Tak mógłby wyglądać dziedziniec Uniwersytetu Warszawskiego, ale nie będzie

Dziedziniec górny na terenie kampusu Uniwersytetu Warszawskiego jest miejscem, w którym obecnie stoi budynek poligraficzny. Stary obiekt zostanie rozebrany i w jego miejscu pojawi się zupełnie nowy. Władze Uniwersytetu przeprowadziły konkurs na zagospodarowanie terenu. Prezentujemy projekt przygotowany przez architekta Piotra Grabowskiego oraz Katarzynę Osipowicz-Grabowską ze studio GAB, który nie zwyciężył w konkursie, ale zdobył w nim wyróżnienie.

Celem konkursu było zaprojektowanie budynku, który będzie otoczony zielenią. Powstały plac wypełnić mają ławki i amfiteatralne schody, na których studenci będą mogli spędzać swój wolny czas. W nowym budynku działać ma kilka jednostek administracji Uniwersytetu Warszawskiego, których zadaniem jest wspieranie kandydatów na studia.

Pierwsza nagrodę zdobył projekt przygotowany przez pracownię 22 Architekci. Przyglądamy się jednak projektowi, który powstał w biurze GAB Piotr Grabowski. Jury konkursu przyznało mu wyróżnienie argumentując:

Projekt zwraca uwagę wyrazistą formą bramy łączącej dwa poziomy dziedzińca i ekspresyjnym użyciem ażurowego ceglanego muru. Przeniesienie rampy dla samochodów pozwala na pełną integrację budynku z górnym i dolnym poziomem dziedzińca. Ta integracja stanowi największą wartość projektu, jednak konsekwencją nadania budynkowi charakteru monumentalnej bramy jest niedostatek funkcjonalności i elastyczności rozwiązań.

Dziedziniec przy pałacu Tyszkiewiczów-Potockich ma stać się miejscem spotkań pracowników i studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Architekci nawiązali w ten sposób do ateńskiej Agory – miejsca spotkań, w którym rozstrzygane są ważne sprawy. Architekci zaprojektowali budynek tak, by stał stanowił urbanistyczną ścianę dla zabytkowego placu, a jednocześnie był transparentny i zapraszał do odwiedzin części parterowej, która ma pełnić rolę przedłużenia dziedzińca.

Jego dostępność, nieformalny charakter a równocześnie potrzeba spełnienia funkcji związanej ze skupieniem i pracą rzutują na sposób postrzegania budynku w przestrzeni Uniwersytetu. Otwarte audytorium, będące sercem budynku, połączy przestrzenie obu kondygnacji i placów z obu jego stron – opisują autorzy projektu.

Przyziemie budynku zaprojektowane zostało jako przestrzeń łącząca dziedziniec górny i dolny oraz pasaż wzdłuż Gmachu Audytoryjnego. Pomimo zagłębienia kondygnacji w terenie, funkcje budynku zostały przewidziane w taki sposób, aby zapewnić jak najwięcej światła dziennego w wymagających tego pomieszczeniach.

Dzięki możliwości schowania trybuny audytorium w posadzce i systemom demontowalnych ścianek w sali konferencyjnej można otrzymać przestrzeń spotkań o powierzchni ok 250 m kw. Można więc organizować tu większe spotkania, prezentacji i imprez. Zlokalizowanie sal warsztatowych w częściowo zagłębionej w terenie kondygnacji ma nadać im charakteru skupienia i odcięcia od tętniącego życiem parteru.

Zdobywcy I i II miejsca zostali zaproszeni do negocjacji. Dopiero po ich zakończeniu dowiemy się, który z projektów zostanie zrealizowany. Władze Uniwersytetu szacują, że nowy budynek zbudowany zostanie do 2021 r.