Namigo Studio. Natalia Janik i jej ceramika inspirowana sztuką Podhala

Natalia Janik większość swojego życia spędziła na Podhalu. Dlatego z tradycji i kultury tego regionu czerpie tworząc gliniane dzieła sztuki. Na projektowanych przez nią minimalistycznych filiżankach czy wazonach można zobaczyć delikatne wzory inspirowane sztuką ludową Podhala i stylem zakopiańskim. Działalność Namigo Studio to przeciwwaga dla promowania masowej produkcji i plastikowej tandety.

Natalia Janik jest absolwentką Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych im. Antoniego Kenara  w Zakopanem oraz wzornictwa na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego
w Krakowie. Po studiach wróciła jednak na Podhale. Jak mówi, środowisko, w którym się wychowała miało ogromny wpływ na jej obecne projekty. – Rzemiosło, tradycja, natura oraz sport inspirują mnie do podejmowania nowych wyzwań, oraz tematów projektowych – mówi projektantka, która niespełna trzy lata temu założyła niewielką pracownię ceramiczną Namigo Studio. Znajduje się ona w Witowie, podhalańskiej wsi położonej przy największej i najdłuższej dolinie Tatr Polskich, Dolinie Chochołowskiej oraz Magurze Witowskiej, na którą rozpościera się widok z okien pracowni.

W jej ofercie są przede wszystkim produkty użytkowe, takie jak naczynia, zastawy stołowe, wazony czy lampy. Ponieważ proces ich produkcji jest czasochłonny, nie można ich dostać od ręki, a na zamówienia trzeba poczekać kilka tygodni. Jednak na pewno warto. Tym, co cechuje produkty tworzone przez Natalię Janik, są bowiem prostota oraz minimalizm. – Równie istotna jest też ich praktyczność oraz organiczność, zainspirowana naturą Tatr, dla której po studiach wróciłam do Zakopanego – mówi artystka.

Na naczyniach widnieją delikatne wzory nawiązujące do Podhala, w tym charakterystyczne motywy roślinne zwane lelujami, gajami, podstolami. – Moim celem było opracowanie na nowo tychże motywów, z zachowaniem ich historii, ale w bardziej minimalistycznym i nowoczesnym stylu. Motywy zakopiańskie niestety zatraciły swój piękny rzemieślniczy charakter. Przyczyniła się do tego masowa produkcja, wątpliwej jakości, wszechobecnej tandety w produktach sprzedawanych na podhalańskim rynku – opowiada.

Jak wygląda sam proces produkcji?

Produkty są wykonywane z gliny. Aby podkreślić naturalny charakter materiału, większość produktów jest pozostawiona z zewnątrz w stanie surowym. Jest to celowy zabieg, który ma nawiązywać do struktury skalnej Tatr.

– Na początku mojej drogi chciałam, aby produkcja była oparta na odlewaniu z uprzednio wykonanych form gipsowych, co umożliwiłoby powtarzalność produktu oraz szybszy proces wytworzenia. Obecnie, produkty wykonywane są wyłącznie za pomocą techniki toczenia na kole garncarskim. Garncarstwo, to jedno z najstarszych rzemiosł, obecnie wymierający zawód. Toczenie na kole garncarskim to szkoła pokory, ciągłej nauki oraz umiejętnego planowania całego procesu projektowego, co w nowoczesnych kształtach, wymaga wielu prób, oraz odpowiednich umiejętności – opisuje Natalia Janik. – Po kilku latach nauki tej techniki, obecnie jestem w stanie wykonać niemal identyczne produkty w kilkunastu egzemplarzach. Wykonuję również krótkie serie, unikatowych produktów. Założeniem marki jest „slow and long life”, wysokiej jakości wyroby kamionkowe, których liczba podyktowana jest aktualnym zapotrzebowaniem.

Jak sama mówi, w takich naczyniach jest zawarty jej cel, czyli tworzenie dobrze zaprojektowanego produktu, który poprzez swoją fakturę uczy koncentracji na dotyku oraz na codziennych czynnościach. – Jego surowość i wzór przywodzi na myśl naturę oraz jest pomostem łączącym tradycję i historię stylu, która pozostaje nadal niedocenianym miejscem inspiracji – mówi. 

Więcej informacji o Namigo Studio można znaleźć na stronie www.namigo.studio i w mediach społecznościowych. Twórczyni zachęca również do bezpośredniego kontaktu oraz odwiedzania pięknie położonej pracowni znajdującej się w niewielkim Witowie.

Tekst: Tomasz Kobylański.

Zdjęcia: Natalia Janik, Mikołaj Walczewski, Katarzyna Dargacz, Ewa Kania

Zobacz również: Ceramika | Rzeźba | Minimalizm | Wnętrza