Wyniki konkursu Young Interior Designers 2023. Oto najlepsze projekty!

Za nami finał konkursu na Najlepsze Dyplomy Katedry Architektury Wnętrz Young Interior Designers 2023. W tej edycji nagrodzono projekty studentów Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Prace laureatów oraz pozostałych uczestników do 19 listopada można oglądać w ramach wystawy. Magazyn whiteMAD jest patronem medialnym konkursu i wystawy.

Przestrzeń wewnętrzna- przestrzeń zewnętrzna nie są tylko grą słów, metaforą porównań, ale zawierają w sobie wielość znaczeń, jaką zajmuje się sztuka projektowania przestrzeni.

Wystawa jest prezentacją różnorakich postaw młodych projektantów, którzy dla współczesnego człowieka tworzą przestrzenie do życia i pracy. Pragniemy promować innowacyjne rozwiązania, wizje i koncepcje przyszłości w obszarze zagadnień z architektury wnętrz – mówi prof. Katarzyna Podgórska-Glonti.

W sumie do konkursu na Najlepsze Dyplomy Katedry Architektury Wnętrz Young Interior Designers 2023 zgłoszono 14 prac. Projekty oceniało Jury w składzie: prof. Maciej Kurak, prof. Katarzyna Podgórska-Glonti, dr Robert Gruszewski, Tomasz Desko (Grupa Mo) oraz Justyna Zajc (Zajc Kuchnie). Jury zwróciło uwagę na prospołeczny charakter prac projektowych i tak argumentowało swoje decyzje:

Pierwszą nagrodę przyznano za projekt opracowany z dużą kulturą projektową i wrażliwością wobec podjętego tematu. Za innowacyjne i nowatorskie rozwiązania przestrzeni funeralnej.

Tytuł pracy: „Wnętrze, w którym spotykam śmierć. Projekt przestrzeni funeralnej w budynku syropiarni w Luboniu”.

Autor pracy: Łukasz Wolniak

projekt: Łukasz Wolniak

Łukasz Wolniak proponuje, by w budynku Starej Syropiarni w Luboniu powstała przestrzeń funeralna. Budynek znajduje się między główną ulicą miasta, a zielonym obszarem, przez który płynie Warta. Obiekt podzielił na trzy części. Dzięki ogromnym oknom i dwóm świetlikom wnętrze wypełnia naturalne światło, tworząc podniosłą atmosferę.

Centrum całego założenia stanowi dąb, który od wieków jest symbolem długowieczności. Główna sala wykończona została jasnymi barwami, które dodatkowo rozświetlają wnętrze. W części środkowej znajduje się sala kremacji, która kolorystyką nawiązuje do nieba i ziemi. Do wykończenia wnętrza student wykorzystał spiek oraz stal – to materiały ognioodporne. Wrażenie robi wypełnienie pomieszczenia zielenią. Posadzka z naturalnej trawy ma pomóc w uspokojeniu emocji. Na piętrze zaprojektował strefę zadumy. Tuż obok znajdują się specjalne sale akustyczne. – Ściany na podkonstrukcji wypełnionej pianką akustyczną, posadzka z dodatkiem filcu, miękkie materiałowe formy przytwierdzone do stropu i czerwony kolor, wymusza w naszej podświadomości wyrzucenie z siebie emocji – tłumaczy Łukasz Wolniak.

Mając już w dużym stopniu opanowane emocje udajemy się do sali medytacji, znajdującej się we wschodniej części. Ogromna i jasna przestrzeń wypełniona jest roślinnością, a bezpośredni kontakt z trawą ma koić przebywające tu osoby. Widoczne na wizualizacji strefy na planie koła wyznaczają zasłony akustyczne, które zwisają z sufitu podwieszonego.

Drugą nagrodę przyznano za wnikliwą, pogłębioną analizę projektu przestrzeni dla określonej grupy wiekowej. Konsekwentne rozplanowanie funkcji oraz szczegółowe opracowanie detali.

Tytuł pracy: „Zmysł, a forma. Projekt przedszkola sensorycznego w budynku nowej gazowni w Poznaniu”.

Autorka: Aleksandra Matusiak-Kaseja

projekt: Aleksandra Matusiak-Kaseja

Przedszkole projektu studentki powstało jako miejsce stymulujące i rozwijające sensorycznie. Początkowo Aleksandra Matusiak-Kaseja wnikliwie badała temat problemów emocjonalnych wśród dzieci i czynników, jakie wpływają na ich zły stan psychiczny. Zaczęła szukać narzędzi projektowych, które są w stanie realnie wpłynąć na samopoczucie najmłodszych. Zastosowane rozwiązania do nauki i zabawy miały stanowić jednocześnie narzędzia terapeutyczne dla specjalistów i opiekunów. Dzięki nim możliwe będzie kształcenie zmysłów dzieci oraz praca nad trudnymi emocjami. W projekcie ważna była natura, która stanowiła główną inspirację studentki. Dlatego sięgnęła po organiczne kształty, stonowane kolory, naturalne oświetlenie, rośliny oraz różnorodne faktury i materiały.

Głównym narzędziem stała się perforacja. Stanowi ona ażurową osłonę dla głośników, grzejników oraz dyfuzorów zapachu i powietrza. Dodatkowo jest podstawą dla ścian narzędziowych oraz umożliwia tworzenie modułów do zabaw dla dzieci. Perforacja sprawdza się więc przy pobudzaniu niemal wszystkich zmysłów u maluchów. Poza wspomnianymi, ma ona również właściwości akustyczne – częściowo pochłania i rozprasza dźwięk, co jest szczególnie ważne w placówkach przedszkolnych.

Projektantka podzieliła przedszkole na kilka stref: terapeutyczną, rozwoju, wejściową, wspólną, dla personelu i strefę higieny. Pierwsze dwie powstały dla dzieci i składają się z ogrodu sensorycznego i sali wielofunkcyjnej. To serce całego projektu. Odbywaja się tutaj najważniejsze zajęcia rozwijające zdolności ruchowe u dzieci oraz ich wyobraźnię i sensorykę. Sala ta zmienia swoje przeznaczenie w zależności od potrzeby. Łaczy w sobie trzy funkcje: wizualizacji (terapia inspirowana Snoezelen), spania (dedykowana najmłodszym) oraz ruchu (zajęcia rytmiczne). Część terapeutyczna stymuluje wszystkie zmysły poprzez zabawę oraz wykorzystuje naturalną ciekawość dziecka do poznawania.

Wrażenie robi strefa rozwoju, którą młoda projektantka określiła mianem „lasu”. To miejsce, w którym dzieci spędzają najwięcej czasu. Powstały tu formy, których kształt przypomina drzewa. W zależności od wielkości wyposażone są one w haczyki na hamaki i worki sensoryczne lub blaty. Największe z form mają dziuple, umożliwiające dzieciom schowanie się i wyciszenie.

Przyznano też jedno wyróżnienie za niezwykłą wizję przestrzeni pogłębiania percepcji i doświadczania, za dialog współczesności z historyczną architekturą.

Tytuł pracy: „Ślad w architekturze. Ruiny zamku Świny jako kontekst dla nowych przestrzeni pogłębiania percepcji i doświadczeń”

Autorka: Alicja Nalikowska

projekt: Alicja Nalikowska

Wyróżniony projekt dotyczy problemu przebodźcowania. Studentka proponuje stworzenie miejsca, które poprzez nowe formy zaprojektowane w ruinach Zamku Świny, staną się pewnego rodzaju schronem dla drugiego człowieka, w opozycji wobec chaosu panującego na zewnątrz. Już sam kontakt z ruinami zamku ma sprzyjać refleksji, skupieniu i kontemplacji. – Mistyczna historia Zamku Świny związana z postacią Jakuba Bohemego, była dla mnie jedną z inspiracji podczas wyboru tego obiektu do magisterskiej pracy dyplomowej – mówi studentka. Projekt stanowi metaforyczną odbudowę ruin a mentalną odnowę jednostki – ruiny mimo swej kruchości trwają, co przekłada się na człowieka, jego istnienie w świecie i kondycję psychiczno-fizyczną. Z myślą o tym zaprojektowała konkretne strefy warsztatowe, mające na celu wykształcić u odbiorcy praktykę uważności, rytuału, poprawić jego zdolność koncentracji, zapewnić wyciszenie, a także umożliwi doświadczanie i pogłębianie percepcji.

Pozostałości zamku nie są tłem dla projektowanego wnętrza, ale stanowią jego część, pomimo nadrzędnego założenia projektowego, by nie wchodzić z nimi w fizyczny kontakt. Założenie koncepcyjne konstrukcji polega na relacji żelbetu i szkła. Fragmentaryczne ubytki w ścianach obwodowych, kompensowane są odciążającymi je ścianami wewnętrznymi.

Monolityczne ściany nośne wraz z dwoma szybami windowymi oraz wewnętrznymi ścianami wspierają stropy kolejnych kondygnacji. Izolowane termicznie ściany zewnętrzne pokryte są szklaną okładziną ze szkła lustrzanego, przechodzącą bezinwazyjnie w stolarkę okienną. Dzięki pozbawieniu jej elementów metalowych, a korzystaniu jedynie ze szklanej konstrukcji nośnej, możliwe stało się ujednolicenie całej bryły, do gładkiego, potęgującego tajemnicę, lustrzanego obiektu. W efekcie konstrukcja wtapia się w naturę, tworząc jednorodną bryłę, która mimo swych rozmiarów charakteryzuje się lekkością, pozwalającą w pierwszej kolejności wybrzmieć ruinom. Meritum całego wnętrza jest ukośna ściana, na której kierunek reagują wybrane elementy wnętrz. Szczególnie widoczne jest to na parterze strefy skupienia. Pełzające po powierzchni ściany prześwity w jej strukturze kadrują widoki poszczególnych stref.

Gratulujemy wszystkim uczestnikom I edycji konkursu na Najlepsze Dyplomy Katedry Architektury Wnętrz Young Interiors Design 2023. Planowana na kolejny rok edycja zorganizowana będzie już w formule ogólnopolskiej. W konkursie będą mogli uczestniczyć studenci z innych uczelni w Polsce.

źródło: UAP

Czytaj też: Poznań | Edukacja | Polscy projektanci | Wnętrza | Ciekawostki | Detal | whiteMAD na Instagramie

Konkurs „Young Interior Designers” – Najlepsze dyplomy Katedry Architektury Wnętrz 2023

Artykuł sponsorowany.

Recent Posts

Jest urokliwy. Stary kościół w Orlu zyskał status zabytku

Kościół świętego Macieja w Orlu ma bogatą historię. Jego początki sięgają już XV wieku. Przez…

28 kwietnia 2024

Piękny modernizm: Bankowiec, czyli Zespół mieszkaniowy BGK w Gdyni

To był największy budynek mieszkalny w przedwojennej Gdyni. Zespół mieszkalny BGK “Bankowiec” zaprojektowany został przez…

28 kwietnia 2024

Takie domy są tylko w Polsce. Świdermajery i ich unikalne dekoracje

Świdermajery to potoczna nazwa domów letniskowych, które budowano od lat 80. XIX wieku nad rzeką…

28 kwietnia 2024

Jest ogromny. Kultowy apartamentowiec Walden 7 w Barcelonie

Jego projekt w latach 70. przygotował Ricardo Bofill. Apartamentowiec Walden 7 powstał w wyniku utopijnej…

27 kwietnia 2024

Poczet słupków polskich. Jedno osiedle, kilkanaście wzorów

Zadanie słupków i blokad parkingowych jest jedno. Mają uniemożliwić pozostawienie samochodu na miejscu postojowym, które…

27 kwietnia 2024

Kolejny skrawek stolicy staje się zielony. Trwa sadzenie drzew na skwerze przy ul. Brackiej

Kolejny skrawek stolicy staje się zielony. W ramach szeroko zakrojonej inwestycji o nazwie Nowe Centrum…

26 kwietnia 2024

Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.

Dowiedz się więcej