Rezydencja Święta Jadwiga znajduje się w centrum Wrocławia, na skrzyżowaniu ul. Pułaskiego i Traugutta, w odległości 1 km od Starego Miasta. Obiekt niedawno wyremontowano. W środku działa nowoczesny dom opieki dla osób starszych.
Rezydencja Święta Jadwiga powstała w wyniku rewitalizacji – przebudowy i rozbudowy – historycznego szpitala klasztornego, podlegającego ochronie konserwatorskiej. Powierzchnia budynku wynosi 5950 m kw. Ze względu na wpis do gminnej ewidencji oraz rejestru zabytków, inwestycja była realizowana pod ścisłą kontrolą konserwatorską.
Budowę kościoła i szpitala klasztornego rozpoczęto w tym miejscu w 1714 r., natomiast klasztor w którym znajduje się dzisiejszy Dom opieki zaczęto wznosić w 1717 r. według projektu Johanna Blasiusa Peintnera. Wtedy powstało pierwsze z czterech skrzydeł. Ostatnie ukończono w 1736 r. W 1864 r. wzniesiono dodatkowy, klasycystyczny gmach wzdłuż ul. Pułaskiego. Założony na planie prostokąta, kryty czterospadowym dachem budynek, miał trzy kondygnacje, a jego czternastoosiowa fasada zwieńczona została tympanonem przedstawiającym przypowieść o miłosiernym Samarytaninie. W 1895 r. dobudowano od południa kolejny budynek, tym razem neogotycki. W tym samym roku podwyższono starą część klasztoru i szpitala według projektu Emila Handkego i Josepha Ebersa. Od południa i wschodu przylegał do całego kompleksu cmentarz, a także ogród i tereny rekreacyjne. We wrześniu 1949 r. szpital klasztorny stał się własnością państwową i otrzymał nazwę „Państwowy Szpital Kliniczny nr 5”. W tym czasie zostały przeprowadzone prace związane z odnowieniem budynku po zniszczeniach wojennych. Szpital istniał do 2006 r.
W 2018 r. ORPEA Polska Sp. z o.o. wydzierżawiła nieruchomość w celu realizacji w niej domu opieki. W ramach projektu przeprowadzono m.in. badania archeologiczne, kompleksowe prace konserwatorskie elewacji – wraz z rekonstrukcją zabytkowej stolarki okiennej – oraz kompleksowe prace związane z przebudową dachu. Została też wzmocniona (według metody opracowanej przez technologa konserwacji zabytków) płaskorzeźba ceramiczna przedstawiająca przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie. W budynku wykonano nowe instalacje sanitarne, elektryczne, teletechniczne oraz nową iluminację elementów zabytkowych. Ponadto, rewitalizacja objęła m.in. sklepienia murów, tynki, zabytkowe posadzki ceramiczne na zachowanych stropach, klatki schodowe wykonane z kamienia, balustrady wewnętrzne, zabytkowe drzwi, parapety i podłogi – wszystkie elementy wskazane przez miejskiego konserwatora zabytków. Odnowione zostały także zewnętrzne tarasy granitowe. Przed budynkiem powstały tereny zielone ze ścieżkami parkowymi, które prowadzą do stref terapii aromatycznej, ścieżek zdrowia z urządzeniami terapeutycznymi i ogródkami ziołowymi, jak również do specjalnie zaprojektowanego ogrodu dla osób z chorobą Alzheimera.
Każdy szczegół infrastruktury i wyposażenia Rezydencji Święta Jadwiga spełnia wymogi budownictwa senioralnego. Brak barier architektonicznych, pokoje z systemem szybkiego wezwania pomocy, łazienki dostosowane do osób z ograniczeniami fizycznymi (np. specjalne uchwyty i przybory sanitarne, prysznice z ogranicznikami temperatury) czy meble zaprojektowane w konsultacji ze specjalistami od opieki długoterminowej zapewniają wygodę i bezpieczeństwo. Sale rehabilitacji i terapii zostały przygotowane z myślą o codziennej aktywizacji mieszkańców. Prowadzone w nich ćwiczenia i warsztaty wzmacniają kondycję fizyczną, służą podtrzymywaniu samodzielności, zmniejszają ryzyko upadków i są świetną formą rozrywki. Doskonale wyposażone przestrzenie wspólne – strefy relaksu z salą kinową, pokój wspomnień, biblioteka, restauracja, taras widokowy – zachęcają do spotkań w gronie rówieśników, przyjaciół i rodziny. Całości dopełniają piękne gabinety balneoterapii i masażu oraz salon fryzjerski.
Projekt rewitalizacji został wykonany przez Dorotę Wandrychowską, Miejską Konserwator Zabytków z Wrocławia.
źródło: Orpea
Czytaj też: Zabytek | Wrocław | Cegła | Historia | whiteMAD na Instagramie
