To jedna z największych metamorfoz, jakie opisywaliśmy. Brytyjskie biuro architektoniczne Purcell Architects tchnęło nowe życie w pozostałości po dawnym browarze. Powstał tu nowy budynek archiwum hrabstwa Kornwalii. Realizacja jest wzorcowym przykładem tego, jak w atrakcyjny sposób można rewitalizować stare zabudowania, zachowując szacunek dla historii. O projekcie opowiedziała nam Ewa Lenart, architektka z pracowni Purcell.
Przebudowany kompleks dawnego browaru stał się siedzibą nowego archiwum hrabstwa Kornwalii. Dziś to obiekt z największą na świecie kolekcją dokumentów, książek, map i fotografii związanych z Kornwalią. Najstarsze zbiory pochodzą z 1150 roku.
Architekci odrestaurowali i rozbudowali budynki dawnego browaru, rewitalizując wcześniej opuszczone miejsce, które ucierpiało w wyniku kilku podpaleń i wielu lat zaniedbań. Doceniając potencjalną jakość i charakter miejsca, brytyjscy architekci byli w stanie odnowić i rozbudować historyczne struktury, aby stworzyć żywe, współczesne przestrzenie do celów archiwalnych, wystawienniczych i edukacyjnych.
Zewnętrzna część nowej rozbudowy jest wykończona eleganckimi prefabrykowanymi panelami betonowymi i miedzianą okładziną, zaprojektowaną jako solidny, ale dyskretny dodatek do historycznych budynków. Pomieszczenia robocze na pierwszym piętrze są naturalnie oświetlone dzięki dużym oknom i świetlikiem, z którego roztacza się widok na zabytkowy komin górujący wysoko nad nową zabudową. Zabytkowe budynki browaru zostały przekształcone poprzez przywrócenie wcześniej wypełnionych otworów okiennych, aby zapewnić jasne i przestronne wnętrza, a nowa dębowa klatka schodowa łączy przestrzeń wystawienniczą parteru z czytelniami pierwszego piętra, ożywioną naturalnym oświetleniem z nowego szklanego dachu wykonanego powyżej.
Miejsca, które dziedziczymy są w pewnym sensie “darem” dla społeczeństwa. Praca z istniejącą materią, zrozumienie tkanki budynku i wrażliwe wkomponowanie jej w środowisko i otoczenie jest niesamowicie ważne. To co łączy nas jako społeczeństwo, to dzielenie się wspólnymi historiami, celebrowanie ich. W tym projekcie, grupa projektowa skupiła się na zrozumieniu historii miejsca, wydobycia ich walorów i poprzez nowe technologie, nadanie im współczesnego języka. Cały projekt był prowadzony w koncepcji BIM (Building Information Modeling, czyli modelowanie informacji o budynku – red.) poziom 2, czyli to współpraca zespołowa, gdzie wszyscy uczestnicy procesu tworzenia symulacyjnie używają języka 3D. Wymaga to podjęcia wczesnego przygotowania, szczególnie, gdy pracuje się z zabytkami i istniejącymi już strukturami, jednak zastosowanie innowacyjnych technologii pozwala na zapisanie informacji dla przyszłych pokoleń – mówi architektka Ewa Lenart z pracowni Purcell.
Projekt jest świetnym przykładem tego, jak współcześnie powinniśmy rewitalizować historyczną tkankę. Zwłaszcza, jeśli budynek w nowej formie pozytywnie wpływa na życie lokalnej społeczności.
Czytaj też: Wielka Brytania | Renowacja | Zabytek | Ciekawostki
źródło: Purcell Architects
