ARCHITEKTURA

Warszawski Plac Piłsudskiego może zmienić się nie do poznania

Rozbrojenie kultury” to koncepcyjny projekt stworzenia pod Placem Piłsudskiego w Warszawie Instytutu Rozbrojenia Kultury i Zniesienia Wojen. To także punkt wyjścia do dyskusji o pokoju, sztuce i historii oraz debata nad powstaniem samego Instytutu. Po raz pierwszy projekt zostanie pokazany w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki już 6 października.

Podczas premierowej prezentacji projektu „Rozbrojenie kultury”, jego twórcy – artysta sztuk wizualnych Krzysztof Wodiczko oraz twórca projektów architektonicznych i rzeźbiarz Jarosław Kozakiewicz – przedstawią publiczności wizualizacje, plany oraz makietę Instytutu Rozbrojenia Kultury i Zniesienia Wojen im. Józefa Rotblata. Autorzy zaprezentują także koncepcję merytoryczną oraz idee leżące u podstaw projektu. Pokaz zainicjuje również cykl debat dotyczących pól działania Instytutu jako realnej placówki, otwartej na dyskusję i kierującej uwagę odbiorców współczesnej sztuki w kierunku nietypowym, bo w stronę zagadnień związanych z historią. Debaty będą się odbywać przez cały okres prezentacji projektu w Zachęcie, czyli do 27 listopada.

Naczelnym zadaniem Instytutu Rozbrojenia Kultury i Zniesienia Wojen ma być wykreowanie przyjaznej przestrzeni do dyskusji, edukowania i mówienia o tym, jak pamięć, historia i sztuka mogą przyczynić się do budowania przyszłości wolnej od wojen. „Rozbrojenie kultury” staje się tym samym projektem interdyscyplinarnym. Jest zarazem ideą, jak i specjalnie zaprojektowaną przestrzenią, w której wiedza o przeszłości spotyka się z myśleniem o przyszłości. Twórcy projektu chcą, aby badacze oraz praktycy z dziedzin takich, jak kultura, pedagogika, filozofia czy prawo zajęli się praktycznym i teoretycznym działaniem na rzecz zapobiegania i eliminacji konfliktów zbrojnych.

Nie bez powodu dla Instytutu wybrano lokalizację na Placu marsz. Józefa Piłsudskiego, symbolicznie (a czasem także bezpośrednio) łącząc obiekt z Grobem Nieznanego Żołnierza. Przestrzenny i programowy związek z jednym z najważniejszych miejsc pamięci w Polsce ma podkreślić pokojową misję Instytutu. Ma także wiązać pełne szacunku i zadumy upamiętnienie ofiar z wiedzą na temat historycznych okoliczności i kulturowych wzorców warunkujących wojny. W Instytucie miałyby się odbywać wystawy, kongresy, konferencje, wydarzenia kulturalne. Działalność badawcza Instytutu, z jego archiwum i biblioteką, podporządkowana zostałaby społecznej, psychologicznej, prawnej i antropologicznej analizie wojen oraz działania na rzecz pokoju.

U podstaw koncepcji Instytutu Rozbrojenia Kultury i Zniesienia Wojen leży przekonanie, że: „Wojna musi przestać być dopuszczalną instytucją społeczną. Musimy nauczyć się rozwiązywać konflikty inaczej niż poprzez konfrontację zbrojną”. To zdanie, wypowiedziane przez Józefa Rotblata w 1995 roku, podczas gdy odbierał Pokojową Nagrodę Nobla, ma stać się przyczynkiem do analiz i dyskusji o tradycji zaangażowania sztuki w gloryfikację wojny i postrzeganie historii w kategoriach walk, zwycięstw i klęsk. Józef Rotblat, którego nazwisko ma patronować Instytutowi, był wybitnym polskim fizykiem i radiobiologiem. W czasie II wojny światowej pracował nad projektem Manhattan, czyli stworzeniem pierwszej bomby atomowej. Następnie stał się jednym z największych krytyków broni masowego rażenia.

Krzysztof Wodiczko – artysta wizualny i teoretyk sztuki. Jest głównie autorem akcji społecznych, filmów wideo oraz prac teoretycznych. Wielokrotnie poruszał temat wojen i pokoju, m.in. w instalacji „Hiroshima” zaprezentowanej w 1999 roku w Kopule Wojny Atomowej w Hiroszimie. Na stałe mieszka w Stanach Zjednoczonych.

Jarosław Kozakiewicz – rzeźbiarz, artysta wizualny i twórca koncepcji architektonicznych. Autor wielu innowacyjnych projektów. W 2006 roku reprezentował Polskę na 10. Biennale Architektury w Wenecji. Jest autorem m.in. głośnego „Projektu Mars” związanego z rewitalizacją parku krajobrazowego w okolicach jeziora Bärwalder See w Niemczech oraz „Mostu duchów” w Oświęcimiu.

Otwarcie pokazu i wykład inauguracyjny: czwartek, 6 października, godz. 18:00

Czas trwania: 6 października – 27 listopada

Recent Posts

Dom Oficerski na warszawskich Filtrach – monumentalna architektura 20-lecia międzywojennego

Dom Oficerski na rogu al. Niepodległości i ul. Koszykowej to największy spośród budynków mieszkalnych wzniesionych…

29 kwietnia 2024

Przebudowa starej praskiej kamienicy. Elegancki budynek posiada teraz przestronne tarasy

Praski Břevnov to dzielnica wyjątkowa pod wieloma względami. Pomimo bliskości tętniącego życiem centrum i głównych…

29 kwietnia 2024

Maja Ganszyniec współpracuje z BMW. Zaprojektowała modułowy zestaw mebli

Projektantka mebli i przedmiotów użytkowych stworzyła dla BMW wyjątkowy obiekt, który pełni funkcję stoiska ekspozycyjnego…

29 kwietnia 2024

Marian Lalewicz: wielki architekt warszawsko-petersburski. Jego dzieła do dziś budzą zachwyt

Marian Lalewicz to jeden z najznakomitszych architektów przedwojennej Polski. Działał nie tylko w kraju, ale…

29 kwietnia 2024

Tak pracują architekci. Zaglądamy do wnętrza pracowni Kubieniec + Długosz!

Szewc w podartych butach chodzi? Może! My jednak dziś nie o szewcach, a o architektkach,…

29 kwietnia 2024

Pałacyk Rektorski z ul. Koszykowej. Neorokokowa perełka czeka na renowację

Na ul. Koszykowej 80, przy ruchliwym skrzyżowaniu z ul. Tytusa Chałubińskiego, stoi mały budynek. Choć…

29 kwietnia 2024

Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.

Dowiedz się więcej