów i jest najstarszym spośród nich. Otwarto go w 1875 roku. Na tych terenach miał charakter Sceny Narodowej, pisanej z dużych liter – charakter znaku i symbolu. Powstał jako swoista reduta polskości, twierdza w twierdzy – wszak Poznań był przez sto lat twierdzą pruską i przeciw niej ten teatr zbudowano. Jeżeli drugi chronologicznie, Teatr Polski w Warszawie, otwarty w 1913 roku, wznoszono jako dom nowej sztuki, w momencie gdy rozluźnione zostały rygory w zaborze rosyjskim, Teatr Polski w Poznaniu budowano w chwili ostrej walki z pruskimi władzami, gdy wycofywano ze szkół język polski, aresztowano społeczników i działaczy, księży (m. in. arcybiskupa Ledóchowskiego), gdy przesiedlano nauczycieli do Rzeszy, gdy wprowadzano ostre, „kagańcowe” prawo prasowe; budowano go przeciw procesowi niemczenia, przeciw unowocześnianej w latach siedemdziesiątych twierdzy, która miała bronić obcych nam wartości i nie naszych terytoriów, ukrytych za jej plecami. I nie tyle chodziło o sztukę, choć przecież przy jej pomocy chciano tutaj mówić do widowni, ile o tę widownię, o jej obronę, naukę, rozrywkę.

Różnice między dwoma Teatrami Polskimi, warszawskim i poznańskim idą jednak znacznie dalej. Warszawski powstał dzięki inicjatywie, zangażowaniu i wysiłkowi jednego upartego człowieka, Arnolda Szyfmana, rzecznika nowoczesnej sztuki teatralnej; poznański – dzięki działaniom całych grup ludzi, pracujących na jego rzecz w różnych komisjach, komitetach, towarzystwach, zbierających na ten cel pieniądze nie tylko w Wielkopolsce (wtedy zwanej Wielkim Księstwem Poznańskim), ale i w Galicji, na Pomorzu. Jego budowa integrowała różne grupy i kręgi społeczne, bo przecież złe doświadczenia z roku 1843, kiedy to założono tzw. siedmiomiesięczny teatr pod kierownictwem dyrektora sceny niemieckiej, Ernesta Vogta, pozbawiony samodzielności, odrębności i własnej sali, sprawiły, że zdecydowano się na wzniesienie gmachu w centrum miasta, by oferować dom polskiej sztuce scenicznej i tutejszej, polskiej widowni.

Czytaj też: Polska | Poznań | Renowacja | Zabytek | Sztuka | Kultura | Metamorfoza

źródło: materiały prasowe / Trabendo 
źródło: materiały prasowe / teatr-polski.pl
architektura: trabendo. / Łukasz Nowak, Katarzyna Stawarz-Nowak
powierzchnia nadbudowy: 70 m2
powierzchnia przebudowy: 210 m2
projekt: 2016 / realizacja: 2020
zdjęcia: FOTOGRAF-y / Justyna Kwiatkowska + Piotr Folkman