Dominika Kukieła przygotowała projekt przebudowy dawnych koszar w centrum Poznania. Jej projekt jest o tyle ciekawy, że zakłada ożywienie terenu, na którym obecnie funkcjonuje parking.
Uczelnia: Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, Wydział Architektury Wnętrz
Autor: Dominika Kukieła
Temat: ŁAD SZKŁA RZEMIOSŁA ARTYSTYCZMEGO
Projekt pracy praktycznej jest w części adaptacją budynków, które znajdują się po południowej stronie ulicy Grunwaldzkiej, między ulicami Matejki, a Ułańską. Są tam pozostałości dawnych koszar, które powstały w latach 1885-1888 dla drugiego przybocznego pułku huzarów. Później, po przeniesieniu huzarów do Wrzeszcza, koszary zajęli strzelcy konni. Po odzyskaniu niepodległości, w koszarach ulokował się Piętnasty Pułk Ułanów Poznańskich. Dziś, teren na którym stoją obiekty, należy do Międzynarodowych Targów Poznańskich, instytucja zaś wydzierżawia go ogólnopolskiej sieci parkingowej. Dawne stajnie pełnią teraz funkcję magazynów.
Niegdyś koszary obejmowały kompleks budynków, zarówno mieszkalnych jak i stajennych. Dziś do Targów Poznańskich należą pozostałości składające się z jednego niezależnego budynku, oraz ciągu zespolonych ze sobą budowli. Obiekty zbudowane są z czerwonej cegły licówki, nieocieplane od środka z drewnianymi stropami. Część parterowa pełniła niegdyś funkcję stajni, natomiast przeznaczenie poddasza nie zostało bliżej określone.
Założenia projektowe obejmowały utworzenie na zastanym terenie wielu funkcji, którymi były: wydzielenie przestrzeni na poszczególne pracownie rzemieślnicze, stworzenie nowoczesnych pracowni komputerowych oraz specjalistycznych, przygotowanie odpowiednich sal wykładowych, wyodrębnienie strefy przeznaczonej dla profesjonalistów i wykładowców, oddzielenie przestrzeni na funkcję akademika dla uczniów, zaprojektowanie kompleksu nowych budynków, w których znalazłyby się strefy przeznaczone na funkcję galerii, showroom-u, gastronomii oraz przestrzeni wspólnego odpoczynku. Tak obszernie sformułowany program szkoły zmusił mnie do zwiększenia powierzchni użytkowej zastanego obiektu. W konsekwencji proponuję podniesienie drugiej kondygnacji do wysokości użytkowej, zmieniając stropy z drewnianych na żelbetowe. Wprowadzam dachy dwuspadowe obłożone blachą aluminiową malowaną na kolor biały. Elewację istniejącą pozostawiam bez większej ingerencji. W zastanym ciągu budynków na parterze projektuję pracownie rzemieślnicze, zaś na piętrze proponuję podział na sale wykładowe. Budynek wolnostojący przeznaczam w całości na funkcję akademika z podziałem na pokoje dwuosobowe.
Wzorując się na tendencjach średniowiecznych, w których to mistrzowie poszczególnych cech mieszkali i prowadzili własne warsztaty na jednej ulicy, postanowiłam stworzyć projekt koncepcyjny powtarzalnego budynku, który przez wykorzystanie cegły licowej, nawiązywałby do zastanej architektury, lecz przez swą formę i zastosowanie szklanych fasad stałby się nowoczesną interpretacją starych budynków rzemieślniczych. Na parterze umieszczone zostałyby galerie, w których odbiorca mógłby obejrzeć, bądź zakupić przedmiot wytworzony przez terminatora, zaś na piętrze powtarzalnych przyklejonych do siebie budynków znajdowałyby się nowoczesne pracownie techniczno- komputerowe. Szereg nowych obiektów stanąłby zarówno przed budynkiem akademika oraz przed ciągiem budynków przeznaczonych na pracownie rzemieślnicze.
Obecnie na opisywanym terenie jest parking:
Aby scalić ze sobą obecną oraz projektowaną architekturę, na środku zastanego placu, proponuję zbudować przeszklony dwukondygnacyjny obiekt o konstrukcji żelbetowej, w którym mieściłaby się restauracja i biblioteka połączona ze strefą na odpoczynek.
Chcąc połączyć ze sobą wszystkie wyznaczone funkcje oraz stworzyć kompleks budynków, w których użytkownicy mieliby swobodę poruszania, proponuję zadaszenie szklanym dachem komunikacji między budynkami. Dzięki temu strefa ta nabierze nowych walorów. Prócz swej głównej funkcji łącznika wszystkich stref stanie się również, miejscem spotkań, odpoczynku, relaksu oraz poprzez umieszczenie w niej fragmentów zieleni, w postaci trawników, roślinności i ławek przybierze kształt ogrodu wewnątrz budynku.
