Niezwykła rzeźba z giętego drewna główną atrakcją Clerkenwell Design Week

Potrzeba było dwojga projektantów i trzech miesięcy ich twórczej pracy, aby powstała trzymetrowa instalacja z amerykańskiego drewna liściastego o nazwie „The Invisible Store of Happiness”. Rzeźbiarka Laura Ellen Bacon oraz projektant i producent mebli Sebastian Cox stworzyli tę niezwykłą konstrukcję z amerykańskiego klonu i wiśni. Rękodzieło można podziwiać na festiwalu Clerkenwell Design Week w bramie historycznego Muzeum Zakonu św. Jana w Londynie w dniach 19-21 maja 2015 r. Projekt powstał we współpracy ze Stowarzyszeniem Handlowym Amerykańskiego Przemysłu Drewna Liściastego

„Kiedy rozpoczęliśmy ten projekt, nie mieliśmy pojęcia, czym to się skończy. Wiedzieliśmy za to, że powstanie instalacja ambitna, perfekcyjnie wykonana i dająca do myślenia. Naszym zadaniem było wybrać właściwych ludzi, zaufać im i pozwolić im swobodnie działać. W procesie tworzenia ważne są relacje międzyludzkie – przy każdym takim projekcie uczymy się czegoś nowego o współpracy między ludźmi. Myślę, że jest to niezwykle cenne doświadczenie – powiedział David Venables, dyrektor AHEC na Europę.

Sebastian Cox do współpracy zaprosił Laurę Ellen Bacon, ponieważ zawsze podziwiał jej wrażliwość artystyczną i poetyckie rzeźby z drewna wierzby. „Jestem rzeźbiarką, więc szczególnie podobało mi się doskonalenie formy, które było możliwe dzięki pracy z tymi gatunkami drewna. Stworzyliśmy instalację, która jest elastyczna, a jednocześnie stabilna” – przyznaje Laura Ellen Bacon.

POWSTAWANIE „THE INVISIBLE STORE OF HAPPINESS”

Amerykański klon i wiśnia zostały uformowane w eliptyczną ramę z ogromnymi łukami z drewna giętego na parze i elementami połączonymi na czopy bez użycia kleju. Stanowi to przykład kunsztownego rzemiosła. Dzięki specjalistycznym maszynom, elementy tego stelażu można było pociąć na listwy i poddać gięciu i skręceniu. Najpierw jednak trzeba było namoczyć drewno w wodach Tamizy w pobliżu warsztatu Sebastiana Coxa w Woolwich. Listwy były następnie formowane ręcznie, układane i skręcane w przestrzeni, tworząc wirującą formę kształtów i tekstur, utrzymaną w ryzach potężnego stelaża.

„Największym wyzwaniem była ta wielka niewiadoma, którą poznawaliśmy tydzień po tygodniu, wymieniając się pomysłami i rozwiązaniami twórczymi. Czy uda się gięcie na parze? Czy obrabiarka wytrzyma tyle godzin pracy? Czy dłuta się nie zużyją, gdy będziemy robić otwory w łuku? Czy połączenia na zamek wytrzymają? Czy listwy się zegną? Czy konstrukcja zmieści się w drzwiach warsztatu? Odpowiedzi na nie poznawaliśmy po niezliczonych próbach, odkryciach, eksperymentach i stworzonych prototypach. W tę instalację włożyliśmy naszą pasję do tworzenia, ale także nieprzespane noce i długie godziny dyskusji. Jest to największy projekt, jakiego do tej pory się podjęliśmy. Nie udałoby się to nam, gdyby nie kreatywność Laury, jej doświadczenie i spokojna natura” – zwierza się Sebastian Cox.

ASPEKT ŚRODOWISKOWY

Amerykańskie lasy liściaste są zarządzane w zrównoważony sposób. Dodatkowo AHEC już od kilku lat inwestuje w projekt Oceny Cyklu Życia dla wszystkich gatunków amerykańskiego drewna liściastego, dzięki której jest możliwe sprawdzenie wpływu produktu wykonanego z surowca na środowisko i tworzenie profili środowiskowych projektów. Taki profil został stworzony także dla instalacji „The Invisible Store of Happiness”.

„Możemy teraz tworzyć precyzyjne profile środowiskowe dla każdego projektu, w który się angażujemy. Fakt, że możemy zbierać dane i matematycznie modelować produkty z drewna jest tak ważny, jak same liczby. Dlaczego? Ponieważ pokazujemy branży, co jest możliwe, a także uwrażliwiamy projektantów na nowatorskie rozwiązania. Wiem, że już wkrótce nadejdzie czas, gdy wszystkie produkty będą poddawane ocenie środowiskowej opartej na Ocenie Cyklu Życia” – powiedział David Venables, Dyrektor AHEC na Europę.

Sebastian Cox dodaje: „Możemy także korzystać z danych AHEC i Służby Leśnej Stanów Zjednoczonych i obliczyć, w jakim czasie w amerykańskich lasach odnawiają się zasoby drewna, z którego korzystamy. Zafascynowała mnie szybkość, z jaką odnowiło się drewno, które użyłem do projektu The Wish List zaprezentowanego na Festiwalu Designu w Londynie w 2014 roku. Uważam, że środowisko projektantów powinno być bardziej świadome istnienia Oceny Cyklu Życia oraz, że powinniśmy zwracać uwagę na aspekt ekologiczny naszej pracy . Z drugiej strony, ludzie powinni móc poznać rzeczywisty wpływ na środowisko rzeczy, które kupują. Projekty takie jak ten pokazują, jak ważnym aspektem rzemiosła jest Ocena Cyklu Życia”.

infomracje: materiały prasowe