Miasto Lublin chce zbudować woonerfy. Nazwa oznacza ulicę, która ozdobiona jest drzewami i krzewami, a pierwszeństwo poruszania się po niej mają piesi. Poznaliśmy koncepcje zmian dla ulic Szambelańskiej, Gilasa, Przechodniej, Zielonej oraz fragmentu ul. Staszica.
To dopiero pierwszy krok do powstania w przyszłości w Lublinie przestrzeni typu woonerf, łączących funkcje deptaka, ulicy, parkingu oraz strefy spotkań mieszkańców. Już w tej chwili są to w większości ulice z ograniczoną funkcją ruchu pojazdów, dopuszczające ruch rowerowy i dające pierwszeństwo pieszym. Dzięki zniesieniu tradycyjnego podziału na jezdnię i chodnik, likwidacji barier architektonicznych i wprowadzeniu dużej ilości zieleni, mogłyby stać się idealnymi miejscami spacerów, spotkań i wypoczynku. Są to koncepcje wstępne uwzględniające przede wszystkim pomysły oraz potrzeby samych mieszkańców, zaś szczegóły i możliwości wdrożenia u nas tych nowych i nietypowych rozwiązań w Polsce, zostaną dopiero doprecyzowane w dokumentacji projektowej i dostosowane do uwarunkowań formalno-prawnych. Będziemy też poszukiwali możliwości finansowych dla ich realizacji, tak aby w pełni wykorzystać potencjał drzemiący w tych kameralnych, skupiających życie miejskie przestrzeniach – mówi Artur Szymczyk, Zastępca Prezydenta Miasta Lublin ds. Inwestycji i Rozwoju.
Koncepcja dla ul. Szambelańskiej
Objęta opracowaniem ulica Szambelańska ma długość 120 m i jest zamknięta dla ruchu kołowego, z dopuszczeniem rowerów. Szczególne jej miejsce stanowi południowy fragment oraz zewnętrzne schody prowadzące na krużganki Bramy Krakowskiej. Koncepcja zakłada wyeliminowanie z przestrzeni ulicy wszystkich kontenerów na odpady oraz toalety wolnostojącej. Dla gromadzenia odpadów proponuje się zastosowanie podziemnych pojemników zlokalizowanych w ulicy Olejnej przy szczycie kamienicy Lubartowska 13. Podstawowym elementem ulicy Szambelańskiej powinna być zieleń, której obecność podkreśli, ale nie zdominuje historycznego krajobrazu. W narożniku kamienic Lubartowska 1 i Lubartowska 3 zaprojektowano grab kolumnowy posadzony w gruncie po rozpłytowaniu nawierzchni. W południowej części ulicy, przy zachodniej elewacji zabudowy Bramowa 2-8 przewidziano cztery donice z zielenią niską (hortensjami, bluszczem i miętą), a naprzeciw kamienicy Lubartowska 5 – cztery donice z grabem w formie palmety.
Koncepcja dla ul. Jana Gilasa
Ulica Jana Gilasa łączy Krakowskie Przedmieście z ulicami Kozią i Bernardyńską. Pierwszym krokiem przy nowym jej zagospodarowania byłaby konieczność usunięcia istniejącego tam konteneru oraz stałego słupka wjazdowego przy południowo-zachodnim narożniku kamienicy Gilasa 2. W jego miejsce koncepcja proponuje zainstalowanie automatycznego słupka zasilanego energią elektryczną lub słoneczną. Według koncepcji ruch samochodowy powinien zostać ograniczony do minimum wynikającego z koniecznej obsługi zlokalizowanych tu posesji. Koncepcja dopuszcza ruch rowerowy, z zastrzeżeniem pierwszeństwa dla pieszych i ich bezpieczeństwa oraz wyklucza możliwość parkowania samochodów. Dokument zakłada wymianę nawierzchni w całym pasie drogowym, z zastosowaniem rozwiązań bez krawężników, z eliminacją barier wysokościowych. Piesi mają być w tym miejscu bezpieczni i czuć się komfortowo. Sama nowa nawierzchnia ulicy powinna być analogiczna do deptaka Krakowskiego Przedmieścia. Inne elementy małej architektury w tym projektowanym miejscu to stojaki dla rowerów i kosze na śmieci oraz niskie płotki zabezpieczające zieleń sadzoną w gruncie.
Koncepcja dla ul. Przechodniej
Ulica łączy Krakowskie Przedmieście z Placem Wolności i podobnie jak sąsiednia ul. Gilasa, jest bardzo krótka, o przebiegu północ – południe. Komunikacja na tej uliczce jest w pełni podporządkowana pieszym. W koncepcji zaprojektowano podobne rozwiązania jak w przypadku ul. Gilasa w zakresie wyboru nowej nawierzchni ulicy i oświetlenia. Zakłada się demontaż istniejących słupków zabezpieczających. Projektowane nasadzenia zaplanowano głównie w gruncie, w miejscach rozpłytowanych i powinny być one zabezpieczone ażurowymi metalowymi płotkami. Inne nasadzenia w donicach zlokalizowano głównie obok wejść do lokali.
Koncepcja dla ul. Zielonej
Ulica Zielona jest urokliwym fragmentem historycznego Lublina, z charakterystycznym widokiem na wieże kościoła pw. św. Ducha i Ratusza. Ulica jest jednokierunkowa, w części wschodniej równoległa do Krakowskiego Przedmieścia. Projekt koncepcyjny utrzymuje dotychczasową jej funkcję oznaczoną jako strefa zamieszkania, z dopuszczeniem jednokierunkowego ruchu pojazdów mechanicznych z dojazdami o charakterze lokalnym, koniecznymi dla obsługi zabudowy zlokalizowanej po obu stronach ulicy, natomiast zakłada likwidację miejsc postojowych dla samochodów. Ewentualna wymiana nawierzchni w całym pasie drogowym ulicy powinna zakładać użycie materiałów bez krawężników, z eliminacją wszelkich barier wysokościowych, by zapewnić komfort w poruszaniu się pieszym. W osi ulicy innym rodzajem nawierzchni wyróżniono pas ruchu samochodowego o szerokości 3 m, po którym mogą poruszać się samochody na powyższych warunkach. W strefie zachodniej ulicy Zielonej zaprojektowano stworzenie miejsca wypoczynku w bezpośrednim sąsiedztwie zieleni – projektowanych wiśni jedońskich podszytych bluszczem i niskimi krzewami, po obu stronach każdej z nich sytuując ławki z oparciem.
Koncepcja dla fragmentu ul. Staszica
Opracowanie dotyczy krótkiego fragmentu ulicy Staszica na odcinku pomiędzy ulicą Zieloną a Krakowskim Przedmieściem. W osi ulicy odmiennym rodzajem nawierzchni zaprojektowano główny pas spacerowy, poszerzony w części północnej ulicy do 4,5 m. Strefy ulicy usytuowane przy elewacjach kamienic powinny zostać przeznaczone na zieleń i miejsca do wypoczynku. Dokument zakłada posadzenie w gruncie wiśni jedońskich, podszytych bluszczem i niskimi krzewami, po obu stronach każdej z nich lokując ławki z oparciem. Obok zaprojektowano również szpaler platanów, które mają z czasem zastąpić istniejące tam robinie akacjowe
Czytaj też: Lublin | Zieleń | Miasto| Woonerf | whiteMAD na Instagramie
Ulica Zielona na zdjęciach Google:
źródło: UM Lublin
