Kamienica Romualda Nazimka znajduje się przy ulicy Inżynierskiej 9 w Warszawie. Decyzję o wpisaniu budynku do rejestru zabytków podjął Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków na wniosek Stowarzyszenia Kolekcjonerzy Czasu.
W sumie konserwatorską ochronę zyskała kamienica frontowa wraz z oficynami i terenem posesji. Zbudowano ją w latach 1911-1912 dla warszawskiego przemysłowca – Romualda Nazimka (1865-1936) oraz jego żony Władysławy Nazimek. Zabudowania posesji nie uległy znaczącym zniszczeniom podczas działań II wojny światowej. W okresie powojennym grunt pod zabudową został skomunalizowany, zaś budynek w 1950 r. przeszedł na własność Skarbu Państwa. W latach 60. XX w. wystrój architektoniczny elewacji częściowo usunięto, w latach 70. XX budynek – wraz z innymi położonymi w obrębie ul. Inżynierskiej – przeznaczono do wyburzenia i zastąpienia ich blokami mieszkalnymi. Zamierzeń nie zrealizowano, a dawna zabudowa ulicy Inżynierskiej w dużym stopniu przetrwała w swym historycznym kształcie.
Kamienica przy ul. Inżynierskiej 9 pod względem struktury i formy przestrzennej stanowi cenny przykład kamienicy czynszowej o dojrzałej formie i rozbudowanym programie funkcjonalnym. Budynek frontowy wraz z oficynami o wyrównanej wysokości tworzą zintegrowaną całość skupioną wokół wewnętrznego podwórza. Natomiast układ przestrzenny budynku dokumentuje, charakterystyczny dla przełomu wieków, podział na strefę reprezentacyjną z większymi i widniejszymi mieszkaniami (od strony frontowej) oraz strefę oficyn z mieszkaniami o niższym standardzie i mniejszej powierzchni – czytamy w komunikacie Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Kamienica Romualda Nazimka prezentuje się jako obiekt o wartościach artystycznych i wyróżnia się na tle historycznej zabudowy warszawskiej Pragi zindywidualizowaną koncepcją architektoniczną oraz historyzująco-secesyjnymi elementami wystroju plastycznego. Dekoracja fasady została harmonijnie rozplanowana z zachowaniem klasycznych zasad kompozycji, symetrię budynku podkreśla centralnie usytuowany przejazd bramny oraz rytmiczny układ dekoracyjnych pilastrów, nad którymi umieszczono półokrągły szczyt. Elementy pionowe zrównoważone zostały poziomymi pasami boniowania oraz gzymsów. Dopełnienie wystroju stanowią oryginalne wrota przejazdu bramnego z misternie wykonaną snycerską dekoracją o secesyjnych motywach (kwiaty, liście, guzy).
Konserwator zabytków docenił też malowane tonda z przedstawieniami putt znajdujące się w przejeździe bramnym oraz elementy wyposażenia wnętrza: ramow-płycinowa stolarka drzwiowa, sztukaterie o wyraźnej ornamentyce zaczerpniętej z form secesyjnych, piece kaflowe, balustrady klatek schodowych. Zastosowana w budynku dekoracja plastyczna pochodzi z warsztatu Franciszka Rotha.
Czytaj też: Warszawa | Zabytek | Ciekawostki | Kamienica | Elewacja | whiteMAD na Instagramie
Zadanie słupków i blokad parkingowych jest jedno. Mają uniemożliwić pozostawienie samochodu na miejscu postojowym, które…
Kolejny skrawek stolicy staje się zielony. W ramach szeroko zakrojonej inwestycji o nazwie Nowe Centrum…
Wkrótce w centrum Katowic rozpocznie się szeroko zakrojona inwestycja, która zmieni oblicze stolicy Śląska i…
Apteka „Pod Murzynem” (niem. Mohrenapotheke) to jeden z najbardziej charakterystycznych budynków we Wrocławiu wzniesionych w…
Kolorowe mieszkanie w Białymstoku zaprojektowała Karolina Jackowska, założycielka pracowni ONUKO. "Para z Białegostoku zgłosiła się…
Barierkoza - tak można nazwać trend stawiania niezliczonej ilości barierek, płotków, czy ogrodzeń wzdłuż ścieżek…
Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.
Dowiedz się więcej