Pawilon Człowieczeństwa we Wrocławiu. Co zostanie po ludzkości?

Pawilon Człowieczeństwa we Wrocławiu („Pavilion Of Humanity – Frist Contact”) to praca koncepcyjna Jakuba Szczepańskiego, której celem było przygotowanie przestrzeni, która zaprezentuje najistotniejsze osiągnięcia człowieka w sposób zrozumiały dla obcej cywilizacji, które miałaby skolonizować naszą planetę po zniknięciu ludzi. 

Pawilon Człowieczeństwa „Zmysł” zrealizowany został w ramach konkursu „Pavilion Of Humanity – Frist Contact” organizowanego przez platformę Bee Breeders. Był on także tematem pracy inżynierskiej Jakuba Szczepańskiego, obronionej 27 stycznia 2021r., którą wykonał pod kierunkiem dr hab. inż. arch. Anny Bać, profesor Politechniki Wrocławskiej.

Obiekt umieszczony został we Wrocławiu przy starym klasztorze Bernardyńskim, pomiędzy 4 istotnymi obiektami – Halą Targową, Kościołem Dominikańskim, Budynkiem Ovo oraz Panoramą Racławicką.

Zadaniem projektowanego budynku stało się stworzenie złożonej przestrzeni, która w odległej przyszłości w sposób niekonwencjonalny nakreśli obraz ludzkości zarówno na tle ewolucji społecznej jak i wyjaśniając podstawowe kwestie związane z człowiekiem, takie jak nasz sposób postrzegania przestrzeni, podstawy anatomii, czy metody porozumiewania się.

Dla ułatwienia procesu poznawania kolejnych osiągnięć budynek został zaprojektowany zgodnie z założeniem opartym na systemie 3 osi (kategorii, poznania, oraz czasu), prezentującym jednocześnie ograniczenie percepcji człowieka do trzech wymiarów – szerokości, wysokości i głębokości.

Głównym problemem przy projektowaniu „Zmysłu” było poszukiwanie alternatywnej formy komunikacji przewidzianej do kontaktu z przedstawicielami cywilizacji, które nie posiadają żadnych informacji o gatunku ludzkim. Odpowiedzią okazała się najbardziej prymitywna forma – komunikacja poprzez zmysły.

Wszystkie osiągnięcia zaprezentowane zostały za pomocą tzw. Modułów Informacji – prefabrykowanych komponentów, których podstawowa forma składa się z trzech części: rampy, platformy modułu oraz ściany skierowanej do wewnętrznego atrium, na której przedstawione i wyjaśnione jest prezentowane osiągnięcie. Moduły te ukształtowane zostały w sposób, który wpływać ma na poszczególne zmysły – na przykład poprzez nagłe zmiany wysokości stropu, generowanie echa, zaburzanie kątów padania światła, czy przemieszczanie użytkownika nie tylko w prawo, lewo, doprzodu i do tyłu, ale także w górę i w dół w obszarze jednego piętra.

Budynek pawilonu przewiduje maksymalnie 190 użytkowników przebywających jednocześnie w jego wnętrzu. Cały obiekt został dostosowany do osób z niepełnosprawnościami. W poziomie przyziemia umieszczone zostały pomieszczenia administracyjne, kawiarnia, sala prezentacyjna mogąca pełnić także funkcję kinową oraz część wystawowa. W okresie ciepłym parter projektowanego obiektu może zostać niemalże całkowicie otwarty od stron północnej i południowej dzięki systemowi przesuwnych ścian szklanych ze zintegrowanymi drzwiami wejściowymi

Podziemia, pierwsze oraz drugie piętro prezentują natomiast w pełni wystawę osiągnięć człowieka złożoną z 18 Modułów Informacji. Użytkownik rozpoczyna zwiedzanie schodząc rampą od strony południowej do podziemi, gdzie ulokowane zostały wszystkie osiągnięcia sprzed naszej ery. Następnie przemieszczając się stopniowo na wyższe kondygnacje może w kolejności chronologicznej podziwiać kolejne osiągnięcia.

Pawilon Człowieczeństwa jako budynek zrównoważony wykonany został z materiałów o możliwie najmniejszym śladzie węglowym. Istotnym było, aby projektowany obiekt można było w momencie pojawienia się nowych istotnych dla człowieka rozwiązań rozbudować poprzez dodanie kolejnych kondygnacji między strefą dachu a ostatnią kondygnacją użytkową. Ze względu na to zaprojektowano budowlę o konstrukcji słupowo- belkowej z obudową ze ścian osłonowych. W części podziemnej elementy konstrukcyjne budynku wykonano z żelbetu ekologicznego, na kondygnacjach powyżej poziomu gruntu konstrukcję stanowi system słupów i belek z drewna klejonego (ang. GluLam).

Elewację budynku stanowi przezierny system pionowych paneli pełniących także funkcję wieszaków konstrukcyjnych zewnętrznych stropów korytarza. Głównym celem takiego rozwiązania jest stworzenie przestrzeni, która ma wpływać na percepcję użytkownika, nie zapewniając mu komfortu termicznego, załamując dźwięk czy światło oraz zacierając granicę między wnętrzem i zewnętrzem budynku, co pozwala wytężyć zmysły użytkownika jeszcze przed wkroczeniem do poszczególnych Modułów Informacji.

Aby być pewnym, ze obiekt będzie w stanie pełnić swoją funkcję także po zniknięciu człowieka z naszej planety musiał on być w pełni samowystarczalny – w tym celu wyposażono go w system paneli fotowoltaicznych ulokowanych na dachu, system zlewni dla wody deszczowej przechowywanej w podziemnych zbiornikach oraz naturalny system wentylacji.

Czytaj też: Polscy projektanci | Wystawa | Wrocław | Portfolio

źródło: materiały prasowe / Praca inżynierska Jakuba Szczepańskiego Pawilon Człowieczeństwa “Zmysł”